Alle inzendingen over AMC laatste regel ec

het regent in het park met druppels vrij van vorm ze tekenen een gezicht dat verwatert in een storm bomen verliezen blad meegenomen door de wind grijze haren in de nacht maakt geloven verder blind ergens valt de onrust is het meer dan stil spreekt verleden aandachtig vlucht de laatste ril…

warme omhelzing Dat zou zoveel verdriet in mij stillen Maar het blijft bij praten Tegen een hoop zand en aarde Toch de gedachte dat je daar ligt Geeft dat zand een onschatbare waarde Mijn laatste eer aan jou Is het mooi houden van je graf Zolang ik blijf houden van jou Is mijn taak daarin nooit af…

De laatste vissen happen koortsig naar adem, kikkers begraven zich in de modderige slijk. Als een jojo beweegt mijn oor zich naar zijn mond. De stem van mijn vader klinkt gebroken en dor. Hij strooit verwarde broodkruimels over mij heen. Uitgehongerd vang ik alles op om er nog brood van te maken.…

In Kassel staat een kannibaal terecht, die pond voor pond zijn vriend heeft opgegeten. Daarbij had hij geen last van zijn geweten: “Hij vroeg er zelf om”, heeft hij uitgelegd. Misschien is hij wel misdienaar geweest en dacht hij vaak aan zijn communiefeest.…

je hoorde ooit de rattenvanger fluiten en liep toen joelend met de meute mee het oproerkraaien werd zowat metier het leven was een onvermoeibaar muiten je ging je aan protest en strijd te buiten was 't wilde rund temidden van het vee bestorven op de lippen lag het 'nee!' je had een mening en die zou je uiten fonteinen houden éénmaal op…

in het laatste uur voordat ze stierf schreef ze alles van zich af maar ook toen kon ze niet uiten waarom ze niet om leven gaf in het eerste uur na haar verscheiden las hij alles wat zij schreef en postuum nam hij haar kwalijk dat zij het antwoord schuldig bleef…

Aangekomen bij een stil metrostation, staar je gedachteloos naar het perron. In je hoofd klinkt nog net het macabere sonnet over het ritme van leegte dat de metro zong. De deuren sissen dicht voor je beseft dat die zwarte leegte jou betreft. Jouw eindige bestaan. Voor je dit voelt ga je met rappe spoed je eind aan de horizon tegemoet.…

al weken ligt ze daar roerloos op haar dood te wachten en als je dan bij haar komt haar eigen manier van oogcontact een glimlach in haar ogen wordt nooit meer voorgelogen als enige over en er niet meer willen zijn de laatste keer contact een dag voor haar dood haar ogen spraken boekdelen zonder te praten alleen maar te kijken zag je…

Maar er is nog zoveel adem over dat men van alles afsteekt in dit laatste uur dat naar hoogten reikt, even wacht, uit grote ogen kijkt, zich kroont met vuur. ---------------------------------- uit: 'Onhandig hart', 1998.…

Gelijk een dode ligt ze daar De handen saam gevouwen op haar borst En op het kussen ligt het grijze haar Wat slordig om haar lieve hoofd gemorst Ze slaat haar ogen op en kijkt ons aan Met moeite vouwt een glimlach om haar mond Lijkt meer met ons dan met zichzelf begaan Want in en om dit huis stormt wanhoop rond Ze had het graag een laatste…

ik zag je de laatste lentebloemen plukken uit de zomerwei volle pluizenbollen blies je nog leeg in een lange ademtocht toch speelden er vleugjes nostalgie in de lach die je achterliet hoe koude wind de bloei vertraagde en er nog een schitterend palet van maakte waar veilig geborgen de knoppen voor de zomer zich klaar maakten…

was onze laatste afscheidsgroet…

al van in mijn dromentijd heb ik met mijn handen mogen raken aan jouw wonder tovertalen en later als ik ouder werd en zelf vertellen mocht heb je ook de witte rijst over mijn pad gestrooid wat bitter klinkt en breekt je zachte stem een beetje meer per dag want de laatste jaren hebben je traag vermaakt en het mooie klatergoud werd…

er was toch niemand die hem zag een laatste app lichtte onverwacht op de scholen gaan morgen weer open de wereld wacht…

Als de kringloop van het bestaan gaat zoals het wordt beweert voel ik geen angst om heen te gaan dan ben ik na mijn sterven misschien de druppel rode wijn die blijft kleven aan je glas waardoor jij je goed herinnert hoe diep en zoet ons leven was…

uit je wiebelde en draaide onrust op een voet in afwachting van een positief advies ik knikte maar je zag me niet in het langzaam donkeren werd de attractiviteit vergroot verbazingwekkend hoe snit en kwaliteit ineens meer bood ik kuchte en verbrak de spanning waarin jij verkeerde in een licht generen groette jij maar je laatste…

