Alle inzendingen over Heilige Geest

beroeren dan Mijn geest zit vast…

Ook toen Was eenzaamheid Er Het alleen zijn Alles is daartegen Want het is altijd de regen Die men niet verdragen kan Donderslagen Diepe vragen Die hoofden En de geest Doen verwarren waarom is ieders Geest Op zijn eigen reis Incompleet Dat is wreed Dat explodeert En bezeert Mondt uit In stukgelopen relaties In hartenzeer door…

Je lijf een beetje ouder, je geest soms wat verward. Maar het zien blijft hetzelfde, want dat doe je met je hart.…

ik beitel kou in stenen harten als gevangene van mijn geest maar de wens ooit te ontsnappen is nog nooit zo sterk geweest…

kiesrechten in de politiek zijn afgestemd op eenvoudigen van geest de meerstemmige medeburger is ten onrechte na één keer al geweest…

jouw woorden als zoete wijn tot ik ontdek dat de geest is uit de fles de inhoud ver uitvergist blijkt…

Toch zaaien bloemen in mijn vragende geest een gedicht _ voor veel later...…

Heer, boven maan en sterren bent U zo ver van mij, maar door uw Woord en Geest bent U mij zeer nabij.…

vandaag en morgen golven hier de golven regelmatig uit allen buigen het hoofd allen geven de geest…

Voorzichtig schuifelend de eens zo stoere kapitein altijd de koers bepalend drijft hij nu stuurloos rond zijn geest verdwaald…

Ik heb een oorspronkelijke geest, die nog het meest houdt van die ene man, zo eenvoudig en bescheiden, die van oorlog vrede maken kan.…

Volhardend geloof is in het daagse leven en klein gebeuren, nuchter, met bezonnen geest, Gods wil gedenken en doen.…

Damiaan van Tremelo - de grootste Belg - wordt zondag 11 oktober eindelijk officieel heilig verklaard. Niet omdat hij de lepralijders verpleegd heeft tot zijn dood erop volgde. Damiaan - en elke andere heilige - wordt heilig omdat 'in zijn naam' wonderen zijn gebeurd."…

Dat water van het eeuwig leven, Dat uit uw heilig hart ontspringt, En 't bange levensvuur doordringt, Wil uw gena ons eeuwig geven.…

Heiliging. Grote schoonmaak van het eigen zijn. Oh, imago opgepoetst, uitgeschonken, ingeschonken, geproost. Op wie? Aan tafel zaten wij als gasten op bezoek bij onszelf.…

gewonnen om te falen, in mijn eigen wereld te verdwalen op de vlucht, struinend of lukraak kruipen van mijn verhalen krijg jij de stuipen Kon ik maar zijn, door jou gemaakt, als een moedersillusie heilig en volmaakt.…

toen er nog geen schepper was bestond heilige liefde uit pure naaktheid geheten: paradijs Hij zag het met holle ogen aan en dacht; dit is te mooi.. genoeg ik ga hier een schitterende hel van maken dus op een warme dag onder de blauwe zucht schiep hij jalousie uit een handje lucht of twee daar keek hij met afstand…

soms is licht verder dan de dag van morgen en lijkt hoop begraven in het rulle zand het rad van avontuur draait alleen op een angstige verwachting weet van geen stoppen is durend heet van vuur opnieuw bevallen in het leven laat eeuwigheid voelen ook al sta je dan niet alleen vaak is niets moeilijker te begrijpen dan wat heiligen…

Zovelen die we eren, als heiligen vereren, ze leven nu in ’t licht.…

tokkelende tonen brachten ons een waterval haar druppels als kristal kleurden rond de stem van vijfentwintig vrouwen ze gingen mee… ze vielen hier daar maar altijd bij elkaar waar het geheel slechts rustte, op vertrouwen nu zingen ze, er bloeit een ster het Heilig Kind verrijst op zachte stemmen dichterbij en ver en een hand die…

ik had je hand in hand willen betreden je kinderen thuis willen brengen toch liep 't anders, anders dan gedacht 'heilige' grond verzadigd met verdriet in de loop der tijd overwoekerd overwoekerd met al er groeit en bloeit zingen vogels er in 'gepaste' stilte gelijk begraven verhalen die nooit meer 'n luisterend oor zullen vinden…

het was storm en regen wat wij te zien kregen met Pasen dit jaar de wind rukt aan de bomen alsof de herfst is gekomen de kosmos is in de war Heilige worden gezien als nar en de wereld is nog steeds bar en boos nadat Hij voor ons koos na al die jaren dat de Heiland aan het kruis geslagen maar een blij feest voor al de kinderharten…

Ik voel onder de waterspiegel ruimte voor geheimen schuilplaatsen van wat de toekomst wordt, misschien Mijn vriendinnen steken kaarsen op en zullen op de terugweg praten over de jongens op de banken maar ik zit liever ongestoord onder de heilige eiken in de kronkel van de beek…

de strijd tegen het terrorisme wordt gevoerd door duistere machten om net als in het communisme onze grondrechten te verkrachten uw privacy is niet meer heilig en alles wordt nu afgetapt ze zeggen: u bent veilig maar een gek die daar nog in trapt de geschiedenis heeft bewezen dat macht vaak tot corruptie leidt het lijkt niet meer te genezen…

vandaag heb ook ik heel even net als hij toen over water gelopen niemand keek er van op dat een schijnbaar heilig gevoel me leek te zijn bekropen even heel even meende ik te zijn uitverkoren ach nee ik wist immers het water was bevroren nee ik maak niemand echt niemand iets wijs en trouwens het was maar even heel even en toen…

Inkomende raketten sirenes loeien de ogen wijd open vol afschuw om ‘t geweld in Jeruzalem Zoete schoonheid roos van Sharon gouden stad van herinnering met de man op de ezel die hier de poort binnenreed Och Jeruzalem stad vol leed indien ik u vergeet zo vergete mij mijn rechterhand Zo sprak het Woord in dit Heilig oord…

geachte fractievoorzitter van de partij van de Heer u tracht met kracht ons te overtuigen pratend aangaande over de mening van Hem zozeer allemaal bijbelteksten tot vermoeiens toe oh wee een grote verantwoording toch u neemt dit wel met zich mee als gelovige denk ik toch het kan een dwaalleer zijn onze heilige…

Mensen zeggen soms schelden doet geen pijn, maar een geest voelt zeker wel venijn. Spirit kan worden gebroken, soms door een enkele zin. Een wond is dan geschapen en bloedt dan binnen in. Hartjes kunnen helen maar soms wordt een geest nooit echt meer dezelfde, als hoe hij is geweest.…

ik niet ben geweest mijn beeld is een geest die de spiegel is ontvlucht met toverkracht bevrucht 1999.…

Een geest van populisme waart rond dansend op Gods graf Hij stelt dat hij de waarheid vond toen hij zijn mening de ruimte gaf Zie de rouwende menigte dwalen een dodenakker als labyrint En zij die hun waarheid stalen openbaren nu hun schrikbewind Een geest van populisme heeft zijn masker afgedaan; een in onbehagen gewortelde vrees En zo…