Alle inzendingen over emoties

Ik wou dat ik de woorden kon vinden om te zeggen wat er omgaat in mijn hart. Maar telkens ik je zie stokt mijn adem en blijven de woorden hangen in mijn keel. zelfs nu kruipen ze terug in mijn pen, bang voor de harde wereld die mijn woorden zou laten verdwijnen in het niets.…

Een woord om onrustige gedachten te ordenen Een hand Om dwalende ledematen te leiden Een oog Om een dolende ziel te hervinden Ik zag mij in jouw ogen In jouw handen In jouw woorden Maar ik wilde jou helemaal niet zijn Ga weg Uit mijn gedachten Ik orden Ga weg Ik stap zelf wel De wereld in Kijk maar Hoe ik mijn eigenwaarde…

Als een deur die opent naar een nieuwe morgen Als een ochtendzon die geel de dag beschijnt Als een hond die kwispelstaartend toeloopt zonder zorgen zijn lip optrekt en glimlacht ja, het is net of hij grijnst Als een luide lach die beide longen ledigt en ruimte geeft en vrijheid…

Ik voel me helemaal leeg zo eenzaam en heel alleen ik mis jouw vrolijkheid jouw armen om mij heen Mijn twijfels zijn groot ik wist niet dat je zo was gevoelens zijn pijnlijk teer en breekbaar als glas Ben jij wel echt de ware of heb ik me flink vergist mijn hoofd vol met vragen zwevend in een dikke mist Wordt weer dezelfde man die…

Hmmmmm Jaaaaah Kussen! Zo lekker! Duizenden donzen veertjes De zuivere zachtheid Zet de gedachtenmolen in mijn hoofd stil De filosofie van een saaie dag verdwijnt Als ik in mijn zachte bed lig In mijn donzen nest Mijn beschermd oord Slapen Ik denk alleen nog maar aan slapen Ik zak weg Dieper En dieper En ik droom van haar…

Wanneer mijn letters zinnen dansen ik jouw woorden bedrukt zie staan weer denk aan gemiste kansen verzopen van hun huid ontdaan klanken opnieuw mijn oren strelen handen behelzen jouw gezicht gezel verspelen zonder delen gevangen in het eerste ochtendlicht zullen letters dan nog beamen in gewisse vriendschap met de tijd als gevlochten…

Met gevaar voor eigen leven verkondigen filosofen de terugkeer van de rede, de rede die over mij zal vaardig worden... Ik klop op een deur, hoe vaak is hij niet opengegaan, werden vermoedens geen tranen en ondraaglijk ongeduld? Ik denk zoiets als: mijn moeder daarentegen werd door honden verscheurd, toen zij op…

Ik sta voor een beeldschoon huis maar de deur die zit op slot, de sleutel ervan heb jezelf maar er is ook iets kapot. Je gevoelens houd je gevangen, laat ze niet de vrije loop. Als je dat eens doen kon scheelt dat een hele hoop. Als je daarover praten wilt laat mij dan bij je binnen zodat je in veilige omgeving over je gevoelens…

raggend flitst de herinnering door de volgepakte magazijnen van het geheugen belicht even een briefje wil jij met mij ver.. jaagt schaduw over opa’s dood op de vlucht versterkt de huilbui van moeder schiet dan door naar broodbezorger met eerste tarvo kort licht De Toekomst op pa’s vieze overalls de koude melkthee in literfles de moffen…

De zon die zo vertrouwd en zo onstuimig de dagen vult met glans en blij bericht en die daardoor wat kleine vrede sticht tussen de mensen die gebukt gaan onder zorgen; Ze straalt en doet dit ongevraagd, als geuren die gegeven zijn zonder dat iemand eist; als klanken die verloren vallen in de ruimte maar die een zwerver blij herkent als huis.…

Met weemoed denkt zij terug aan de speeltuin waar zij speelde en oma achter haar schommel stond om haar te duwen hemelhoog Waar zij liedjes zong in kinderlijke onschuld en oma zong mee heerlijk onbezonnen tevree Kastelen vol gangen werden gebouwd met torens rond en oma hielp haar mee lief en geduldig, samen zo tevree Oma bezorgde haar…

Je mooie ogen zijn de ramen van een beeldschoon huis. Ik kan er niet door kijken want van binnen zit er ruis. Is het als een bescherming van je veel diepere gevoel? Bang om gekwetst te worden als je voelt wat ik bedoel. Ik denk dat ik nog wel wat kan zien bij jou van binnen gewoon door die ruis heen, waar zal ik eens beginnen. Na meerdere…

als het vandaag je laatste levensdag was waarna je voorgoed zou verdwijnen nam je dan nog tijd en moeite een gedichtje te schrijven ? wat zou je anders nog gaan doen ?…

Een hoofd draait naar links Met onbeschrijfbare snelheid Een knik omlaag Richting duiden Het lijf verstijft Het lichaam verstart De tijd bevriest Voor een moment Totale leegte Dan de angst…

Texel met je mooie brede stranden je geeft me een lekker leeg gevoel ik loop hier nu met koude handen eindelijk weer eens zonder doel Wind waait wilde golven in het water stuivend zand kruipt in mijn oren ik denk aan nu en niet aan later alleen de zeewind wil ik horen Duinen, strand en zilte moddergrond de Muy, de Slufter, de grijze wadden…

Een meisje van dertien verscholen in haar sluier haar mooie gezichtje betraand zij voelt zich beschaamd door tekenen van vrouw zijn Nooit bestaande poppen worden nu verruild voor een huwlijksbed om haar ongeziene man te behagen in lengte van dagen haar kinderlijf doet pijn…

De kamers van mijn geest Overbelast met gedachten Het is leven wat ik vrees Ontnomen zijn mijn krachten Wilde haren wapperen niet meer Nergens een sprankje licht Donkere wolken dalen neer Verkrampt is mijn gezicht Getekend door lijnen Ogen vol verdriet Het zal niet meer verdwijnen Geen ander die dat ziet Ga en leef je leven Ik ga…

Zullen we een nachtje vluchten naar het paradijs bij de maan waar we zweven op pure ontspanning en ons volledig kunnen laten gaan Daar waar niemand ons zal missen waar een ster van rust ons verlicht de warmte van het heelal omhelst ons zie hoe alles even mooi is met je ogen dicht Daar waar de dood niemand achtervolgt waar geen verschil…

De kleuren van de regenboog, de stilte en het binnenhof, beslotenheid en inkeer. maar ook het gaan en spetteren, het klinken en de lach, de dynamiek van alle woorden in openheid en transparantie... De vrede en de rust die nergens zijn te vinden, maar die we scheppend toch vermoeden in kleur en beeld en woord, in tederheid van mededogen…

Geef die laatste ster ruimte eer de ochtend de warme nacht verlaat en jij lichtvoetig in opkomende nevel verdwijnt ademloos probeert jouw schaduw je te bereiken helaas is elke pas een stap te laat in tijd waas mist reeds gelopen uren waar dauw het vochtige gras laat glanzen met kleine parels geregen aan een lang ontluikend snoer keelt…

Ich hab' dich geliebt 'danach bin ich vergangen mein' Herz sucht den Tod Ich kann nicht mehr verlangen meine Seele ist im Not gestorben bin ich ins Abendrot. * NL * Ik heb je liefgehad sindsdien ben ik verloren zoekt mijn hart de dood Ik wil niet meer verlangen mijn ziel schreit in nood gestorven ben ik in het avondrood.…

Ik ga mijn pen nu dopen In het bloed van mijn hart Ik schrijf in rood mag ik hopen Maar de kleur is zwart. En zo voel in mij van binnen Niets geeft nog kleur Wat moet ik beginnen Hoe open ik die deur Die mij de weg laat zien Mij kleur weer kan schenken En mij voor heel even misschien Aan iets moois laat denken.…

Woorden waarin we woonden werden leeg en oud enkel nog de daden blijven ons behoud. Ze zijn meerstemmig en niet steeds van glas en nooit komt er een morgen zoals die gisteren was. De vogels zullen fluiten, ook al kort de dag en schuiven wolken voor de zon en is er wee en ach, bedenk dat heel dit klein bestaan een druppel is in d'…

je bent langzaam verdwenen stil uit mijn leven gegleden zonder een woord te verspillen was je laatste zucht snel vergeven de wind heeft je meegenomen naar een plek buiten mijn bereik met zonsondergang ging jij heen dat is nu de plek waar ik altijd naar kijk want in de diepte van de horizon daar moet je wel ergens zijn en al weet ik dat…

Nu jij zacht jouw ogen sluit nadat je innig het daglicht hebt gekust terwijl een hard vaarwel op je lippen ligt sluit ik ook even beide ogen schilder in gedachten nogmaals de lijnen op prachtig iets doorschijnend blank linnen het potlood tekent zwart terwijl herinneringen wit schrijven met soms een wolkje grijs volg ik ademloos…

De glimlach loopt van oor tot oor en je straalt een alle kanten, je ziet er heel gelukkig uit een vrouw die weet van wanten. Maar diep van binnen zit de pijn door jouw masker is het verborgen, alleen kijk ik er wel doorheen en ik maak me daarom zorgen. Want jij verdient gewoon veel beter en doet jezelf enorm te kort, dit is voor jou niet…

De deur trilt in de lijst Het raam waait dicht Het scharnier kraakt Alhoewel de adder waakt Over mijn nest in een triest licht Is er niets dat op gevaar wijst Een reus kruipt uit een lage mist Nadert als een vijand van beton Een hinderlaag, bedrog, een list Waar ik niet voorbij of rond kon Sneller dan mijn schrik Klim ik in een eik…

Wakker worden in de tijd als in de fijnste zijde. Een ochtendvogel doet een ijzerzaagje na. De boormachine die je hoort is de boormachine van de buurman lang geleden, tot je weet dat dat niet kan. Er ligt een laken in de linnenkast te wachten op een hand die deuren opengooit, een shirt, een broek, een handdoek zoekt, daarbij terloops…

Daglicht achter mij, Schemerzon verlegt Dagdelen naar de avond. Vandaag krijgt een Twee, Krakeelt om ja of nee. Verwondering aanschouwt gevecht, Leuke film op RTL5, Pleit is snel beslecht. Ik ga naar bed, bestijg de trap, Poezenkind volgt, begrijpt de grap. Druk op sluimerknop, Muziekt mijn nacht egaal, Droom en land Gaan met mij…

In mist verzwegen uren tellen tijdloos voorbij dromendagen sprookjesachtig wij handen in het duister verloren ooit gevlochten in verleden wassen onschuld in vloeiend wenen gevonden tranen in de nacht stromen langs een zachte glimlach teder op weg naar een getekende morgen waar de spiegel elk lijntje laat stralen doorzichtig als…