inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 48.998):

het geluid van glas

in de stil gebleven lucht bewoog iets
niet vanzelf, niet zonder kleine voortgezette
trillingen door tijd

en de glans van weergaloze weerschijn
uit kortstondig licht gevangen,
kleurrijk
tussen bladeren en een oud gebaar

aangeraakt door zachte adem gleed
een klein kristal tot aan een ander, tikte
tinkelend
en daar

opende geluid een waterval
aan tonen


Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...togedicht.php?fotogedicht=glas

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 26 augustus 2013


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 96

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Fari
Datum:
26 augustus 2013
Mooi en in de mystieke vorm geschreven Switi. Heel graag jou gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)