Alle inzendingen over vermist OR vader OR pijn

Een voledige set Als er een vermist raakt Moet hij wel worden terug gezet Dus toen jij wegliep Zat ik huilend in mijn stapelbed Maar toen zag ik haar Brandend in vuur en vlam Dat ene wat ik nodig had Daar stond ze mijn super mam…

Een onderzeeboot is met ramptoeristen Op weg naar de Titanic zoekgeraakt De zaak waarmee je zulke reizen maakt Stelt alles in het werk voor de vermisten Straks kun je er een combidealtje scoren En dieper zinken nog dan ooit tevoren…

ziekenhuis deden ze er iets op en toen ging de pijn aan mijn handen weg maar de andere pijn is altijd gebleven en mijn vader en moeder zijn dood alleen de zee is gebleven zoals ze was en ook de kwallen…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

net zo veel als het delen geeft men om het even en maakt men onbewust scherven in een ander leven de pijn die dan wordt gedragen is niet voelbaar voor de dader en evenzeer zal het leiden tot een wijze les van vader het punt van gevoel is bitter want je kan niet leven zonder pijn en als ik je dan de ogen uitsteek hoe zou dan de wereld…

Door het verwaaide haar vergaat het stof, gedachten spoken steeds weer rond dagen stromen voorbij in onzeker weten waar het denken telkens stokt hier blijft de tijd staan in de schaduw van een lege plek, zonder naam of woorden en alleen hier speelt de wind een wrede troost…

de zee veranderde toen de stroming jou naar de Waddenzee voerde je ziel reisde naar de andere kant van de tijd zij borg jou in ieders liefhebbend hart ver voorbij onwetenheid nam de zee je mee altijd anders altijd dezelfden zij en jij…

Zo raadselachtig als de lach van Mona Lisa is jouw verdwijnen in de nacht Zo mooi als haar gezicht was 't jouwe niet, de lijnen en de plooien de kracht in jouw gelaat getuigden sterk van wie je was of bent geweest want nu vermist Ging je vrijwillig weg of greep het noodlot onverhoeds je zonder dat je wist Of niet begrepen…

maar ik ben op zoek, naar dat éne ding dus als je het gevonden hebt, laat dan zo snel mogelijk weten aan mij, zodat ik een toontje lager zing dat je het gevonden hebt, dat éne vermiste ding.…

Steeds weer die verbazing het niet begrijpen vraagtekens onbegrip Waar ben je gebleven? je bent niet dood maar toch ik herken je niet meer jij leeft maar bent weg Ongrijpbaar ben je verworden tot iets voor mij niets en dat raakt…

Want als de pijnen toeslaan, ben ik alleen maar lichaam. De geest komt in het nauw. Hij wil wel op de vlucht slaan. Maar heeft geen plaats om heen te gaan. Dan zoek ik naar een middel, voor wat vergetelheid, in mijn verhaal. Dan moet ik eerlijk zeggen, ik hou er niet zo van. Het middel is soms erger dan de kwaal.…

Compliment; (afgunst) Het wennen; Opnieuw leren ervaren; Het aanhoren. Dingen die je was gewend; Elke dag; Niks aan verloren. Gemeend of niet; Het verschil wordt steeds groter; Je doet gewoon je best. Totdat je er te veel kreeg; Je groeide in populariteit; Passeert de rest. In plaats van delen; Word jij ongewenst; Om iets wat…

Twee broertjes zijn al dagenlang vermist Wie illegaal of homo is moet vechten Nog altijd schenden leiders mensenrechten Videla ligt tevreden in zijn kist Het rommelt in het paarse kabinet En Harmsen schrijft hierna nog één sonnet…

Misschien is mijn vader gierig geweest met het zaad. Ik heb hem nooit gekend die man. Ik heb nooit een echt woord gehoord of het deed pijn. Om pijn te schrijven heb je weinig woorden nodig. ----------------------------------- uit: 'Lunchpauzegedichten', 1975.…

Elke dag leid ik een vreedzaam leven hier waarvan ik geniet ofschoon de oorlog, de pijn teleurstellingen en verdriet in mij zijn geworteld; het is de erfenis die mijn vader in mij achter liet.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik loop met mijn hoofd in een grijze mist Gevoelens verdoofd blijdschap vermist Niemand kijkt of ziet mij staan Alles ontwijkt mijn komen en gaan Elke dag en niemand ziet Achter mijn lag schuilt een donker verdriet…

. --------------------------------------------------- uit: 'Vermiste stad' (2004)…

Soms hoor ik nog de echo van mijn vermiste nachtegaal in die gewijde verte waar stilte in mij valt…

en de pijn wat doen we met de pijn generfd tot in de muren van dit huis het lijkt alsof wij nooit bestonden en misschien moeten wij het maar zo laten of zal ik langs de ramen gaan en dichters vragen maar vragen zijn vervelend en dichters houden niet antwoorden waarin dromen zinloos ijlen omdat moeder of vader enkel in steen sprak…

Mijn vader schreeuwde moord, mijn moeder zette koffie mijn vader klom op stoelen, tafels, leunde uit ramen, schreeuwde rampzaligheid en onduldbare pijnen, schreeuwde brand en van iets onverstaanbaars het naderende einde mijn broers hielden hun oor tegen de grond, 'luister!' riepen ze en sprongen op, 'er komt stilte!…

Voor alle mensen daar Ik trek het me aan Ik wil iets doen Het raakt me Het doet pijn Heel veel pijn Een tsunami…

vaders hoe ouder ik word hoe meer ik zie hoe en wat een vader is een vriend is hij met wie je delen kan jouw succes en jouw twijfel een raadsman ook eerlijk en gewoon die jij vertrouwen kan een held is hij die dingen doen kan die jij onmogelijk acht een schouder ook die bij pijn, verdriet of probleem er gewoon is – voor jou…

Misschien is mijn vader gierig geweest met het zaad. Ik heb hem nooit gekend, die man. Ik heb nooit een echt woord gehoord of het deed pijn. Om pijn te schrijven heb je weinig woorden nodig. -------------------------------- uit: 'Vrijgezel op kamers', postuum uitgegeven in 2003.…

Dank U, dat U onze vader wilt zijn Ver boven alle aardse vaders verheven Dat wij U ons vertrouwen mogen geven En U bij ons bent in vreugde en pijn. Dank U vader dat U voor ons blijft zorgen U geeft ons elke dag ons dagelijks eten En dat U ons daarbij nooit zult vergeten Wij prijzen U daarvoor elke nieuwe morgen.…

Vermist: Ernst Kuipers, 64 jaar, Hij was minister, maar ineens verdwenen, Een blauw kostuum, kaalhoofdig, lange tenen, Men vindt zijn plotseling vertrek erg raar. Help ons en maak een eind aan het gegis, Zelfs zijn partij weet niet waar hij nu is.…

door turquoise blauw omarmd is 't leven nauwelijks troostend daar dierbaren worden vermist laatste woorden vol liefde werden in aller ijl verzonden in de hoop gehoord te worden braaf bleef men daar waar men verteld was te blijven de ondergang van een schoolreis…