grafsteen
in weemoed van het late licht
bloeiden rozen langs de steen
waar je nu samen ligt
ik kwam hier even in eenzaamheid
het is geen triest gebeuren
de rozen geuren mild
en ik spel de verweerde steen
mijn hart in innigheid
gevangen in loom bewegen
luister ik in de luwte
van fluistering van de wind
ik hoor jullie stemmen ijl en puur
Zie ook: http://gedichtenklaes.blogeiland.nl/
Schrijver: klaes, 22 februari 2008
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid