Alle inzendingen over touw OR strop OR dood

De touwen gerafeld, de witte roos geplet..…

trekt strakker rondom dromt kermisvolk samen ze lallen en lachen aan één stuk door ik hoor nog net scharnieren schuren mijn val door het trillend touw gebroken de wervels knakken afkerig gluren ze door hun vingers naar een lamme, bengelende ledenpop…

hopelijk vindt iemand mij zodat diegene mijn touwen doorknipt: VRIJ!…

Zij hebben het touw en de macht om het niet te laten vieren.…

Ze zeiden, dat ze - trots verboden - elkander hadden willen doden. Des rechters woede steeg ten top. Het vonnis was dan ook de strop. Ten leste uitten zij 't verlangen getweeën aan één galg te hangen, opdat dit dan de aanblik bood van huw'lijkstrouw tot in de dood.…

Ze zeiden, dat ze - trots verboden - elkander hadden willen doden. Des rechters woede steeg ten top. Het vonnis was dan ook de strop. Ten leste uitten zij 't verlangen getweeën aan één galg te hangen, opdat dit dan de aanblik bood van huw'lijkstrouw tot in de dood.…

hang je maar op kies de strop voor leugens die je wurgen breek maar je nek je bent gek geworden door de haat en nijd van die fanaat waarvoor je bloedt je was te goed gelovig en devoot hij trok bestaan onder je vandaan je kijkt me aan met ogen zonder leven je bent er in gebleven toen de dood naar buiten sloop eerst rood…

vreemd is het gelaat van de nacht en als losgeraakte touwen stromen twee rivieren regen is wat er liggen blijft lakens alleen gelaten, in de nabijheid van morgen ik herken ze niet en de stappen die ik zet ter hoogte van jouw ademhalen sterven bij leven ontheemd tot op het laatste woord wie zal nog de oevers zien uit dode rivierarmen…

Bij ieder schepsel dat geboren wordt zijn reis begint, scheept in het ruim de dood zich in. En maakt zich met het schip vertrouwd, dringt door tot iedre vezel van het hout de romp, de mast, de kabels en de touwen de zeilen hurkend in de reddingsboot.…

Problemen, oplossingen en niet herstelbare fouten Hagelslag, pindakaas en stroop Nu heb ik nog enige hoop…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Touwen van taal ontbinden traag als gebande stem het lijf verlaat, in lucht verwaait tot klank naar keuze, hecht aan het ontluisterd oor. Spraak en schrift op goud gewogen, laten letters ‘leven’ schrijven op onverschillig dood papier, met onder regels, achter zinnen, vermoeden van beweging, richting, liefde, lust en last.…

De wiebelstoel heeft maar twee poten, en een touw -- naar de zoldering.…

een man met vreemde trekken is gekomen hoezo, geen man, toch wel, een jongeman meer jongen, dat wel, maar toch groot genoeg om in zijn hand het leven te leggen van een ander de dood waart rond in het debat de kogel, geen kogel, de strop de straf moet nochtans niet uitgesproken voor de doden wacht slechts het gras dat groeit zonder onderscheid…

het roestig oude hek is afgesloten daar fluistert nog de wind memento mori en zie je afdrukken van kraaienpoten want voor de dood ontvangt er niemand gratie och, doe voor mij het hek nog één keer open en laat mij in het wit dan binnengaan ik zal de namen van de zerken stropen terug de tijd in, laat me in de waan en ergens dwarrelt nog een…

De vrees voor strop en gas joeg mij het strand langs. Ik wilde meeuw zijn maar vogels sterven ook. Dit gaf zekerheid. Dood als verbeelding. Wonder van elzeproppen. -------------------------- uit: 'Reducties', 1994…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Zo een trein rijdt best wel snel Dus op zich heel efficiënt Ja je poging lukt hier wel Zolang dat kreng niet remt Zo een flat is best wel hoog Dus op zich een klasse plek Je vindt beneden vast de dood En het uitzicht is te gek Een flinke lus zit in het touw Je hangt aan het plafond Je hebt het wel benauwd Met je voeten van de grond…

gooi het roer om storm op tien uur keer terug naar de haven teveel avontuur leg het touw vast dok snel aan laat ons opschieten voordat we vergaan schepen sturen mensen in nood storm op tien uur brengt de dood meer vol misere de zon wil niet onder begint te huilen verstopt in het vooronder…

in de gaten Trekken en roepen naar jou eens mijn vrouw Niemand meer aan de andere kant van het touw Daarom droom ik alleen nog steeds van jou…

Ik zal je helpen, pak het touw dat ik opgooi -- uit de diepe put.…

tors rotsen sleep koffers vaten touwen de trog we schepen haar in scheef net schelpdieren rukken de matrozen op versnellen hun pas langs het want de trotse trossen gaan uit hun bol en nergens is olie en alles is vol alleen mijn snelle handen rijmen nog met de zeilen de doden de winden het zog ------------------------------------…

geen rechte tussen hemel en aarde geen streep een kring van damp vormen wij rondom ons om tot strop…

Zoals ze daar staan orerend te debatteren oude koeien slepend uit overvolle riolen schietend met cijfertjes beloftes zonder schuld ons als vette vliegen proberen te vangen met dode mussen verguld met stroop vergaat je soms de lust om überhaupt te kiezen door die vieze bijsmaak uit je verstandskiezen je weet je wordt genomen…

Touw is strohalm, is mijn angst die beter past. Ik blijf dus hangen zeker van de afstand die ik nauwelijks durf te klaren want dat touw... hoe houd ik dat in godsnaam vast.…

Voor veroordeelde, was beul in vroeger jaren, hele dag in touw…

Het verleden is een touw, verknoopt tot bal, speel -- ermee als een kat.…