5371 resultaten.
Een fletse gloed
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 238 ze bloeien allemaal
maar de grootsten
staan altijd vooraan
prijzen zich
met kleur en blad
de hemel in
wat achteraf
in minder goede grond
de kleinen saam gedromd
wachtend op het licht
een fletse gloed op het
door strijd getekende gezicht
een enkeling tracht
op de kale rots te overleven
bloemen hebben zij niet weg te geven…
Geknoopt met jeugd
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 188 mag ik je
mijn veldboeketje geven
met sprankjes vitaal leven
een toefje ritselkruid
met paardenbloemensap voor
ongerechtigheden van de huid
een slinger madeliefjes
geknoopt met jeugd
twee rode hartendiefjes
wat bella donna
tegen helder licht
verzacht het ochtendzicht
mijn veldboeket
bloeit zomerzon is puur
een gift voor ons van…
Haiku (bloemperk)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 128 in het bloemperk
hangende hoofdjes -
de tuinman is niet meer…
Haiku (orkest)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 één viool geplukt
maar het hele orkest
was meteen van de wijs…
Letterweide
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 177 destijds baande lompheid
mijn benen door het hoge gras
alsof ik beslist de eerste was
rondzag of er bloemen bloeiden
die ik in volle glorie plukken kon
het voelde als mijn letterweide
merkte in mijn geest de geuren
van pastel tot hun primaire kleuren
petieterig tot hoog gesteelde
zolang mijn letterweide streelde
alsof ik ontroerd de zon…
Schilderij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 Als ik de natuur zou kunnen vangen
In haar ware kleurenpracht
Maakte ik een schilderij
Met verf van bloemblaadjes
Na afloop van hun dracht
Met ijs uit de Himalaya
Smeltend zich een weg banend
Door bijna ondoorlatend gesteente
Mineralen toevoegend
Uiteindelijk stromend
Hierin week ik mijn
Gedroogde blaadjes
Koester hun kleuren
En geef…
Zeg speenkruidje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 zeg speenkruidje fijn,
van elke kant bekeken
ben jij zonneschijn -
zo stralend, zo gul, zo goud,
niet vreemd dat ik van je houd!…
Wat het achterlaat
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 155 Hardeman
een elf met vleugels staat
glimlachend op het blad
van een torenhoge plant
naast de bloem die opengaat.
Het laat zien hoe bloem, stengel
en de totale plant passen
met het beeld van de elf
in haar glimlach verpakt
zij kennen een gedeeld verlangen.…
de kracht van één bloem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 243 een eenzame bloem
aan een pilaar gehangen
wellicht door iemand
die om schoonheid gaf
en inderdaad op de foto
zie je duidelijk wat
verfraaiing doet
met een triest station
ergens in het oosten
van het land…
Transplantatie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 347 Ze kijkt beduusd rond
bukt en strekt haar hand
ze wil plukken
maar het lukt haar niet
een onzichtbare macht
verlamt haar hand
de adem vertraagt
en stokt in stuifmeel
ze hoort een gedempte stem
kleurrijk ruisen
de onuitgesproken mare
verbloemt niets
het open veld juicht
lenig vleit ze haar frêle lijf
tussen paradijselijke tinten…
In aantocht!
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 wel dagen kan ik zingen
de Vlinderstruik staat op springen,
het bloemstuk van mijn dromen
staat bijna uit te komen
voortdurend kan ik juichen
met vreugde mijn lof betuigen,
mijn zoete tranen stromen
het is niet te ontkomen
hij is aan het ontluiken
de fleurigste aller struiken,
ik ben niet in te tomen
straks laat hij vlinders…
Zonneklaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 133 stijfjes staat ze daar
mejuffrouw de Kaardebol
stug en prikkelbaar,
maar zie het heertje Putter
hem smaakt ze toch zonneklaar…
Mijn hart steekt (afscheid)
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.058 Een plek waar ik bloemen neerzet,
als hulde aan jou.
Want jouw plek is niet leeg, kil of koud.
Naast de bloemen een kaars.
