510 resultaten.
Uit donkere plooien
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 103 ik heb
het bos ontkleed
zijn bladerjassen uitgedaan
alle spinrag
is verdwenen
naakt komt het voor mij staan
ongenadig hakt het licht
de laatste spaanders
uit donkere plooien
verwaait wind
lichte varens en de
stilte van het beschutte ven
de open plek
is kaal bij volle maan
wat heksenhout is blijven staan
troosteloos steken…
Jopie H
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 233 Aan het eind
van sloot en ven
waar het land
raakt aan de lucht
daar ligt een stil
en klein gehucht
dat is waar ik
geboren ben
daar weet ik
elke weg en steg
haast elke
struik en boom
dat is waar ik
mijn dromen droom
daar is het goed
en wel vertrouwd
daar is mijn huis
ben ik getrouwd
daar in dat stil
en klein gehucht
ken…
Als dekbed
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 116 Jouw nacht wil ik zijn
als het dekbed rond jouw
prachtige contouren
Jouw ochtend ben ik
als in die fragmenten
van een voorbije tijd
't Middaguur slaat twaalf
hoewel de tijd slechts e-
ven lijkt te haperen
Start volgt voortvarend
uren worden groter
glijdend in de avond
schrijdt de tijd voort
tot in de nacht die roept
dat mijn…
Het oogt markant
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 301 je hebt je glazen huis
gehoekt met de
kantelen uit verleden
de oude rode stenen
zijn opnieuw gevoegd met
specie uit de generaties genen
het fundament
verzonken in het veen
aangepast aan heden
het oogt markant
de glazen wand is
transparant naar buiten
de inkijk biedt
slechts schaduwen van
huiselijk intiem bewegen
na eeuwen van…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 112 Nevelsluiers legden zich
over de weiden van het ven.
Het licht deemsterde weg.
Vrieskou werd voelbaar.
Met moeizame tred
liep ik de laatste kilometer.…
Politiek
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 593 Het volgend jaar mogen de lonen stijgen
Beloft ven de Geus, u zult meer geld gaan krijgen
Maar 't slechte nieuws, 't ontslagrecht wordt aangepakt
Meer vrijheid voor de werkgever, en u wordt uitgekakt.
Is dit besluit door 't kabinet met voorzorg toch gedaan?…
de val van Venus
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.223 in het overzeese veen bloei je in hoge zon
de wortels ondergedompeld
een getande schelp glanst van parels
de kleffe stroop die opwelt uit een vangarm
verscholen in een vouw
trildraden verraden dat ik nader
en de val klapt in een wenk dicht
randen sluiten naadloos aan
ik spartel weerloos maar gulzig in het sap
tot je me weer ophoest als…
Keramiek
gedicht
4.0 met 98 stemmen 9.598 Het uitgeklede veen blijft achter
en vertelt van dingen, voorbijgegaan
als trage platte schepen.
Vanuit de craquelé coulissen
weeft de tijd haar eigen
onvergankelijk keramiek.…
echt aan
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 536 onze monique van de ven
die met rutger u weet wel
zo heerlijk ongedwongen
vrij seks bedreef in turks fruit
heeft achteraf spijt
dat ze de toneelacademie
daarna nooit meer begon
nog niet in maastricht aangekomen
of ze was al voor de rol gevraagd
nimmer heeft ze echt
toneel leren spelen
het kwam allemaal te snel
naar ze zelf zegt
wij…
Moeras
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Mussel, Pallert, Poldert
zijn er een paar
Oerde, Morige
echt waar
en dan zijn daar
namen met 'moer' er in
Munnekemoer, Moersloot
herinnert ons
aan het begin
al dat veenmoeras
dat er was
het veen verdween
en in het veld
heeft het waterschap
het grondwaterpeil
lager afgesteld
het moeras
is niet meer
het was.…
suite van de wateren
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 128 een ven vol veertjes
en twee monsters van eenden
voorbij gevlogen
oh don quichotte
de helm van membrillo vol
met scheerwater
ik steel de hendel
van de pomp van de bron
de maagd waakt
een ton van stenen
de wijze heks blijft drijven
op de wateren
je gaf jezus melk
oh heilige maria
zorg voor ons water
een droge zomer
vier eenden…
Scherp afgetekend
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 92 het is mijn keuze niet
waar in het donker
scherp afgetekend
de vleermuis vliegt
waar spinrag hangt
en zompige aarde
vol groene varens
mijn voetstap vangt
een zuigend contact
dat iedere pas
moeizamer maakt
naar het inktzwarte ven
dat spiegelend
laat zien wie ik ben
stilte doet rimpelen
in golfjes schrik
van die plek word ik gek…
Plotseling
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 472 Ze voelde geen oorlogsverdriet
en angst voor terreur had ze niet,
maar plots kwam de ramp ven d'r leven.
