inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 83):

SCHELP

De zeeschelp in mijn hand
is vandaag op het strand
door de zee neergelegd.
Haar zwijgen zegt
dat de wereld vergaat
en niets bestaat
dan alleen de zee.
Alle wel en wee
is maar vloed en ebbe.
Ik wil niets meer hebben
en leg de schelp weer
neer bij de zee.

Schrijver: Adriaan Roland Holst
Inzender: JvK, 16 februari 2003


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.8 met 347 stemmen aantal keer bekeken 73.618

Er zijn 11 reacties op deze inzending:

Johan Corveleijn, 5 jaar geleden
Groots in nederigheid tegenover het onvatbare. Vooral dat 'zwijgen' is veelzeggend.
berthazeekoe, 10 jaar geleden
Waauw, dit gedicht raakt mij echt tot de schelp in mijn hart!
piet, 16 jaar geleden
WAUW.
Wauw, een heel mooi gedicht!
adembenemend.
heel goed!

albine, 18 jaar geleden
Ik vind dit echt een geweldig gedicht, die schelp staat symbool voor dingen in mijn leven. Ik krijg daarom bij het lezen het gevoel alsof het op mijn leven slaat.
Elly, 18 jaar geleden
SCHITTEREND!
zanna, 22 jaar geleden
Hoewel de eerste zinnen me absoluut niet aanspreken, vind ik het einde wel mooi...
Eveline, 22 jaar geleden
Ik vind dit echt een geweldig gedicht. Het drukt grotendeels mijn gevoelens uit en dat spreekt mij heel erg aan. Ik geef dit gedicht daarom ook een dikke tien, maar het had van mij veel meer mogen zijn!!!
Stephanie, 22 jaar geleden
Ik vind het gedicht een beetje mooi, een 7.
michelle, 22 jaar geleden
ik vind het een heel mooi gedicht
bina, 22 jaar geleden
ik vind het prachtig
samantha, 22 jaar geleden
ik vind het een heeel mooi gedicht

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)