Alle inzendingen over vrienden OR partners OR eenzaamheid

uiteindelijk ben je eenzaam ieder mens staat toch alleen er zijn altijd wel vrienden of familie om je heen maar wie je eigenlijk bent en wat je werkelijk voelt en hoe je al die dingen in je leven hebt bedoeld dat weet alleen maar jij soms wil er iemand mee maar het blijft een eenzame reis in een altijd lege coupé…

speelde voordat je je even verveelde dicht maar voor mij in vriendelijker woorden jij weet toch zo goed hoe alle steeds hoorde dan vind je mij als een vriend aan je zij…

en het graanontbijt denkt hij aan zijn verre vriend Bjarne die geen droeve verhalen meer schrijft maar eenzaam droomt in zijn gelukkige kamer over zijn Russische vriend die zijn gedichten schrijft.…

De woorden zijn stenen die vallen in de cirkel van beloftes die nooit breken in de verlaten schaduwen van vrienden die niet in vijanden geloven en minaars die alleen hun eigen eenzaamheid beminnen.…

De man was eenzaam hij schreef slechte gedichten en berichten aan zichzelf vol lof hij hunkerde naar erkenning en licht maar verborg zich met zijn denkbeeldige vrienden in de schaduw van hunnebedden.…

Wat fijn, dat er vrienden zijn, die ervoor zorgen, dat de weg, die belopen moet worden, niet te lang en eenzaam is. Ik hou van hen!…

De namen van wie eens mijn vrienden waren werden tot as tussen mijn tanden, en ik spuw ze uit. eenzaam schijnt men te moeten zijn in deze dode landen, het leven dooft in kaars na late nachtkaars uit.…

buiten aardedonker op de salontafel licht/warmte vanuit de kleurige walmende kaars doch die akelige stilte gevoel van bittere eenzaamheid het verdriet is er toch het piekeren hoe het verder moet gaan owee 't is nu of je je vroegere partner lachend op de drempel ziet staan plots een zacht geluid op de voordeurmat een…

Een vreemde wellicht een vriend, die je nog niet kent Een vriend schaars geluk…

De kracht is het licht De droom van een mens Zijn wens is zijn droom teder en zacht Een mens zoekt een partner om wat hij verwacht, om samen een eenheid te zijn zijn licht is zijn kracht Hij is haar licht Zij is zijn wens Hun droom is intens teder en zacht voor wat hen nog wacht Zij vonden een partner om samen een eenheid te zijn…

het feest dat wij vandaag vieren draait niet om het geld of goed het gaat om de mens die jij bent wat jij betekent en betekenen wil als zoon partner vader en vriend voor de mensen in jouw omgeving voor wie jij graag steentjes verlegt in de rivier van het stromend leven wij fêteren in jou de zoon en broer het jochie dat volwassen groeide…

Doeschka is dood zo ineens Ze vond d’r bazin hier niet schrijft haar in memoriam schrijver Je kunt het ook zonder stellen De ultieme eenzaamheid van je leven zien, ondergaan, verteren Zoals iedereen misschien Een aantal vrienden van me die zeker wel Net als ik nu In zwaar levensweer niet alleen wel eenzaam…

je voelt je eenzaam... als je vrienden je alleen laten op een moment dat je ze nodig hebt je voelt je eenzaam... als je het gevoel hebt dat je er niet bijhoort je voelt je eenzaam... als je te horen krijgt dat mensen je haten je voelt je eenzaam...…

Vrienden…. Voor altijd, Het gevoel van eenheid… Samen lachen, Samen huilen, Samen, altijd… Geen eenzaamheid, En met deze eigenschap, SAMEN ZIJN, in onze vriendschap, Het is mooi Onmisbaar, Wees elkaars steunpilaar, Samen… altijd….…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

