inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 9.101):

branding( of op strand bij nacht)

rul zand, korrels als mieren
in grijzend lang haar
schurende wind, zilte smaak
angstwekkende langgerekte
zwarte keistenen pieren


langs vlakten, aardedonker
schuimend zingende waterslag
suizend door oren, flitsende
reflectie op mijn brilglazen
hangend tegen onzichtbaar
tastende straffe tegenwind
soms kerend op mijn weg
die ik schoorvoetend ga


zie in mijn ziel,het zwartwit beeld
naar bruin toe verkleurd
een niet verleden oorlog


de golven als mortieren
denderen door mijn lijf
schreeuwende meeuwen
de paniek van verscheurde harten
vluchtend door de onvoorstelbare
verwoestende nacht


ik struikel, een waterige geul
dramatische herhaling
van de herhaling
zout is het water, mijn val
slaat een afdruk in het wad
opnieuw machteloos
verstijvend door kou en herinnering
schokkend licht van
een vuurtoren als kamplicht
godsgruwelijk angstig en verlaten


tot de ochtend zich ontworsteld
verstild kijk ik door de glazen
van mijn verbogen montuur
als negatief lig ik hier
niet tot ontwikkelen bereid


wacht weer op de moed
richt mij op
richt mij op weer een lege dag

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 14 december 2005


Geplaatst in de categorie: emoties

3.5 met 6 stemmen aantal keer bekeken 576

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)