Alle inzendingen over mystiek

De donder rolde, en zijn hart pompte. Het onweer scheurde de hemel open gelijk de laatste dagen van de aarde. Zo ontwaakte hij op de zesde dag uit de wereld van vergetelheid. Speurend naar verhaal, zoekend naar de verbinding. Hopend op een spoor van licht. Afdalend in diepte van zijn eigen geest. Trok hij door het woud van woorden waar de wind…

Als kind droeg ik al de stilte in mijn hart. Als puber vond ik de stilte in het bos en gaf haar een plaats in mijn geest. Nu weet ik de stilte te vinden in jouw aanwezigheid en geef haar een plek in mijn ziel.…

De sprankel van weleer het is niet meer ik zoek en zoek, en ben het kwijt Waar bleef je al die tijd O lieve innigheid! Waar leidt je me naartoe? Laat ik je los dan ben je vrij op zoek naar de oneindigheid.…

Als kind in de auto op de snelweg in de gloed van de ondergaande zon was plots het wonder waarin alles versmolt tot een tijdloze essentie die licht en liefde is…

Die ene man in mijn leven deed en doet zoveel veranderen. Die eenvoudige priester sprak met simpel handgebaar, maar voor mij in mijn geloof in en bij hem was en is er veel meer te leren. Die strenge, doch uiterst goede man met zijn stijl en integere sfeer, kon en kan mij leren dichten en meer: geloven in mijn wensen en dromen! Zijn voortdurende…

al lichten ze op in het schijnsel van de vroeg geboren ochtend al wemelen zij rond haar zwart en wit gesokte voeten zij ziet haar woorden niet al groeien ze in schaduw tegen muren uit ogen van mensen de kwispelstaart van een hond en de grijns van haar lapjeskat zij zwemt in woorden woorden als zachte strelingen woorden glad als…

De man zit peinzend, met gebogen hoofd. Gehuld in een zwarte mantel kijkt hij neer op dichte mist: een verborgen veld of meer? In die wolken wordt zijn verleden gestoofd: "Al wat ik beleefd heb, wacht als rijpend ooft, gestreeld door dampen, sprekend van weleer. Vreugde verdrijft eens geleden hartzeer. Mijn werken en streven zijn speels verdoofd…

Gloeiend heet was het die dag, verkoeling zoeken Een licht zeebriesje voelen. Het zand speelde met mijn tenen. Aan de afgebakende horizon, stond de maan in de plaats van de zon. De koelte deed me goed Ik was rustig, rook de zee met zijn rollende golven. Plots voelde ik me niet meer normaal schrik sloeg bonkend tegen mijn hart. Ik bleef…

ik werd gevraagd op de dansvloer van de tijd bloeide al te lang tegen eigen muren wist de passen werd geleid door een schoonheid uit de eeuwigheid op hemelse muziek werd mij de maat genomen zag ogen neerwaarts neigen voelde dat ik niet mocht blijven de melodie is met mij meegegaan tot mijn dagen zijn gedaan…

het meisje, ze woont aan de rivier gebruikt nauwelijks woorden ze maakt vanavond haar jurk af hij is smaragdgroen en past bij haar ogen ze droomt van gele wolken en een man die altijd onderweg is zij blijft alleen in de eenzame ruimte ze zal neuriën en uiteindelijk haar jurk aantrekken zich daarna naakt bewonderen…

Het werd statisch, in kleur de eeuwige stroom je sleur bij gratie Verlaat de fles, de geest de druïde geeft les wie leeft nog het meest Volmaakt maakt, tong er lopen druppels over richels een diepe gong…

Deze morgen is het windstil wat ligt verborgen vuisten zo kil Deze middag stormt het in mij wat ik ook zag wat ik ook zei Deze avond stuurloos gevoel waar ik ook stond geen enkel doel Deze nacht druppels langs de ruit wat ik ook dacht maakt niet meer uit…

een berg is gestolde wijsheid van een millennium en meer inspiratie van eeuwen de berg draagt de kunstenaar in zich met onverzettelijke kracht rijst hij waardig boven ons uit met al wat wij nastreven en zouden willen bezitten daarom beklimmen wij hem trachten wij hem te bedwingen daagt hij ons uit om zijn top te bereiken om daar te…

dit is een trieste dag waarin het grijst en donkert wat sporen sneeuw die nog gebleven sieren de rouwkaart met een wit randje van hoop…

in jouw stilte fluister ik je naam in jouw gemis roep ik luid in jouw pijn schreeuw ik het uit: ik heb je lief laat ons dansen laat ons leven ik de wijnstok jij de rank en wat een vrucht, wat een vrucht, om te geven…