Ineens bleek d'r wereld een bende.
Ze kwam in een crisis terecht.
Geen plek was er zonder ellende.
Paniek bleef d'r rust maar verstoren.
Waardoor ging het eensklaps zo slecht?
Het antwoord: toen werd ze geboren.…
Léman
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.509 Op zondagmiddag, aan de kade van een glasgroen, Zwitsers meer:
het zonlicht als een vijl, de wandelaars spits en schitterend en dui-
ven, imbeciel, altijd verdwaald in kluwens, maar te lui voor angst. Er
dalen trapjes naar het water, lichaam drinkend van zichzelf. Een
kind staat in damp gekleed.…
Peultjes in een veel te ruime schil
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 Het afgegraven veen,
Water dat ontegenzeggelijk
Welde uit de bodem
Waar binnenkort mensen
Zouden wonen op steenworp
Afstand van de stad
Die gebukt ging onder
Een haast ondraaglijke last -
Onmetelijke ruimte met
Buiten, Binnen, Hout en Haven
Waarin mensenkinderen werden
Gestald als kiezels op het
Deense strand, als peultjes
In…
Bosven
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 33 dodaars baltsen
Bladeren weerspiegelen aan de oeverrand
Salamanderlarven aan de waterkant
Zacht ruist de zwoele wind
Dit feeërieke plekje waar je gedachten terugvindt
Hier laat natuur je geest behagen
Het verleden zal z’n aandacht vragen
Je bent van bruggetje naar bruggetje gelopen
Een hazelworm over het pad gekropen
De bankjes aan het ven…
Mijn Drenthe
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 414 In veen en veld wel duizend maal.
Ze maakten kuilen en vennen.
Drenthe heeft ze allemaal!
Hier groeit het bos en de heide.
Door rond te lopen en gedwaal.
De hondsrug de hunze geleiden.
Drenthe heeft ze allemaal!
Hier tussen Hunebed en wallen.
Komt menigeen tot rust.
Ze komen hier in grote getalen.
Hier vertoeven is een lust.…
Betutteling
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 516 .
----------------------------------------------------------------------
20000 mensen sterven te vroeg door verkeerde gewoontes volgens het laatste nieuws ven het rijksinstituut voor de volksgezondheid.…
Vrijwillig
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 2.491 Het verbaasde eenieder, dat Bas
ven z'n vrouwziekte geenszins genas
en de vader van velen
ervoer, dat het spelen
van tikkertje kinderspel was.…
Eindeloos uitzicht
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.397 Een steeds verloren vergezicht
spreidt zich over torenspitsen heen
spotlights op glas in lood gericht
belichten helder het rijk alleen
vergeten gras bij morgenlicht
nestelt wild ganzenpas onder steen
het platteland vergraasd, ontwricht
verjaagt de zwaluwen uit het veen
maagdelijk baart de wintertijd
haar vorstelijke enig kind
ondergesneeuwd…
Stad van halverwege
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 363 In colonnes van twee en drie marcheren zij
haar venen af. Zij van de tweelingstad
roemen haar aderen om hun zachte ruisen.
