Alle inzendingen over Analyze van de taal

afgestraft voor obscene taal weeral voor de zoveelste maal!!…

jij verbreedt mijn bewustzijn en geeft bezieling in de kleur van mijn hart in een begin dat niet eindigt breng jij mij warmte in waarheid van schoonheid het is langs de toon van de taal in je gedichten streelt het mij van top tot teen…

Komieke politieke linguïstiek: Hirsch Ballin wil de taal moreel opschonen. Weg met de de ‘auto’- en de ‘allochtonen’. Maar maken tonen hier ook niet muziek? Het is toch zaak hoé je die woorden zegt…, hoe de moréle klemtoon wordt gelegd?…

vanuit ravijnen van herinnering zweven verwarde dromenflarden door de rusteloze nacht herhalen vergeten verhalen de beelden vertrouwd maar hun taal onbekend gevangen in geheugengangen speurend naar een medium een weg naar buiten…

vluchtig zijn woorden in taal en tijd zo heb je een tekst en zo ben je hem kwijt het woord zoekt gezelschap een plek om te zijn in schrift of gesprek of in een refrein niets blijft voor eeuwig schrijf ik met krijt doch de regen wist zinnen en ook dat is een feit…

op het scherpst van de taal sneuvelen woorden als bij een schipbreuk de dichter als drenkeling klampt zich vast aan lettergrepen in luttele zinnen vangt hij een versje voor eigen gebruik hij spreekt het zachtjes uit en het blijkt nog goed voor een glimlach…

zoals de vogel in de morgen mij uittilt boven alledag verwarmt jouw toon mijn hart meer nog dan klank en kleur de woorden die ik met je deel raken dieper dan de huid want zoveel meer dan taal zijn zij vooral muziek…

voor het oog van heel de natie boycot Gordon de finale luid roept hij in alle talen ‘steunt de homodemonstratie’ shine on, mijn vriend in goudlamé zelfs Plasterk zingt het deuntje mee…

Op de dag dat de taal weer praten kan en ik pleisters schrijven kan op de woorden die zijn misverstaan gaat de zon weer op in het dal van wat eens vriendschap was en zal ik armen slaan om de tranen die zijn weggewist. Maar weet vooral dat je nog altijd welkom bent…

De Majesteit noemt straks geen feiten meer Maar leest de visie van het kabinet In vage CDA-taal neergezet Met hier en daar een Bossche ommekeer Zij eindigt, vrij naar Rouvoet, onverveerd: Wij hebben weer te weinig gepresteerd!…

zij riep mij niet haar lokroep ebde weg ze nam alleen stormvogels mee in vertraagde slag tot zij het krijsen brak en hoog verheven in duizend talen haar klaaglied zong die dag baarde zij Leviathan…

Hij plant woorden in haar huid als taal eerst slijpt en dan zwijgt spreekt haar oogopslag ijzig blauw zij speelt dauw en verbloemt tot sneeuw haast zwart de eerste narcis laat ontwaken…

Wie zich in gespierde taal steevast aan het woord vertilt maakt zich ongewenst verbaal en lijkt aangeschoten wild wil mij tot de macht verheffen dat ik woorden wegen kan want diep dichterlijk beseffen doet lichtgewichten in de ban.…

zachtjes streelt ze me met penselen in haar hand zet ze een paar stappen achteruit en knijpt haar ogen toe net zo lang tot haar taal de mijne wordt, streelt ze tamponneert ze, totdat er een tevreden glimlach verschijnt…

Nu met ons nieuwe rechtse kabinet dat op krasse taal kan bogen, gaat men vrijwel niets nog ooit gedogen behalve dan sigaar en sigaret. Wie gevaar ziet voor een kleine binnenbrand, die neme zijn peukje liefst in de linkerhand.…

Ik was vier jaar, de taal nog lang niet machtig. Geen voetbalspeler of ik kende hem. Cruijff, Advocaat, Moulijn, Van Hanegem. Wat vond ik al die voetbalplaatjes prachtig. Terwijl hij hier beneden werd geëerd, heeft Coen behendig Petrus gepasseerd.…

Het woord papagaait de taal een iluster teken keramiek de fluister van aangesproken stilte handen tasten in het duister evenredig links evenredig rechts de verteller kijkt loepzuiver door het oog van de naald.…

Een bètaman, geen aanleg voor de taal. Frits kon met grote moeite letters lezen. Als wiskundestudent mocht hij er wezen. Een Einstein in de dop, zo geniaal. Hij kon zich tot het Engels slecht verhouden Maar slaagde niettemin: summa cum fraude.…

Een avontuur in Hansje Brinker-taal Je kunt er elke ramp mee overleven De Maya’s zullen zich zelfs overgeven Wanneer je dit kleeft aan je kathedraal Wat jammer dat het vroeger niet bestond Voor asbestvlekken op de plattegrond…

Luisteren met je ziel, je hart al spreekt de ander een andere taal. Weten dat wat in jou leeft ook in de ander leeft dat hetzelfde verlangen je verbindt en dat de droom die je bemint, in jou, in de ander, zo graag een begrijpen vindt.…

Het gevaar ligt op de loer  Onbegrip dat steeds sneller stijgt Onrust scherp en vilein  Zwarte taal die langzaam zwijgt  In kalmte wil ik zweven  Zo wil ik zijn  In helderheid wil ik leven Rust zacht en fijn…

op het scherpst van de taal sneuvelen woorden als bij een schipbreuk... de dichter als drenkeling klampt zich vast aan lettergrepen in luttele zinnen vangt hij een versje voor eigen gebruik hij spreekt het zachtjes uit en het blijkt ook nog goed voor een glimlach…

Komt de liefdadigheid weer in het land, zie ik ook poëten vlijmscherp van taal pronken met hun eigen hoge moraal, liefst thuis op de bank, biertje bij de hand. Ja, ja, wat een mooi reflectiemoment voor menige snelsonnettenregent.…

ik taal niet langer naar verholen zinnen die in ‘t vroege licht niet wezenlijk te verwoorden zijn laat de zon liever heimelijk naar binnen sijpelen en mijn lief nog even onbeschreven proef in alles onzegbare poëzie…

men kan gekte niet weerstaan het lot verbonden aan de waan dat men als dwaas niet zal misstaan tussen de dames en de heren die zich jaarlijks presenteren en ogenschijnlijk heel normaal verhaaltjes schrijven in een taal van louter gekke woorden…

in een groot bouquet ben ik op zoek naar vele letters om zo woorden te vormen die zullen leiden tot verzen waar alleen jij de betekenis van zult begrijpen want wij spreken dezelfde taal mijn lief…

Een sprookjesfiguur ben ik gestapt uit een verhaal Betovering is er in elk sprookje de rode draad Ik spreek een oosterse taal hul me in oosterse gewaden De zon is me meer lief dan regen parasol, m'n maat.…

gedroomde reis het gewicht van de taal verdween toen ik net als de zwaluwen in het wolkendek oploste een laatste blik op aarde liet me de zeeën zien op de bodem van een verlaten bootje schitterde een schelp in de zon…

De brexit is het die victorie kraait En Boris Bulldozer heeft de regie Hij is dan wel niet ieders cup of tea: Hij weet met welke taal je Britten paait Beloften klinken altijd magnifiek En zijn de valste trucs in politiek…

toen ik in het nest van mijn hoofd verwikkeld was gooide ik onwetend porseleinen eieren overboord als een zwerm vogels vloog de taal uit het ijzeren nest de zon schitterde van verlangen en vergetelheid op de poëzie van het gebroken porselein…