Alle inzendingen over wee

De journalisten maakten overuren Voor Antonie en al zijn wel en wee Nu is ie er: de special van Privé Met meer attentiewaarde dan allure Fijn dat zo'n weekblad aan zo'n tragisch leven Dat beetje extra nasmaak weet te geven…

Wordt u door die gedrochten wee en hol? Neem dan een grootse, zoete Bossche bol!…

Laat de luiken geloken zijn wiege wiegele weine en de stilte onverbroken zijn wiege wiegele wee. ---------------------------------- uit: Verzen (1913)…

Een rij mensen op het balmaské in 't schelle schaduwloos licht gedwee dansend en buigend in de zaal benee onder maskers en kronkeltongen ontevree O wee o wee de lucht is buiten blauw en binnen zonder rookverstoorder grauw met grijze ogen gelijkend op de rook vogels met veren gloeiend rood als een pook Zweefden gezamenlijk voort verdoofd…

Alle wel en wee is maar vloed en ebbe. Ik wil niets meer hebben en leg de schelp weer neer bij de zee.…

Dat kan funest zijn Een doorbraak kan voor zo'n artist de pest zijn Hij onderscheidt zich juist door wat hij míst Want wee de faam die hij in zijn bezit had: Zijn hit was juist dat hij nog nooit een hit had…

het moment hem welbekend zij riep ach en wee heremetijd ik lijd er schoot in enen iets los was niet meer waar het was alles werd licht voor ogen luid uitgekreten knipperde zijn licht achteraf gemeten was-ie te groot voor moeders' schoot…

De wijzers van de klok schuren niet langs een plaat maar vijlen wel en wee uren na uren 1 wordt 2 En zo kan liefde duren jaar na jaar totdat En ja wie raakt er ooit geschokt door het doven van ontstoken vuren jij?…

Dat grijze steden geuren Gedoopt in vrouw'lijk weemoed Met halogeen ingekleurd Waar gelach verdriet ontmoet Gezichten door drank gemerkt Verloren ogen kijken Wee mijn geliefde Polen Laat mij mijn liefde blijken…

Een heer zo oud als pulverhout Zo teer en broos dat hij bezwijkt (of dat het lijkt) Zijn adem wee, verzwakt en voos maar ondanks dat Een sterke wil Een scherpe blik die alles zag Ook wat God en mens vermag De zaligheid der ouderdom Helaas, ook deze man komt om...…

Als iemand bij zijn dierenleed-verslaving gedood wordt roept men treurig ach en wee. Maar tellen dode stieren dan niet mee? Waar blijft nou toch dat tikkeltje beschaving… Dat martelen van stieren voor de lol maakt ieder zinnig mens toch hoorndol……

Niet de voorkant maar de achterzijde vertelt van:...leven Hier worden de verhalen geweven van wel en wee Namen, korte zinnen langdradig commentaar schreeuw, lach, geroep Het kuchen, hoesten het zeuren en met-vlagen-huilen De stad toont hier zijn achterhoofd.…

De bomen willen af van al dat blad Dat als verjaarde brieven blijft vergelen en kwijnt door najaarsstorm en pijpenstelen De zomer hebben we, helaas, gehad De maand oktober kweelt zijn ach en wee Net als bij het Wilhelmus denk ik: nee…

Maar nu 't einde nadert van 't gelag, Roep ik wee en ach, Wee en ach, Dat het niet is voortgegaan, Niet voor eeuwig kon bestaan. Het is bijna dag. Waar ik braste stonden vier bokalen, Zaten nog drie drinkers, Denkend aan geen dag.…

met zo veel moeite zeg ik dag het voelt of het zo niet mag mijn hart is nog steeds niet vrij altijd nog voelt het als jij ik wij is dit werkelijk wel voorbij mijn hoofd zegt o wee wil daar maar niet in mee dat weet ik maar al te goed want alleen ik weet wat mij zo huilen doet…

Das mooi, want wee, als ik het was vergeten kreeg ik het vast nog op mijn bord gesmeten.…

Toen je weg was en het glas gloeiend aan mijn lippen lag kwam er iets van wee en antwoord, dat toeval niet bestond o.i.d.…

een zweem van rood op ‘t zwarte blauw is wat slechts blijft van dag die zich lichtleeg verft naar nacht de zee ruist ons eeuwig golvend zijn wee een ademloze vloed uit alle poriën jij, ik - na wilde liefdesdans neergevlijd op het nog warme zand.…

Dus wee degeen die lol heeft in studeren, Marja van Bijsterveld zal hem wel leren!…

Ik ben van jou die ik bemin Ik ben van jou die zwijgend stil Door alle dagen Gedichten wee en schande draagt In de bundel van poëzie Verberg ik mezelf Daar leef ik daar adem ik Mijn gedichten sneeuwen langzaam Als een blues als twee akkoorden Die in het verleden doodstil drijven…

het -hoorbaar-ademhalen van zee Haar gefluister en lachen haar ach en wee herkennen we niet ....onze emoties? wandelend of joggend langs de verhalende zee.…

Soms ben ik een beetje wee- en talgisch die bestaan niet eens, maar wel bij mij, als ik luister naar: Muziek van toen!…

Oppervlakkig koud een op een voetstuk geplaatst brons straalt bij voortduring warmte uit de liefde van een hand wil graag de ziel bewegen die met de tijd in ‘t brons bevroor als een verbeelding van het eeuwige leven wee de streling langs de huid je zult je vingers branden…

Heeft zich weer aan koude onttrokken Bracht gure wind, sneeuw en november mee, Kommer en kwel en ach en wee. Daar gaan we weer De lange maanden in ‘t verschiet, Ik moet je eerlijk zeggen Die winter, ik moet hem niet.…

als lawaai oplost geeft dat stilte licht dat wegkwijnt wordt duisternis warmte die wegebt wordt kilte en wee je gebeente als jij straks verdwijnt ontstaat er zooo'n leemte…

Regeringsleiders zijn zich aan 't bezinnen en starten de campagnes, want o wee!, Europa stemt in meerderheid nog: nee! Plots wil men zieltjes voor de grondwet winnen.…

Zij golft 't zwaarmoedig gezang, gebracht op het zuchten van de wind, verhalend over smart en wee en hoe zij nooit zal wijken voor de zee.…

O wee, als de minister-president Ons landgenoten weer eens toe gaat spreken, En ongevraagd bij mij weer in komt breken, Al raak ik aan zijn praatjes wel gewend Want elke keer zegt Mark met droge ogen Dat we - althans voorlopig - nog niks mogen.…

Ach sirene ach en wee... Je weet net als ik dat het rijmt op de zee het lied van de einde loze dei ning van de golven en als de zon straks wordt bedolven dan licht één een lampion van duizend kleurig vermiljoen maar niemand weet wat al die tinten met een ziel kunnen gaan doen…

Hoe een woord trilt in zijn letter na letter uitgespeld op het ritme van een dans klanken die verder schuiven uiteenplooien in een zin hoor de slis en de plof vooral val niet over hun tongen ze krijsen zich hees in de schreeuw of zwijmelen stil in wel en in wee als zachte geruchten terwijl ik spreek.…