engelen vliegen laag deze ochtend op kruishoogte ontmoeten zij vogels veren dwarrelen door de lucht ze vallen voor mijn voeten vogel of engel wie zal het zeggen...…

het was vandaag mijn zwarte rozen dag kreeg ze binnen nog in groen verpakt versierd met linten en een goede wens de afzender bleef in zijn kriebelschrift nog onbekend heb ze gevaasd met zorg en warmte omgeven zijn bloeiden een voor een nog zwarter dan mijn vorig leven heb de bloemen voorzichtig laten drogen in het boek van goed…

zware rafels van het leven slepen door de koude nacht de zon ontdoet ze van hun vracht en kleurt ze helder als de morgen het leven als een duistere macht met in haar hart het licht verborgen…

kind van de kosmos klamp je niet vast aan de kilte kind op aarde kijk goed om je heen keer steeds terug naar je kracht je bent niet zo klein als je denkt of als mensen je maken je kunt zijn als de Boeddha onverstoorbaar, zuiver en wijs een kwestie van kiezen dan kom je er achter waarom de Boeddha vanuit zijn hart altijd lacht…

Verdwenen zijn de Engelen Leegte is wat achter blijft Stilte die eeuwig duurt Verdwenen geen mens weet waarheen Soms, even dan is dat gevoel er Maar als ik kijk of vraag blijft het stil Verdwenen zijn de Engelen Stilte om me heen, geen fluistering Een stem die roept weg, nooit meer Ik luister stil in de wind Maar niets, geen zucht, geen stem…

De lucht kleurt rood boven de stad en de huizen in het mysterie van schemer gehuld Mysterie - roerloze aanwezigheid waarin elk in alles versmelt Maar eenzaam gaan de mensen want in hun afgescheiden zelfbeeld gestold in een aldoor hunkeren naar een zon die hen van hun onbehagen verlost De lucht kleurt roder vurige schoonheid vlam…

machteloos moet zij toezien hoe smetteloos wit verwatert vuil/grauw wordt haar speelgrond modderig haar paden al worden handen haar zacht opgelegd kan zij haar blik niet afwenden haar stervende geliefde het gelaat dat haar zo dierbaar wil zij behouden met handen en voeten hart en buik in eeuwige omstrengeling desnoods samen sterven…

zo kwam zij op aarde passie en compassie haar geboortegeschenken weerstond zij storm en stomend leven baarde zij en had ze lief her - innerde en vloog verkende hoogten en diepten om te landen in aarde waar zij wortel schoot en vleugels vond niet om ver weg te vliegen maar om afstand te creëren overzicht om precies te zijn in zoektocht…

Slaap schone slaapster, slaap Onder jouw sterrenhemel verzonken In mysterie. Terwijl het scheepje van halve maan Haar licht werpt op jouw bleek gelaat. Slaap schone slaapster, slaap Jij die alleen liefde kent en Geen haat.…

dit uur herbergt een rode maan die kleur geeft aan mijn dag het is mijn tijd zegt de maan en ze dompelt mij onder in haar vurige water schrobt de chaos uit mijn buik brandt het vuil van mijn ziel tot daar in het allerdiepste enkel waarheid overblijft nu is de tijd zegt de maan ga en vermenigvuldig waarheen vraag ik en wat overal en…

In 't land der dromen in het dromenland, het is als kindren badend in de zee, met het gekniel van lichtvrouw in gebee, de lichte armen hoog op de zee, want er is gezweef van bove', en van de kant ruist donkere muziek in om de vree der wereld, der zonneberuiste steê, en maakt het een verward doorzocht droomland. Zachte dromen maken een…

In het vale licht trillen in de klank van je stem vergleden eeuwen die je was met een ander gezicht Vormen die verschijnen en verdwijnen in de eb en vloed van geboorte en dood In het vale licht tast ik naar ons tijdloze gezicht…

opnieuw verhief zich het lichaam en sprak ik ben uw engel uw meest intieme woonplaats daar waar ik samenval met uw ziel zullen vleugels groeien aangrijpend en majestueus poorten zullen zich openen waardoor ik mij met u zal uitstrekken om te verkondigen wat u beweegt laat het vrede zijn.…

zwijgen willen warme billen sussen raken pak en laken wissen draaien handen zwaaien stoppen haasten het allerlaatste…

In herinnering zie ik de bomenlaan in een land vol spijt en bloedverwanten mijn ogen zijn voor een moment van jou nu je het waagt te dansen bij mijn horizon ruil ik je in voor oude boeken en een blokfluit op het pad naar de tuin voel ik jouw liefde in deze oude toon van de regenstad beleef ik mijn sobere muzikale hoogtepunt de woorden die…