Alle inzendingen over vriendschap

Een échte vriend(in) alleen zichtbaar in spiegel staat stééds achter je!…

Tot nalatenschap van droom verheven kwam er een vriendschap die riep het ware leven tot een geest voor lange tijd dood geweest zag geen kleuren wezenloos gebeuren de horizon grijs emotioneel bewijs heeft toen een les gelezen genegenheid is meer dan geld een sukkel heel vaak een held.…

In jouw zachte, warme klanken blijft een droom van licht verborgen die wat mensen kan bedanken. Mensenkinders dansen, springen op muziek die slepend speelt en verdriet doormidden deelt: luister hoe de vogels zingen. Poes die weer naar buiten wil draait zijn kopje in mijn hand in dit vredig, zonnig land en een woord staat even stil.…

Terwijl je gezicht nog rondzweeft in mijn hoofd Fiets ik gebukt naar boven Een donker dauwdeken strekt zich onder mij uit Niets te zien Dus kijk ik omhoog de heldere nachthemel in En bijna even helder als jouw lach Fonkelt daar een ster. Daar moeten we zijn…

Hij aanschouwt een vrouw Ze voelt zo sterk als dat ze ziet Ze zoekt wat ze wil uiten Tussen haar verdriet Telkens staat ze buiten Ze komt even bij hem schuilen "Ik geloof dat je de eerste bent. Onder jou blijf ik wel droog." Water nestelt in zijn oog Van binnen moet hij huilen Zij aanschouwt een man Wat zoekt toch deze vent?…

Niet de citroenboom, niet de absint en de nacht, maar haar absentie: de witte jurk over de krans van een oude muur; de lelie omkranst de herinnering aan slanke handen, gescheiden van de aarde en haar gezicht, de boom is haar stem, de rozen zijn in haar gesticht, vertrokken om het zoet der liefde te verspreiden en naar eigen inzicht…

Ik heb een klein wensje voor een heel lief mensje ik hoop dat het jouw hart heeft geraakt…

jouw huis in zand geklommen van geleende korrels, duimtoppen hoog zoemt in mijn oren droom mij jou in een land van fris lentegroen en mijn gedroomde huis op kousenvoeten van slapeloze nacht is een stad zonder keurslijf de zon trekt jouw zwarte maan denken eruit stort ik volle zinnen met dauwdruppels uit totdat alles in jou glinstert leg…

Soms, zijn er tijden dat het leven even niet glimlacht Soms, zijn er dingen waardoor alles anders loopt Soms, is er een strijd om aan het einde te komen Maar altijd is daar weer die iemand, die iemand die hoopt Hoopt op een gelukkig bestaan voor beide Hoopt op een leven vol geluk Hoopt op een zonnige toekomst Maar meestal is dat ook een toneelstuk…

Ik heb geen foto van je gemaakt je beeld gehouwen in de ziel van tijd de eenvoud als oprechte soberheid, in vergetelheid geraakt. Je telde de sporen van een verleden, je vertelde over scherven in het zand, gedolven herinneringen,ze gleden door de magere vingers,langs de lidtekens van je hand. Waarin je seizoenen zag vervagen, visioenen…

en daarna nog twee want god allemachtig wat ben je prachtig ook al ben je tachtig ik wil met je mee…

kom in m'n armen en dans met me in de wind. dans met me ik troost je ik troost je in mijn armen. dans met me mee naar de wolken waar de zon schijnt. huil en schuil maar ik neem je in mijn hart mee.…

Mooi? is je vraag, nou, het is inderdaad mooi het is zelfs héél erg mooi, jouw gedicht want jouw gedicht heeft een gezicht, jouw gedicht heeft een heel eigen gezicht jouw gedicht kan ook door niemand anders zó worden gedicht Ik bewonder jou je bent enorm....…

Vind je het dan gek als ik je zomaar vraag Hoi mijn lieve vriendje hoe was je dag vandaag Vind je het dan raar als ik je wang streel Vrolijk van je wordt met jou emoties deel Vind je het vreemd dat ik veel om je geef Je zorgen de mijne zijn steeds met je meeleef Vind je het bijzonder dat ik veel van je hou Nee het is er gewoon verwevenheid…

Godin in het zwart, zittend bij het vuur van de open haard een mysterieus flikkerend schaduwspel op je mooie gezicht. Gracieus sla je bladzijden om, heel bedaard zoals je bij alles je charme bewaard. Terwijl een genoegzaam spinnende kat op je voeten ligt, Godin naar mijn hart, trots en rug kaarsrecht verslind je een op de gnosis…

Ineens - zomaar onaangekondigd - in de auto werd me duidelijk dat vriendschap niet betekent: "wat heb ik eraan?" Vriendschap is verbondenheid, over anders-zijn en niet-ingewilligde verlangens heen. Vriendschap is het weten dat de ander in zijn mysterie altijd anders blijft en niet te peilen. Vriendschap is vrede vinden in de onvrede…

