19217 resultaten.
het geluid van glas
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 96 waterval
aan tonen…
Korte 4#3
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 Ik probeer je te vangen
in het veld van je blik
je loopt door mijn beeld
als een waterval van licht
Kannibalisme wordt gevoed
door een moeder die te vaak
tegen haar zoon zegt:
'Je bent om op te eten'.
Vallen is een kwestie
van zo snel vliegen
dat je op tijd bent
om jezelf op te vangen.…
De bruggenbouwer
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.008 Hij spant
Van kant tot overkant
Al heen en al terug
De brug.
Hij bindt
En wint en overwint
De wal en overwal
Voor al.
Hij bouwt,
En iedereen betrouwt
Al heen en al terug
Zijn brug.…
Op 't kerkhof waar de naakte bomen rijzen
poëzie
4.0 met 5 stemmen 509 Een traan lichtte in uw oog, de zerk lag grijs
En eenzaam in een krans van groene blaren -
Een lichte handdruk kon uw smart bedaren
Maar wis zong nog uw hart bedroefd een wijs.…
Dood
poëzie
4.0 met 1 stemmen 606 Mijn peinzen kan de vreemde dood niet loven
Die me u welhaast voor steeds genomen had:
Uw lichaam dat mijn droom ontroerd bezat,
Uw bleek gelaat welks lach mijn smart kan doven.
Dan had ik u nooit bevend meer omvat,
Nooit meer uw haar gestreeld, zijn geur gesnoven,
Met u nooit meer door zomers blijde hoven
Gedwaald of laat door de avondlichte…
Herinnering
poëzie
4.0 met 2 stemmen 462 Velen die 'k noodde in mijner dromen woon
en die er 's levens wondre beelden zagen
hoorde ik elkander met verwondring vragen:
‘Hij roemde zo, is dit dan al zijn schoon?’
En andren lachten luid: ‘Hoe ongewoon!
Hoe vreemd, hoe dwaas: hoe kan hem dat behagen!’
en keerden weer naar de eigen grijze dagen.
Doch geen van hen gaf mij 't verwachte…
DE VERLOREN VROUW
poëzie
4.0 met 1 stemmen 441 Een grauw verdriet is in mijn ziel begonnen,
De dag is triest en vol onduldbaar wee...
Ik weet het nu: 'k heb mij te laat bezonnen,
Geen deelt mij ooit meer van zijn deernis mee.
Vroeger ben ik mijn eigen zelf ontronnen,
Wellust verkoor ik boven zoele vreê.
En thans, helaas! ik geef mij laf verwonnen:
Ik ben een wrak op zwalpend-zwarte zee…
Ik dacht dat ik niet zingen kon dan blijde?
poëzie
3.0 met 3 stemmen 547 Ik dacht dat ik niet zingen kon dan blijde?
Maar ruist de zee niet rusteloos haar zang,
Nu zacht en klaar, dan war en wild en bang,
Anders in stil, anders in stormgetijde?
Zo glanzenrijk als wisseltintge zijde,
Dan armlijk grauw en wedrom, voor hoelang?
Eén blanke blauwte, en zò wisselt die zang
Die eeuwig 't eeuwig spel zal begeleiden…
Ik ben heel blij
poëzie
4.0 met 2 stemmen 789 Ik ben heel blij
Doch 'k weet niet waarom,
't Hart van mij,
Klopt bom, bom, bom.
O! alles blinkt,
En trilt en beeft,
En mijn ziele zingt,
En droomt en zweeft.
O! ik ben zo blij,
Van blijdschap dronken.
Doch wie heeft mij
Deze vreugd geschonken?
Uit welke bron,
Uit welke stroom,
Uit welke zon,
Uit welke droom?…
De Schutsluis
poëzie
3.0 met 5 stemmen 781 Dan lijkt de morgen stil na 't jong geluid, dat heen is
en ons verliet, nog vóór 't zijn volle groei begon,
en in de lege sluis, waar 't licht nu weer alleen is,
drijft enkel nog wat schuim, dat schittert in de zon.…
Oude huizen
poëzie
3.0 met 2 stemmen 339 Aan d' overkant van 't water stonden d' oude huizen.
Het water was heel stil, een witte rand
van pas gevallen sneeuw lag voor de huizen.
't Was alles broos en fijn, voor strakke lucht met sterren.
De huizen stonden oud en stil....van verre
kwam dof gedreun: het ruchten van de stad,
dan was het, of de huizen
nóg groter stilte hield omvat…
Een-en-al.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 384 Wat vraagt één ziel van de Aard behalve vrede?
En vrede schenkt zij nooit, slechts strijd en streven,
En kort geluk, gevolgd door snik en beven, -
Zij stoort zich niet aan tranen noch gebeden.
Zij doet haar wil, en strooit haar heerlijkheden,
En werpt haar bliksems, door geen drang gedreven
Dan Macht en Noodlot. Ach, en alle leven
Trekt…
Het Lichte Beeld
poëzie
4.0 met 2 stemmen 932 Als wij, na nachten loom van liefde, ontwaken
En onze droom verkwijnt in 't morgenlicht
Zal, lief, mijn hand uw naaktheid strelend raken,
Uw zachte leden en uw aangezicht.
En al de dagen naar wier stil genaken
Zo lang ons droef verbeiden was gericht
Zullen wij samen zoete vreugden smaken
En fluistrend gaan of mijmren, de ogen dicht.…
Rembrandt: De Heilige Familie, ets
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.029 Was niet hun beider teerste droom, het kind te aanschouwen
Dat uit haar reine schoot zuiverste Liefde schiep?