Het fluisterasfalt.…
"er bestaat geen medicijn
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 679 "er bestaat geen medicijn
tegen oud en eenzaam zijn"( H v Veen)
ze zaten daar getweeën
zo langzaamaan
een beetje dood te gaan
in het stille huis
als't goed ging
hand in hand
als 't slecht ging
achter de krant
samen haast
twee eeuwen oud
geërgerd om het falen
van hun geest en organen
wijl in het hoofd
herinneringen malen
houden…
geketend vruchtbaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 242 Meanderende vingers
boven een ven
van mistige geschiedenis
her en der
een pallisade
van vergulde ruggen
het hoge woord
dwarrelt
van een schutblad
en ergens erboven
de zielen
van ongeboren dichters
met een weerklinkend welven
ruggelings zonder spreken
noch een voetwaarts horen
het heden vermenigvuldigt zich hier
in de baarmoeder…
Tot de kern
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 286 Sodom en Gomorra niet op één dag zijn gebouwd
of moet ik daarvoor een voettocht
maken naar Rome
mijn rugtas puilt uit van de zonden
er kan geen wijn of water meer bij
ik wacht op regen en vliegende vissen
misschien wat manna voor morgen
maar eerst die appel, die ene
laat mij een weg bijten naar het huis
gebouwd op schandpalen en oude venen…
er bestaat geen medicijn....*
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 334 te gaan
in het stille huis
als't goed ging
hand in hand
als 't slecht ging
achter de krant
samen haast
twee eeuwen oud
geërgerd om het falen
van hun geest en hun organen
wijl in het hoofd
herinneringen malen
houden z'elkander vast
om niet alleen te moeten dwalen
* "er bestaat geen medicijn
tegen oud en eenzaam zijn"( H v Veen…
In de grond van de zaak
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 Geloven doe ik noch
in hemel, noch in hel
Het verleden herhaalt zich
in het heden en
de toekomst wordt een
herhaling van zetten
door de decennia heen
De hogere macht is
een verzamelnaam voor
alles wat ons verstand
- daarom dus geloof -
ridicuul te bo-
ven gaat, terwijl níemand
weet hoe het nu au fond zit
Tijd zal in de toekomst
leren…
Topotijdreis.nl
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 website want
een precieze kaart
van Nederland
zoom in op je stad
en zie wat
er anders wordt
jaar na jaar
van 1815 tot nu
beetje bij beetje
komt het veen afgraven
voor elkaar
cartografen
tekenen elke meter
nieuw ontgonnen
akker in
losse kanalen
zwellen uit tot
bloedvatenstelsel
natuur overwonnen
op de kaart
in 1850 kwam
bij Sellingen…
Internet vriendschap ?
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 4.097 E ven is er de herkenning
N aderhand volgt erkenning
D an is er de gezelligheid
S oms vergeet men echt de tijd
C ru wordt er soms gereageerd
H ard wordt er tegen geageerd
A ls je kunt scheiden die waan
P as dan zal het om échte VRIENDSCHAP gaan !…
klinkt raar
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 370 de provincie is nog niet klaar
neem de braassemerplas
met tijdens de braassemerloop
zicht op velerlei braassemer verwachtingen
tot over de finish te roelofarendsveen
zoals die omtrent lagunes met hoogbouw
en voor meer braassemermeer
op nog af te graven veen
volgens bordjes onderweg
was iedereen volledig tegen
dat masterplan braassemerland…
De oude rivier
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 665 Vandaag zag ik je weer even
in de spiegels van het leven
stil verdwalen door de nevel
van het tomeloze veen
Waar ik blozend zon verdroomde
in jouw armen die omzoomden
en mijn ogen deden lomen
in het zand en nergens heen
Lang verwachtte ik de dagen
dat jouw bedding mij zou dragen
maar je spon jouw zachte kragen
die mij dreven van het steen…