Alle inzendingen over wakker liggen

In de nacht, duizenden slapen, maar duizenden liggen ook wakker, staren naar het plafond, draaien zich om, maken aanstalten, draaien zich nog eens om, maken nieuwe aanstalten, staan op, gluren tussen gordijnen door - het is donker, geen ster die valt of zelfs maar flonkert - gaan weer naar bed.…

de lakens liggen losgewerkt zoals het zwijgen dat wakker wordt wanneer ik 's morgens in bed lig zou ik de gordijnen openschuiven om het gesprek te zien dat we nooit hadden je zien binnenkomen, de kleren op de stoel, weggegaan lach maar, want wat is groter dan de waarheid kleiner dan de hand die je tegen mijn wang hield het troebele…

Misschien was het een droom, sprookjesachtig echt voor hem toen hij binnenkwam en mij zag liggen op het bed zonder dat ik wakker werd Misschien heeft hij eerst een tijdlang gekeken tot het ineens vanzelf ging en gauw gebeurd was ik schreeuwde en hij verward vluchtte Misschien had hij voldaan willen blijven genieten van mijn schone…

Ik verlang naar de slapeloze nachten om vervolgens te liggen wachten op het eerste kreuntje, dat je wilde drinken met je oogjes dicht. Ik verlang naar vergane glorie want het komt nooit weerom maar ik verlang naar dat roze wezentje wat m’n hart beroerde, maar kom: Wordt wakker want da’s voorbij!…

Middernacht alvast alleen naar bed – zijn plek voor hem verwarmen heeft geen zin In stabiele zijligging raden waar hij is Soms ergens een M in een hartje vinden Dat briefje blij opplakken in mijn jaarboek 's Nachts hem zien liggen als ik ga plassen, daarna wakker genoeg om in de war te raken van zijn…

Hm fijn, kom maar bij me liggen, bij me liggen Fluister de twee dingen die ik wil weten: wat geef je aan wie jij belangrijk vindt en wat zijn nog je wensen, je liefste wensen? In het oosten komt de maan donker op in de schaduw van de aarde, die gaat schijnen en schijnen…

je wakker met sterren in je ogen) en tintelingen door het gras…

Zijn moeder zal wel overleden ze was toen al oud, maar zijn gedichten houden reeds in de herfst winterslaap draaien zich op hun zijde als ze snurken In het gelaat vallen strepen zo vredig liggen ze helemaal niet bang De wereld vergaat toch wel buiten binnen leven ze heel lang Als wakker ze worden met trommelgeluid rijen vormen in marsgelid…

Van liggen in ons bed. Vannacht werd ik vanzelf wakker. Ouder zijn wordt jonger, denk ik. Vandaag wordt morgen gewoon weer gisteren. Voor later is het veel te laat geworden. Mat staan we bij lange na nog niet. Zie! We zijn nog steeds aan zet! Vanmorgen kreeg ik spontaan zin om op te staan. Vanavond pas duik ik opgewekt in bed.…

gaat zo langzaam terwijl er iets moet veranderen Wat ik ook doe, ik ben moe Liggen is nog het beste met dichte ogen dromen uitgerust te zijn, doen wat ik wil met mooie kleren aan…

Dan schrik ik wakker. Vruchteloos probeer ik, uit mijn kille alleen zijn, terug in jouw warmte voorgoed te vluchten. Ik walg van de nieuwe zich aandienende dag vol pijnlijk verlangen. Blijven liggen wil ik, onvindbaar weggekropen. Gesloten mijn ogen, dodelijk vermoeid tot het eind van de pijn.…

Word wakker, word wakker, word wakker; Word wakker, word wakker, word wakker.…

Zacht, je lach je rug is zacht je schouder even aangeraakt mijn voeten raken hard hout aan ik pas niet in je bed mijn arm om jouw zachte middel jouw zachte hoofd onder mijn kin zeg maar niks en doe maar niets probeer zo zacht te blijven, lig en ik zal je voorzichtig bewaren…

zoals je daar zo ligt zo rustig en vredig ik hoor je ademhaling dat geeft mij rust lekker tegen mij aan ik voel je warmte jouw lichaam dicht tegen mij aan een liefde ongekend is wat ik beleef jij bent mijn nr. 1 jij bent mijn zoon…

