Mona Lisa

Zo raadselachtig als de
lach van Mona Lisa
is jouw verdwijnen in
de nacht

Zo mooi als haar gezicht
was 't jouwe niet,
de lijnen en de plooien
de kracht

in jouw gelaat getuigden
sterk van wie je was of
bent geweest want
nu vermist

Ging je vrijwillig weg
of greep het noodlot
onverhoeds je zonder dat
je wist

Of niet begrepen had wat
er gebeuren kon als je in
vreemde stad met dwingend-
vreemde ogen

Je hart naief ontblootte
in liefde nog geloofde
zo oud was je en vol begrip
en mededogen

vermist mededogen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 510