Er moet wel iets zijn gebeurd al weet ik nog altijd niet wat; ze hadden een enig kind en ik heb het lief gehad. Maar het ging, als het meermaal gaat, en waarover je nauw'lijks kunt praten; kortom, ik heb haar gemeen, naar de roddelaars zeiden, verlaten. Soms heb ik nog bij gerucht en te hooi…

beter dan nu U geen spat veranderd De dood ligt op de loer Je weet dat het zo stopt Iedere wijsheid al gebruikt Ja ik doe weer voorzichtig Ik ben van u gaan houden Ook al ken ik u niet eens De koffie zal ik missen Uw leesbril en de deurbel Groeten aan mijn Oma Jullie mogen elkaar vast Trillende hand, kus op wang Ik weet dit is de laatste…

Al je zorgen over morgen Zijn nu in je hart verborgen Je neemt ze mee voor de laatste keer En ik zie je dan nooit meer Samen intensief geleeft in lief en leed Jij weet wat je me deed Nu nog zal ik van je leren En ik weet dat morgen kan verkeren Ook voor anderen is dit moment van grote waarde En al ben je niet meer op deze aarde Voor ons zal…

Als de dood mij heeft beslopen mij de tijd niet meer kan kwellen wil jij dan de stappen tellen die ik naast je heb gelopen? Als mijn lijf onder de zoden rust wil jij dan denken aan die keren dat wij elkaar mochten begeren aan hoe innig ik je heb gekust? Als je stemmen droomt in fluisternis die zuchtend mijn gevoel vertalen wil jij de…

voor jouw tijd geven net dat vleugje extra ik voel me weer een jonge meid 't Duurde kort, eigenlijk té kort maar het was héél intens ik had het niet willen missen het maakte van mij een ander mens Het eerste en het laatste wat ik nog van je zie ...…

Als ik weet dat ik ga sterven sterven door extreme kou, zal ik met mijn laatste adem zeggen dat ik van je hou.…

een lach op mijn gezicht Ben ik thuis gekomen Pas daarna kwam het gemis De tranen bleven lopen Ik weet het was de laatste keer Maar toch blijf ik hopen Dat je je tranen huilt om mij En dat we weer samen komen…

ik zag hoe de dag schemerde voelde me verloren in het donkeren van het laatste licht nog had jouw gezicht een stevig profiel dat scherp tekende in toenemende duisternis en warmde je hand de ongeziene verbinding met het geheel dat ik aan het verliezen was omdat de kou opkroop en vertwijfeling je blik vertroebelde of wij elkaar…

De deur slaat achter je dicht dat was het dan de laatste keer ik begrijp het niet met uitgestoken hand met de leegte in mijn buik en een blik vol onbegrip maar met liefde en tranen stromend over mijn wangen kijk ik je niet na kom terug en omarm me om te leren van onze fouten zeg dat het een nachtmerrie was en wij samen verder gaan onze…

De lente is verleden tijd de zomer haast vergeten de herfst bracht storm en regen mee de winter is het heden. De winter die jouw leven neemt regeert met wrede kracht het vechten heb je afgeleerd de dood komt altijd onverwacht. Ik geef mijn bloed ik geef mijn hart ik wil je alles geven als in het allerlaatste uur de tijd zich keert naar…

de deur slaat achter je dicht dat was het dan de laatste keer ik begrijp het niet met uitgestoken hand met de leegte in mijn buik en een blik vol onbegrip maar met liefde met tranen stromend over mijn wangen kijk ik je niet na kom terug en omarm me om te leren van onze fouten zeg dat het een nachtmerrie was en wij samen verder gaan onze…

tientallen jaren op geen bestuurder die dat snapt en stopt stikstof co2 en ook pfas doen al eeuwen mee in het naderen van hun dodelijk punt er is ons geen uitweg gegund dwazen zijn al onder ons schreeuwen om het hardst de massa wordt recalcitrant loopt in chaos uit de hand handhaven is verworden tot een strijd om het vege lijf voor de laatste…

Al de gouden middaguren Van de zonnen die verzonken, Stralen door dit blankdoorblonken Blindend dak van blauwe muren Op de stervensstille lach Van de laatste zomerdag.…

zij hervinden zichzelf vrij in dromen angsten verdringen werkelijkheid waar zij ontwaken verstrengeld in handen hun schreeuw naar liefde fluistering wordt aanhoort het verleden hun toekomst breken die laatste tranen huilen ze stil…