Als symbool van jouw licht dat in mij blijft schijnen.…
Aan de lezer
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.719 Jaarlijks keren de bloemen terug uit
het noorden
O zij ontwaken buiten in hun verblijf,
in hun hoge Goed binnen de cirkel, de naam
Permafrost draagt het, u te verblijden is
hun eerste gedenken, en dat het donker in
Uw hart is maar licht om u heen, waar het
bij hen andersom is,
Daarom de wende, om uw geduld te belonen,
hun fleur zal…
Het onooglijke zwarte hart
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 205 we keken
naar dezelfde bloem
door tijd en zon
geschapen om te bloeien
jij vond
haar kleur wat vaal
de stam niet recht maar
een spiraal met ongelijke bogen
ik zag
het krullend blad
met stekels aan het einde
het onooglijke zwarte hart
maar zij heeft alle
biotopen overleefd is uitverkoren
zoals ook poëzie slechts in
een paar gedichten…
Ze zijn groot
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 214 Zij behoren aan de herfst
en grote vazen
met takken eikenblad
die ogen trekken
mijn tuin sterft reeds af
accepteert geen chrysanten
behalve dan de afvalbak
als ook zij gestorven zijn…
LOTUS MYSTIEK
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 159 Laat haar symbolen overrompelen
de schepping en spiritualiteit
staande voor schoonheid, reinheid en puurheid
de ware ziel in liefde dompelen
boeddhisme: wiel van reïncarnatie
lotus brengt geluk, kennis en wijsheid
volledige geestelijke vrijheid
bewustzijnsverruiming; meditatie
niet negatief laten overmannen
creëer een eigen positief zelfbeeld…
L E N T E K I N D
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 250 En ik zie alles weer in bloei
rondom het huis waarin ik werd geboren
de wolken nog steeds mijn dromen in de wind
het kind nooit verloren
ieder jaargetijde meegenomen
beweeg ik de bomen
en hun stam houdt mij recht
de bladeren gegaan en opnieuw gekomen
loop ik steeds weer de weg van mijn jeugd
de bloemen te plukken uit het groene gras
denk…
Onophoudelijke stilte
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 231 Zo stil terwijl exploderende projectielen flitsten
zo dichtbij kwam het gekleurd licht uit het luchtruim
de nacht werd gesluierd in een deken van mist
die stilte herkende ik als ons droombeeld van de dag.
Nooit zag ik je in de ochtend wakker worden
om jouw silhouet in schemering te portretteren
en als Doornroosje te ontwaken uit je diepe…
Hoger op de wind
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 317 ik steel
mijn bloemen
hoger op de wind
kleur uitbundig
lijnend de lange
kelken verfijnend
geur passie
langs het bed
waarop de nectar is gelegd
want zon zal snel
je vleugels openen in
eerste vlucht op warme wind
ik wil dat je me vindt
jij bent het enig
welkom vlinderkind…
Pril
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 267 In de frisse blauwe hemellucht
Straalde de warme gele lentezon
Op het prachtige prille bloempje
Ze kwam kijken naar het wonder
Maar toen het ‘s nachts vroor
Was ze alweer kopje onder…
Rozen in je haar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 343 de hemel zuchtte uit haar zon
ik gaf je sterren om te stralen
tot je echt niet verder kon
zwijgend zijn we weg gegaan
elkaar bekijkend als geliefden
de bloemen zijn weer recht gaan staan
warmte wiegend toen wij ze verlieten…
Paardenbloem
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 363 Tussen de rozen staat
een uitgebloeide paardenbloem
met een zuchtje wind
laat zij haar vruchtpluis op hen los
de statige roodgekleurde bloemen
eventjes wit.…
Bloesems voor een verloren verliefdheid
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 398 Ik bracht je takken van de jasmijn
geurig geschenk van een nieuwe zomer
maar mijn hart bloedde
om een verliefdheid
vergaan door de tijd
waarvan ik niettemin nog getuigenis aflegde…
weet je nog
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 112 weet je nog hoe wij
stenen verschikkend
buitenkamers zijn geraakt
op zoek gingen
naar de kleuren
van geurende bloemen
dat stukje blauw
welke wij vanuit
het dakvenster beleefden
ergens verder dan de horizon
met alles wat goed voor ons was
dag morgen hebben gezongen…
Allemaal Beestjes!
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 280 Nu steekt die Russische gemenerik,
Uit vrees voor die gevaarlijke insecten,
En als bewijs voor de totale gekte,
De bloemen uit ons landje in de fik.
Zou er wel íemand zijn die hem gelooft?
Dat beestje zit gewoon in Poetins hoofd!…
't lievertje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 kalverstraat/hoek spui
zij staat stil, kijkt naar het schikken van bloemen
rustig herfstgevoel kruipt langs bladeren omhoog
plaatst zich tussen zonnebloem, hortensia
als schaduw van een laat zomerse dag
een vent, een zwerver op afstand kijkt
zij kijkt verlegen weg
zijn tekst blijft hangen in het stadsgewoel
aandachtig, charmant, intelligent…
Iris
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Zij is de diafragma
van het menselijk oog
maar toen ik deze
schoonheid zag
in een toog van zwart
besefte ik dat zij
naar mij keek
toen bloeide
een glimlach
in mijn hart
en ik bezweek…
Sluimert het lilapaars
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 464 heb je belet
in violet te kleuren
dacht de fijne aderen
in rood en blauw te zien
het was geen keuze
je groeide groener in
ontluiken bloembladerde
te snel in transparant
maar in het zwarte hart
sluimert het lilapaars
ik breng met zonnekracht jouw
klaproos tot haar violette pracht…
Je opgestoken wind
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 491 je opgestoken wind
huilt regen in ons
bloemenbed waar borders
de seizoenen kanten
jaren hebben
daar patronen
in gelegd gesteund
door vaste planten
er was te weinig
ruimte voor eenjarig
bloeien het almaar
snoeien bleek funest
mag ik je vragen
de opgestoken wind
in minder vlagen te laten
regenen op ons bloemenbed
krijgen…