inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.868):

Muze

Witte aangelijnde vlokken
Doorkruisen verre blauw
Traag wijkende naar verder

Zulk een gebaar
Maakt dat ik mijn gang aanschouw
Soms denk ik, ik ben klaar

Reeds moe van de dagen
Als ik vooruit in de verte staar
Ik vergeet ook het prille landschap
Dat vervaagt in een verleden gebaar

Witte aangelijnde vlokken
Verwarren in donzige trekken
In thans gelaagd azuur

Zoals de maagd
Aanvankelijk zonder vlekken
Het aardse aantrekt, op den duur

Zo wordt de voortgang
Telkens, eindeloos
Als van zelve uitgedaagd

Ik blijf op zoek
Naar de eeuwige ranke roos

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 22 april 2013


Geplaatst in de categorie: mystiek

4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 268

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Petra Hermans
Datum:
21 mei 2013
Email:
worldpoet546live.nl
Kunnen vrouwen ook gewoon in hun eigen waarde
worden gezien en bemind?
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
24 april 2013
Gedachtestromen, een zoektocht naar... de toon en kleur.
De elan zwevend rond een bloemenpracht...
Naam:
Klaes
Datum:
23 april 2013
doorkruisen en verwarren in een mooi lentevers
Naam:
Pama
Datum:
23 april 2013
De Muze geeft en neemt... maar we blijven erdoor geobsideerd.
Mooi verwoord.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
23 april 2013
het verlangen naar 'schoonheid' dat immer in zachte stroming zich met het aardse bindt...mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)