Alle inzendingen over terrorisme OR gevangenis OR ontvoering

Gevelde bomen bij een asfaltmeer Vanuit de hemel heeft het glas geregend God staat erbij, de vele zielen wegend Een engel knielt bij ledematen neer De afgerukte takken doen hem zeer De schors, de bomenhuid,nu zwartgeblakerd Werd ooit in beige juten stof gebakerd Gestut tegen de grillen van het weer De kraai rouwt om zijn nu verloren nest…

Wat moet ik doen als er een aanslag dreigt? Als er een koffer achter wordt gelaten? Wanneer ik hier een vreemde taal hoor praten? Of als een vreemdeling opvallend zwijgt? Een boekje namens Binnenlandse Zaken waarschuwt mij niet in paniek te raken.…

Een bloedbad aangericht in Parijs, en hier is Mark toch echt niet wijs, op het nieuws liet men zien, wie er tegen was misschien. De koning liet zelfs van zich horen, maar Mark zei via schrift het naar te vinden deze terreur, ach zei Ivo, geen malheur, we gaan niks opschroeven zijn niets van plan, waar toch zitten de hersens van…

op reis gestuurd door op reis gestuurd door op de zetel van God/Allah te gaan zitten onverschrokken het plan gesmeed om kleurpotloden te beantwoorden met lood kleurde het bloed van Charlie niet roder dan dat van zijn collega's (die zich nooit konden verweren tegen dat wat terrorisme heet) laten we de tegenaanval inzetten en heb elkander…

Mijn leven voelt als een gevangenis waar ik maar niet uit wil komen. M'n straf zit er op, ik mag gaan. Maar naar wie, waarheen, waartoe leidt dan de weg die ik mag gaan?…

dolgraag speur ik in de hoeken van de wind niet dat ik een of ander antwoord vinden wil eigenwillig tast ik tussen citrus en hibiscus ja de geur van wilde kruiden snuif ik op op mijn lippen bijt een zoute smaak gevuld zijn de olijven maar zachtmoedig zal ik je ontvoeren nu dat ik je onder milde twijgen vind.…

in de bladeren van de bomen in een zucht van de wind in de vorm van de wolken in de ogen van een kind in de kleuren van bloemen in de pracht van 'n regenboog in het blauw van het heelal in duizend sterren hemelshoog in de nachten die mij ontvoeren in de morgen met haar dauw in de spiegels van mijn dromen overal zoek ik jou…

." En hij vond dat zoiets niet hoorde. ...uit een belevingsonderzoek blijkt dat gedetineerden het leven in de gevangenis saai en eentonig vinden...…

Een leegstaand ministerie, een kantoor En in Breda ook die gevangenis We zien dat er veel opvangruimte is De Oekraïners zijn hier welkom hoor Waarom heeft men dit eerder nooit gedaan Voor Syriër, voor Turk of voor Afghaan?…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

een priester in purperen habijt reciteert bij het ontbijt tweedehands strofen waarin hij me gepassioneerd in God laat geloven ik luister aandachtig naar zijn hele verhaal totdat ik Godallemachtig in zijn verzen verdwaal ik laat me ontvoeren naar een plek ver van hier waar Psalmen ontroeren op kringlooppapier…

laat me je strelen met zonnestralen je omarmen met mijn lach laat me de mooiste gedichten vertalen zoals je nog nooit eerder zag ik neem je mee op de golven van woorden betover je langzaam in de nacht ontvoer je naar exotische oorden waar ik jouw lippen kus zo zacht…

Waar ik in het land van de Onbegrensde mogelijkheden Was weggezakt in het oerwoud Van hoge gebouwen die zelfs Op recordhoogte hun geluk maar Niet konden vinden, hooguit Doelwit werden van onbezonnen Terrorisme, ben ik hier in dit Onbekommerde laagland iemand Die zoals alle medelanders Boven de horizon uitsteekt, En voel ik bij elke…

In een gevangenis leef ik, waarin ik me veilig waan, met gedachten als cipiers. Een onbewuste kerker is het, waarin ik me ongelukkig voel. Een gevangenis waarin ik zoek, naar wie vrije mensen zijn. Naar wie ik werkelijk ben. Angstige mensen zijn wij allen. Angstig is bijna iedereen.…

De rechter van de rechtbank in Newcastle bepaalde dat de vrouw acht weken naar de gevangenis moet als zij de liefde niet minder luidruchtig bedrijft.…

Ik zal waarschijnlijk wel niet bij machte zijn om je te bevrijden uit jouw gevangenis, al zal ik het toch proberen Maar ik kan wel proberen je er van te overtuigen dat ik misschien een heel klein beetje dan met een lieve en welgemeende Vriendenknipoog wat tralies voor je wil verbuigen.…

De generaal is gister vastgezet in de gevangenis van Scheveningen. Er is geen blijvend einde aan geweld, zolang nog iemand roept: hij is een held.…

Wat liep je lekker in de Heerestraat. Nu heb je na een even aantal ogen je vingerhoedje naar de nor bewogen, als eregast op kosten van de staat. Meteen sta je weer buiten niettemin. Je zet gewoon je kaartje even in.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

De directeur van de gevangenis Heeft boos zijn zware jongens toegesproken: "Je weet toch dat je binnen niet mag roken Ook als er hier weer eens een feestje is. Gedraag je dus voortaan zoals het hoort: Wie roken wil, doet dat buiten de poort!"…

de geheimen van het leven zijn mij niet algeheel onbekend tussen dit eindeloze zweven is door mij een weg herkend tussen zoeken en vinden ligt mijn realiteit die het leven word genoemd of ook de gevangenis der halve waarheid…

Verlaat je de gevangenis, eindelijk vrij.…

Zal echt niet zijn, dat ik de enige ben die gebombardeerd wordt met narigheid, die hele busladingen spam, die door een onverlaat wordt verspreid Die gast heeft geen moer te doen, zit zich te vervelen met één doel en dat is terrorisme, weet je wat ik nou bedoel?…

de strijd tegen het terrorisme wordt gevoerd door duistere machten om net als in het communisme onze grondrechten te verkrachten uw privacy is niet meer heilig en alles wordt nu afgetapt ze zeggen: u bent veilig maar een gek die daar nog in trapt de geschiedenis heeft bewezen dat macht vaak tot corruptie leidt het lijkt niet meer te genezen…

gelokt naar het licht dat ogen verblindt geest bedwelmt met een valse belofte maar tot zwijgen gebracht in dit eeuwig lijkend paradijs verandert de droom in een nachtmerrie in een gevangenis die lijkt op de wereld die ook geselt en vertrapt…

je bent pas vrij als je nooit gevangen hebt gezeten als je geen enkele belemmering meer hebt op te geven of te vergeten dan ben je vrij toch zul je tot je dood altijd in die ene gevangenis verblijven in die ene van jezelf die ene van mij…

stromingen van de zeeën mengen zich met de winden van alle dromen alles vloeit samen een bootje zonder koers om te ontvoeren naar het niets in het niets kan weinig nog gebeuren de deur van mijn gedachten kan er naar alle kanten opengaan bovendien heb ik er steeds gezelschap van zon of van maan de winden zingen, ook de zeeën zingen want…