Betastte hij niet zacht, en voelde hij niet diep
Verscholen leven daar, het lijf der lieve vrouwe?
Hoe kon zijn zaligheid zo plotseling verflauwen?
Wat angst welde in zijn hart, dat eensklaps hij ontliep
Het warm vertrek, waar aan…
Aan een Dichter
poëzie
4.0 met 5 stemmen 422 vast geluk gestegen
langs de paden van uw trots,
als de morgenzon gerezen
boven damp en duisternis,
Dichter, uit de streek der vrezen
in het rijk, waar vrijheid is,
breng ons bij de forse pijnen,
waar uw grote weemoed ruist,
bij de bochtige ravijnen,
waar uw diep verlangen bruist,
breng ons in de wijde hemel,
die uw snelle licht…
rust
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 134 rustige deken
valt als aarde luchtig neer
waterval van rust…
Beweeg je voeten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 762 De stilte roept het uit
Beweeg je voeten
Breek uit de isolatie van het verhaal
Dat je voor je uit hebt geschreven
Laat de onbekende spreken
Zodat de geboorte van het avontuur
Zonder verdoving kan leiden
Tot nieuwe vrienden
Roep terug tegen de stilte
Roep je in beweging
Hoor het roepen van de mensen
Die de stilte hebben verbannen…
Snelheid
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 854 links
rechts
heen en weer
in beweging
constant zweven
tussen twijfel
en daadkracht
van het ene
naar het andere
onderweg
donkere tunnels
passerend
neonlicht flitst voorbij
als een raket
op weg
naar jupiter…
in beweging van het leven
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 738 het ademt
wanneer winter
de bomen aftast
zoals jij de dagen
op glazen kalenders
langzaam geboren
en verder dragend, ver
weg
van kaartranden
met eenzelfde oceaan
die binnen in golven
en verklaarde waterwoningen
de lucht recht hangen
het ademt, jij ademt
in blauwe kruinen
en zelfs op een uitgewiste dag
als deze…
grafsteen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 403 in weemoed van het late licht
bloeiden rozen langs de steen
waar je nu samen ligt
ik kwam hier even in eenzaamheid
het is geen triest gebeuren
de rozen geuren mild
en ik spel de verweerde steen
mijn hart in innigheid
gevangen in loom bewegen
luister ik in de luwte
van fluistering van de wind
ik hoor jullie stemmen ijl en puur…
Stappenteller
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 335 gedachten uit
elkaar behoedend
voor al te grote sprongen
Vanuit het oude vergezicht
stijgt de mist langzaam op
en in de warmte van de zon
boven het kronkelend pad
wordt het voor ons helder
vinden we als vanzelf terug
aloude woorden van liefde
het eindpunt nog niet in zicht
maar wel al verder dan toen
blij met verbetering
en gelukkig met beweging…
vrouw
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.045 ik trek lijnen in haar hand
zij is mijn waarzegster van later
zoals onuitgesproken en beweeglijk
goed samengaan
in rijgdraad gespannen…
Vraagteken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 wie zegt dat hij alles weet
geloof ik absoluut niet
wie leeft blijft in beweging
heen en weer geslingerd
ik wantrouw dogmatici
die krimpen tussen hun muren
ieder wens ik vragen en twijfels
het voorkomt opgeblazenheid
waarheden hollen van hot naar her
uiteindelijk wordt ieder stil
.…
Energie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 234 elke cel, elke ademhaling
kent het dansen
van het bezielde zijn
gezien en ongezien
golft en lacht de kosmos
in eeuwig zingen
muziek in beweging
trilling en verstilling
verdichting en vervloeing
woord, beeld en klank
krijgen een vorm
door inspiratie…
Beweging
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 345 Bewegen moet je,
Bewegen dag aan dag,
Bewegen naar noord of
Zuid, oost of west,
Dat maakt niet uit,
Maar bewegen moet
Je, elke dag weer,
Elke minuut, elke
Seconde, immers
Stilstaan is een zonde
Die je vast laat
Roesten aan de plek
Waar je staat - bewegen
Bewegen, bewegen,
Ook al is dat niet
Iets waar jij om maalt,
Beweeg…
peyote
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 110 Als woorden stromend
door aderen vloeien
als inkt
wat meer kan je doen
dan stralen in het donker
M'n zonnekind
als een wiel in het universum
je draait mee
alles in beweging
met van alles
en nog wat
van binnen naar buiten
zien proeven ruiken voelen…
thuisreis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 96 vóóruit
roei ik
harder en harder
wind van alle kanten
in golvend water
om achter te laten
vóóruit
cross ik
sneller en sneller
tegen de wind
door opgewaaid zand
om los te laten
vóóruit
fiets ik
harder en sneller
wind mee
over geplaveide stenen
om door te gaan
voorbij gisteren
op weg naar morgen
bewegen in het nu
van eigen…
Wild en ontembaar
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 698 Wild en ontembaar
Is mijn hart
Bruisend
Als een waterval
Wie mij wil vangen
Heeft het zwaar
Want ik ben nergens
En overal!…
De symfonie van het leven
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 234 Spelend, voelend, beminnend, koesterend
op de toonladders bewegen zich woorden,
het beeldend geluid van de hoogtes en laagtes
het ruisende sprankelende beleven
het luwen van heftige orkanen
het lichte andante bewegen:
zo boeiend, de symfonie van het leven.…
lichtmuziek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 341 naar de hemel wijst
laat ons Zijn licht aanschouwen…