216 resultaten.
Bloemke
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 155 ik zag nog een bloem
daar aan de waterkant
wil je mij, was haar vraag
ik niet te flauw
nam haar in de hand
en fluisterde de woorden
je bent mooi,
ik doe je in een vaasje
ze was echter snel verlept
ik had haar nek gebroken;
en dan ben je het haasje
het was van korte duur
deze intieme vreugd
ik verloor de zomer, zo puur
had me nog…
Nieuwe manen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 187 De rode knecht
verhaast zich met demonen
hemellichaam zonder borst
fakirbed voor kindse bevalling
venus stremsel van de macht
heeft de melkweg drooggelegd
demonen lachen zich tot barsten
verbeten zuigeling
aan je navelstreng
geworden tot de rode knecht
vrijerig met vele manen
wordt de kosmos stilgelegd…
Oorverdovend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 86 Hier, aan het rimpelende water,
besef ik hoe ik vrijer leven kan.
Zoals een speelse kat die jaagt.
Of het spinnen van een oude kater.…
Conceptie
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 272 Want zonder plannen te maken,
Kunt u nooit bevlogen raken
En raakt uw geest verlept?
Werk daarom steeds conceptueel,
Dan wordt succes uw deel.
Het lijkt haast of het vanzelf gaat,
Als u weet waar u achter staat,
Het is een voorwaarde en niet additioneel.
Een juiste conceptie
Is altijd nodig in mijn perceptie.…
Bruut verstoord.
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 825 Echt fijn met jou,
het was gezellig, alle dagen
Een perfect match
alleen plezier en geen gezeur
Je was echt blij met mij
en ik met jou nog blijer
Jij was mijn rozengeur,
ik jouw maneschijn, en ook je vrijer
Dat ondanks jouw ziekte
alles goed verliep
werd bruut verstoord
omdat de Heer jou bij zich riep.…
Zonder bezit
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 90 op de rand
van schaduw
wuif ik licht een
warm welkom toe
zonder bezit
stap ik over
voel me vrijer
dan met gewicht
ik ga doe
en ontmoet
niet gehinderd door
hebben en houden
winst en verlies
kennen zij niet
in de groep die
er is zoals ik ben
jezelf zijn blijkt
genoeg om te leven
geven en delen lijkt
het volmaakte geluk…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
verbum
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 91 maagdelijk smaragdig
zo ontstaat menig
maar vaak teniet
bezoedelenden loeren
grijpen hun kans
het groen verlept
dan het droog en flets
uiteindelijk stof tot stof
stof dat geen leven herbergt
nooit bezwangerd door epiek
ik stop het in een foedraal
vergezeld met hoop en rede
wanneer de Dodo weer foerageert
kom ook ik weer tevoorschijn…
De moed der wanhoop
gedicht
3.0 met 6 stemmen 7.665 De moed der wanhoop
hoor
een verlept horloge dat zelf - ten einde raad -
zijn raderen op gang tracht te brengen
zie
een drenkeling die paart met een kaaiman
een levenslange dwangarbeider uit Cayenne
die voor zijn oude dag spaart
De moed der wanhoop
hoor
de moeilijke lach naar de gezichten van Mars
zie
het uitwissen van de vlekken op de…
Naar de hemel en terug.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 205 soms zou ik willen zweven als een vogel
dan zou ik mij vrijer dan vrij voelen-
kan ik eindelijk beseffen hoe het is
samen met de zon.…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Vrijkaartje.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 169 Waarom ik jou geen kaartje stuur,
of een berichtje
’t is al weer zolang gelee
Ik weet soms zelfs niet meer
of jij nou m’n moeder was
of ik jouw vrijer
als ik zo heerlijk bij je lag
in je armen, op je buik
zo moe, voldaan en heel tevree
’t is al weer zolang gelee
maar een kaartje, een berichtje
nee…
De vijfde dag
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 97 Nu zijn er ook nog andere
dagen, maar die
klinken niet zo mooi
als deze vrijerige dag.
Het heeft te maken met
hoe snel we draaien,
alles is bijna rond,
in 24 uur voorbij,
en nietszeggend, slechts
een naam die iemand gaf.
Toch heb ik het liefst
deze dag, waarop ik vrijen
mag.…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
slak
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 338 `s Morgens was zij de eerste daar,
ze voelde zich ook vrijer,
was `s nachts over de schreef gegaan,
en zat als een Maleier.
Spreuken 20:1…
In stilte
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.200 kleine witte kiezelstenen
zo zorgvuldig neergelegd
bloemenkransen zijn verdwenen
verstomd de woorden hier gezegd
boeketje rode rozen enigszins
verregend veel te vroeg verlept
tonen de liefde van je gezin
voor wie je trouw gezorgd hebt
bladeren dwarrelen naar beneden
bruin en geel dekken je teder toe
verbloemen hoe je hebt geleden
rust…
levensmoed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 154 Het verhaal kwam in golven,
soms als braaksel, vulgair
dan als erudiet épos historique,
nu als een verlepte roos.
Mijn hele leven lang ben ik aan het poetsen,
een vlek die niet verdwijnen wil.