Maar op de lange duur, ‘t werd stiller, eenzaam, guur, stond in de kou, Nu weet ik, zo is het leven, de echte vrienden zijn gebleven, zij bleven trouw, ‘k Voel me nooit meer echt alleen, met liefde om me heen, van vrienden, lief en kinderen. Geniet van elke nieuwe dag, door mijn tranen kwam de lach, wat kan mij nog hinderen.…

Elke dag maakt zij haar balans maar de voortschrijdende tijd bepaalt de context om haar levensstaat te onderzoeken het huis aan kant, het glanst en wacht op de dingen die niet in vervulling zullen gaan de tikkende uren houden haar gezelschap, verguld en ingelijst verscheiden partners met haar vrienden, de kinderen gepositioneerd…

Deze ziekte heb je niet alleen, Beetje voor beetje glijdt je partner weg.…

Ik voel me eenzaam… Ik ben alleen… Het is heel stil… Heel stil om me heen… Waarom voel ik me zo… Ik vind het niet leuk… Iedereen is blij… Alleen ik niet… Ik voel me eenzaam… En heel erg alleen… Ik ben blij met mijn vrienden… Maar waar is iedereen… Ik zoek troost… Maar bij wie… Er is niemand… En huilen durf ik niet… Ik ben alleen…

Ik zie haar terug, ze voelt m’n schuldlast bevrijdt me er van door me te begroeten als ’n vriend; ze is erg mooi van binnen.…

, partner en vader voor je kinderen wordt geloof me het echte doel: doe niemand maar dan ook niemand te kort dat m’n zoon is wat ik je toewens dat is het enige wat in deze wereld telt zorg daar voor, doe dat goed en wordt een waardevol en prachtig mens…

geraniums verbleken als hij er lang naar kijkt potten verdroogde aarde dat van de randen wijkt zij had ze nog gekocht en water willen geven maar was daarmee gestopt zoals zij deed met leven haar bril nog op het kastje haar breiwerk op haar stoel patroon zat enkel in haar hoofd het geeft een vreemd gevoel dat hij die trui nooit dragen zal…

Als ik dat kale koppie zie, Denk ik vaak vol melancholie, Even nog aan vroeger terug. Want de jaren vliegen,gaan veel te vlug. Het werken is over, dat is voorbij. Tijd is er genoeg, want we zijn vrij. De liefde van vroeger is nog altijd aanwezig. Maar het houd ons niet meer ieder uur bezig Ik ken mijn maatje nu al dertig jaar, Behoorlijk…

Zij zoekt iets in de donkere kamer Het gordijn wordt opengedaan Zij heeft mijn bloes scheef aangedaan gaapt ongeremd en kijkt mij aan Ik doe alsof ik slaap, zij zucht verdwijnt en komt krabbend terug Nog even en dan duwt zij meedogenloos haar koude benen in mijn warme rug…

Er bestaat geen verweer tegen het meisje van de nacht dat zich snijdt omdat ze slecht is twijfelt of ze echt is Geen eigen plek waar zij zich veilig voelt en het koude sterrenlicht maakt voor haar een huis te groot, de deur gaat niet op slot Zij verlangt naar haar gezel dat hij eindelijk stoffelijk wordt een kerkuil landt op een muis…

Weet je wat je vraagt aan mij? om opnieuw weer te beginnen, mij op dingen te bezinnen, die allang zo duidelijk zijn. Weer die lange weg te gaan, vol frustraties en vol pijn. Weet je wat je vraagt aan mij? Mijn hart weer uit mijn borst te rukken, te vertrappen in duizend stukken, Waarna ik ontdaan van zelfvertrouwen, opnieuw mijn leven…

Ik zie je voor me Rennend van hot naar her Je zwarte haren Wapperend in de wind Je ogen vol passie Een lichaam vol vuur Maar een hart vol verlangen Naar rust…

Ik heb niets met dichten maar alles met de dichter zegt mijn levenspartner!!…

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

Haar nieuwe vriend vond dat zo mooi, dat ze het met hem ruilde voor zijn schilderij van een tulpenblad, verweerd, gebogen, de nerven en groeven als een krachtige stroom, beschutting biedend.…