Netgedichten

netgedicht (nr. 24.884):

Plotseling

Tot tweeduizendnegentien had
ze nog voor geen meter te klagen:
hoe vredig verliepen d'r dagen!
Een hemel op aarde was dat.

Voor haar was dat lang zo gebleven.
Ze voelde geen oorlogsverdriet
en angst voor terreur had ze niet,
maar plots kwam de ramp ven d'r leven.

Ineens bleek d'r wereld een bende.
Ze kwam in een crisis terecht.
Geen plek was er zonder ellende.

Paniek bleef d'r rust maar verstoren.
Waardoor ging het eensklaps zo slecht?
Het antwoord: toen werd ze geboren.