Ik kom om 't groene hout. Daar is de vrede voor me, in malingen de bochtpenseelde lucht en de zon de hoge ongesteelde bloem en der hoogste bladen lucht'ge schreden. Het liggend blauwe met zijn vrouwenzeden strekt zich en lacht met de uitdove weelde verflauwend tot het niet veel meer verscheelde van warmte en wolken die het maken heden.…

ik dacht dat de zon ging liggen maar dat doet de wind hij schijnt alleen maar…

Kolderiek periodiek (nr.5 uit een reeks van 100) De Duitse staander bleek op commando ook nog te kunnen liggen...…

De bodem is nog niet bereikt omdat ik de toekomst niet overzie, eindeloze put van medelijden, wat ik niet bedoel, gedempt, gestut en gevoed door lief en leed, de jaren liggen grijpbaar in een open schaal, de bron waarin ik de kwetsbare verlangens koel, waaruit ik ademhaal en samen met het licht en schaduw het leven deel.…

In de tuin ligt een zachte roep van een vogel. Kom hier en zing met mij. Tezamen met de pluizen en de gele troubadourtjes. Deze eenvoud is volmaakt. ik wil verwisselen van gedaante. De liefde verzinnen, de liefste. Een merel herhaalt zijn lied. Een vlinder drinkt dauw uit het rozenblad. Het zijn oude vrienden. Het zijn schaduwloze metaforen…

Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht Ik lig languit lig in mijn huid te zingen lig zacht te zingen antwoord op het licht lig dwaas zo dwaas niet buiten mensen dingen te zingen van het licht dat om en op mij…

Liggend in het gras Door jouw ogen De sterren zien Dansen…

liggen in woord en verlatenheid…

Die liggen hier gewoon op straat, geen mens die er naar kijkt, dat is nou wat de mens achterlaat na een geweldige zonovergoten dag, de Koninsdag- rotzooi. Die is namelijk bestemd voor die stoere kerels die echt als EEN vent, met tractor bezems vuilniswagen en een berg energie, zorgen dat ik na een uur de straat weer zie!…

werd En jij naast mij zou liggen Hoe zou het zijn…

ik hou van de traagheid van liggen in bed, jij naast mij, je knieën in mijn knie- holtes, als twee s-sen, de traagheid waarmee je me niet gezegd hebt dat je al wakker was, je uit lippen bestaande ontvankelijkheid, de traagheid waarmee ik sneller en sneller kom, de kalmte waarmee ik wilder en wilder word de traagheid van jouw diplomatisch lichaam…

we samen wakker- als de zon op komt- mag ik, mag ik, in je gedachten- zodat ik dichtbij jou kan zijn?…

een blauwe planeet de avond werd een vallende schemer en we schrokken nooit meer wakker…

Nachten lag ik wakker, dromend van een mooie tijd. Nu lig ik nachten wakker, want ik ben je kwijt! Nachten lag ik wakker, jouw armen om me heen. Nu lig ik nachten wakker, moederziel alleen. Nachten lag ik wakker, want ik hield van jou. Nu lig ik nachten wakker, rillend van de kou.…

Ik loop een marathon samen voorop met jou los van de massa weg van het gedrang we kijken elkaar aan wat voelen we ons blij Maar in een trappenhuis raak ik je kwijt ik ga een etage te hoog en we moeten naar benee Buiten zijn alle bordjes plots weg of verhangen richtingloos ren ik rond tot ik weer de massa zie Nu sjok ik achteraan…

´s Nachts in mijn dromen dan is alles weer zo heel fijn ik wil niet meer wakker worden want de waarheid doet zo´n pijn…