Glimlach eens wat vaker doe er ook wat liefde bij denk daarbij aan je Maker. Met zo’n gebaar zeg je dat je om iemand geeft al is het maar een beetje. Wellicht wat tederheid komt elke dag van pas zo toon je genegenheid. Het zijn kleine gebaren die het altijd goed doen waarom zou je ze bewaren.…

Je bent in de diepte gegooid, Niet ontsnappen mogelijk, gekooid. Ik geef je mijn hand, een vriendelijk gebaar, Voor jou heel ver weg maar toch daar. Je durft er niet naar te reiken, Het zou alleen echt kunnen lijken. Niemand weet dat je stuurloos bent, Zonder die angst die je kent. Ja, je bent totaal verloren. Vergeef me als je ik nu zou…

Haar haar als zeil bollend in de wind in bruisend sop en schuim gewassen, de blouse fris getint stuwt haar scheepje van het rankste soort in schuimend kielzog van een tocht die maalt langs sterren, ongetemd als hinden blind voor hun bestaan, ongeremd tussen kop en staart bereiken we de schaduwkant van ons en een bekende maan. Uit…

Een onvergetelijk moment dat jij er was je zei huil maar schat wat ik nooit vergat je woorden dwalen in mijn dromen je blik zweeft in mijn ogen huil maar schat zwijg maar schat die twee zinnen maakte ons vriendschap.....schat!…

Het vonkt en beeft alwaar de harten leven; Egidius, waer bestu bleven? Hoe droevig dit bestaan zo zonder vrienden, ik kan er geen ten diepste vinden, want altijd wil ik méér en verder reiken nooit is er iets dat blijvend kan bekoren. Is dan ons hart vergeefs geboren?…

Ik ga op mezelf ik ga los van ieder ande en het moment komt er aan. Ik leun niet meer op andere schouders ik leid straks gewoon mijn eigen bestaan. Het geeft mij, maar ook jou, de ruimte om alles beter te overzien. Wie is mijn Vriend, en wie is mijn lover, wie is eerlijk, wie liep en loopt er straks nog met me mee, als een…

Soms zijn er dingen die je beter niet had kunnen doen. Waarvan je wist dat je fout zat, zoals bij die ene zoen. Soms zijn er keuzes zo moeilijk om te maken. Want de gekozen keuze kan iemand zo hard raken. Soms zijn er woorden die je meende toen je ze zei. Maar een paar uur later waren ze niet meer van mij. Soms zijn er mensen die…

Echte vriendschap is een wonder, kunnen delen geeft een band, hartverwarmend en bijzonder, nog meer verbonden dan verwant. Als een storm dan op mocht steken, of het gaat soms even mis, door ons menszijn met gebreken, zorgt de liefde voor vergiffenis. Ontdekt men dit alleen in boeken? Genegenheid, warmte, liefde en trouw. Hiernaar hoef…

hij heeft een dikke witte buik een grijns op zijn ronde gezicht koolzwarte ogen daarboven waarvan er hier nog eentje ligt hij droeg een malle hoed en hield een bezem in zijn hand zijn neus oranje als een peen een kiezelsteen als tand ik begrijp het niet hij had geen benen maar de zon ging schijnen en plots is hij verdwenen heeft…

Sommige mensen zijn voor even Sommige mensen je hele leven Mensen zullen je kwetsen En laten lachen Elkaar helpen in moeilijke tijden Zodat snel weer betere tijden zullen aanbreken Samen lachen En samen huilen Je steunen in moeilijke tijden Sommige mensen snappen dit niet En zijn je vriendschap niet waard Die kun je beter negeren En…

Papavers kleuren weer de bermen en mijn dromen, vertellen mij dat nu voorgoed de zomer is gekomen, dat blauwe lucht en stil verlangen een zomer lang kan blijven hangen maar dat de zaden zijn geborgen en verder reiken dan de morgen die als een droom verschijnen kan; laat de papavers rood ons groeten wanneer wij weer elkaar ontmoeten.…

Tegen vriendinnen hoor je te kunnen zeggen op wie je verliefd bent Daar hoor je geen ruzie om te krijgen Tegen vriendinnen hoor je alles te kunnen vertellen Zonder dat ze het door vertellen Zonder dat ze je voor paal zetten of tegen je gaan schelden Ze horen je niet met een vreemde blik aan te kijken, nee Ze moeten je lief hebben en met een…

Deze nacht lijkt zolang te duren Met haar met dood en leed gevulde uren Een afscheidsbrief vol lege woorden Als bewijs te hebben bestaan Ik laat een stille traan Hij valt met een onhoorbare plons tussen de dauwdruppels in het gras Anoniem.…

Er zijn van die dagen dan roep ik mijzelf bij naam om mezelf te vermannen Zo riep ik naar jou, want ik zag, dat je weggleed in zwijgen en niet in de stilte, die goed doet die neerdaalt zo langzaam overgaat in de veilige nacht Het was niet je droom tussen slapen en waken die soms ook voor mij de beelden van heden en vroeger verfraait…