Hij legt een diepe schaduw, van grijs, naar lila, tot diep-blauw naar
inktzwart.…
geen replica
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 461 ik zie je in het strijden
in somberheid aan
het verleden lijden
terwijl je keuzes hebt gedaan
je zou je vrijer
willen voelen en niet
gebonden zijn aan al die doelen
die houvast leken in bestaan
vergeet de wereld eens
die je heeft opgevoed, want
dat wat vroeger opgeld deed
is tegenwoordig niet meer goed
je bent een ander aan het…
Herfstsfeer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 783 wind waait om mijn kop
houdt niet op niet over
wapperend lover tovert
grillige vormen afgetopt
door daklijst op natte straat
verlepte bladeren treuren
gehaaste passanten keuren
ze geen blik waardig maat
voor onverschilligheid
ritmisch bepalen voeten
vertrappend het wroeten
van de hond die herfsttijd
pootverheffend van geur
voorziet…
De zigzagpijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 156 het is pijn
die zigzagt
door mijn zijn
kleur verlept
geur verwaait en
levenslijnen dieper etst
die rafelt aan geluk
vertrouwen breekt en
sprankjes hoop weg veegt
steeds sneller gaat de stroom
langs oevers en dijken
die alsmaar hoger lijken
een boze droom die
kant noch wallen raakt
mij buiten zinnen maakt
tot medicatie
de…
Langs de afgrond van de werkelijkheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Every night, party night
Glitteren neonletters die
Jouw derderangs nachtclub
Avond aan avond sieren
In de hoop dat er nog een paar losers
Zo gek zijn af te komen op je
Goedkope vermaak, gelardeerd met
Verlepte snollen die in een vorig leven
Ooit knappe mokkels zijn geweest -
En jij zelf, in afwachting van deurwaarders
Die jouw armetierige…
zoveel meer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 149 de woorden
vanzelf minderen
ze met me mee
ik groei dichter
naar de aarde
zoveel dichter
dan voorheen
ik word ruimer
dan de woorden
ze ruimen rustig
met me mee
ik leef lichter
op de aarde
zoveel weidser
dan voorheen
ik word stiller
dan de woorden
ze ademen geruisloos
met me mee
even leef ik in
vertraagde stilte
zoveel vrijer…
ga maar
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 766 nu je sterft uit een verlaten lichaam
vogels zingen van de voorjaarszorg, uitbundig
blij en tomeloos het leven vieren
zucht ik vrijer
over zeven uren zweeft jouw stille lach
zonder machteloze durf een andere tijd tegemoet
hoe zoet is dan het sterven
blijer zal ik zijn
als jij jouw haren glanzen laat
in bovenaardse zon
In memoriam…
Betoveroud
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Betovergroot klinkt wel oud
maar hij was jonger dan jullie
vijftien jaar, de stoerste
jongen van de straat
ik altijd de mooiste
en dolgelukkig: een meisje
geboren op mijn verjaardag
We hadden het goed
met het geld van Jan uit Nederland
de lieve kostganger, mijn vrijer toen
stoere Louis vertrok en alleen
zijn naam achterliet voor…
amaryllis
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.156 ’t grootste plezier dat er is
is de groei van een amaryllis
in die kleine bol zit zoveel kracht
die uitgroeit tot ware bloemenpracht
waar je weken van kunt genieten
voordat de kleuren gaan verschieten
daarna verlept het blad
ach ja, dat was dan dat
rest de herinnering
aan ’t wonderlijke ding
het gaat werkelijk je pet te boven
dat al…
Duurzame baardgroei en Alexis de Tocqueville
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 116 groeien naveldiep
en werd een omgekeerde vogelverschrikker
De blauwe haagmus uit onze tuin
nestelde zich schichting doch resoluut
Voortaan schreed ik voorzichting door het leven
De blauwe haagmus broedde in stilte
Toen de kroost constant werd gevoed
durfde ik amper nog te bewegen
Toen mijn baard geen nest meer was
Werd ik weer lichter en vrijer…
Wilde Nachten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 218 Wilde nachten, leeuw op prooi,
Met dromen vol nachtgezang en vliegend vuur,
Luna speelt op dit late uur,
Slapers, geliefden en vrijers, huizen vol mooi.
Zachte wolken, geen geween,
Niemand alleen in deze wilde nachten,
Vele vormen van wilde machten,
Slechts een gedachte.…
Verwelkte roos
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.226 Ik denk nog wel eens terug
Aan de ogen die mij verdronken
Niets keert het tij
Een verwelkte roos zal nooit meer bloeien
Dat gebeurt bij mij
Nooit helen de wonden
Ik leef in de schaduw
Van wie ik ooit was
Langzaam sluip ik rond
Maar niemand die mij ziet
Somberheid omringt me
En vangt me in haar web
Nooit zal mijn roos weer bloeien
Verlepte…
Huwelijk 1
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.821 Verlept,
maar trok eens aan in oude dagen.
Was ik elders binnen gegaan,
lag andere baard aan mij te knagen.
Ik snap niets van dit,
van jou.
Van onze dwang, plicht, plicht,drang.
De valkuil-akte zingt, weliswaar gesigneerd,
in stoffig, tuttig tweezang.…
Met krakende vingers
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 190 vol van aarde is mijn taal
gestorven aan een droom
stuurloze bark op zee
meanderend door de scheuren
en de barsten van mijn bestaan
bandeloze steen verlept gezicht
moedeloze zieke zwerver
verwezen en bezeerd
wormstekige gedachten
vergeefs verweer
gebluste ogen bodemloos alleen
mens uit zijn verband gerukt
oude oogst holle slapen
weg van…