Alle inzendingen over Open brief

je gaat naar waar het pijn doet je zet de deur open en iedereen kijkt je huis in je stut stileert tempert de heftige storm je schrijft over wat ooit was wat niet voorbij gaat je gaat naar waar het pijn doet je zet de deur open…

de magnolia bloeit open zelfs de buurvrouw zwaait naar mij…

Bang te ontwaken slechts nog mijn ogen open en het is voorbij…

het leven ..leven verstrengeld in verlangen in open einder..…

jouw openheid geeft mij alle ruimte meer heb ik niet nodig…

met open armen ligt de bokser uitgeteld terneergeslagen…

de magnolia bloeit open zelfs de buurvrouw zwaait naar mij…

Ik doe mijn gedicht aan, om me te laten zien -- mijn open wonden.…

de escortlady ontvangt haar gast met open armen en benen…

-_-_-_-_-_- _-_-_-_-_ -_-_- _-_ Een dobberend schip in een open oceaan vertrouwt altijd God!…

Met open ogen het verlangen bekijken door duur van de droom.…

in een vogelnest uit bijeengebekt plastiek - vijf open mondjes…

Vreemden ontmoeten is elkaar binnenlaten – door open ogen.…

haar duivelse tut vindt instinctief het open doel…

Lentekathedraal: wijd open staan de deuren -- van de beukenlaan.…

waardoor mijn kwetsbaar open hart weer toekomst kon zien in de dagen wie bestuurde mijn weten toen ik in volledige zekerheid mijn besluit verzaakte na het krijgen van jouw echte liefde waardoor mijn kwetsbaar open hart zeker wist dat dit gaat slagen…

bij het ochtendgloren dippen je lippen mijn ogen hibiscusrood het daglicht kriekt met witte woorden je glimlach open teder schuift de geur van oleander en jasmijn door het halfopen raam onhoorbaar plooit het lippenrood zich open op je mond mijn vingertoppen speuren de kleur van stuifmeel in je haar.…

De mond is verstijfd Praten is onmogelijk geworden Emoties blijven in je Je lichaam raakt verstopt Ontploft Niks kan het tegenhouden Dan opeen zie ik zwart Mijn ogen lood zwaar Niet te openen Mijn lichaam is ondoordringbaar Ik zit gevangen Voor eeuwig Gevangen in mijn lichaam…

hier in de lage landen laten we de kaarsen branden zetten we alle deuren open worden we overgoten met warmte van kachel tot brandend verlangen open tot we van de kou gaan verlangen naar vuur elk uur samen amen…

Opeens besloten zet ik de schutten van de sluis Open laat het water in mijn huis Lopen ook de klinken van alle deuren Niet meer gesloten laat het gebeuren Na gepieker en veel zorgen Bepaal ik mijn nieuwe doel Vandaag is nu en morgen morgen Ik volg alleen nog mijn gevoel…

zoek mij, open je ogen, want ik sta naast je; vind mij, neem mijn hand, en alles komt goed; probeer mij, open je ogen, want ik sta naast je; voel mij, het kloppen van mijn hart, een stukje ik aan je zijde; zoek mij, voor een laatste keer, het kan, want ik sta naast je, samen in het licht.…

krakend lossen schotsen in de warme onderstroom die opwelt uit de diepte van je hart scherp snijdend jaagt gedachtenwind het kruiend ijs weer vast nog wakken de emoties hun open donkere pijn laat je niet bevriezen juist in barre tijden moet je open zijn…

loop je daar rond tussen al die boeken die zwijgen het is stil in de bibliotheek maar pak je een boek en sla het ergens open hoor je opeens een stem die tegelijk jouw stem is zeker maar ook van een ander "Het leven is wel mooi en ook wel leelijk. Men kan elkaar liefhebben en ook niet."…

Met open armen verwelkom ik deze zoetgevooisde engelen in een overgave van openheid en laat me onderdompelen in een wereld vol poëtische schoonheid.…

Langs het spel dat allang niet meer is kruipen mijn rillingen een nieuwe berg en er is treurnis in het verzwegen meer en er drijven dromen langs dichtgeslibde randen en open is meer dicht zoals jij, hoop ik dichterbij een antwoord op een open vraag alleen is ook maar alleen wil jij met mij samen alleen zijn?…

met zijn muziek voor velen Overtuigd van haar geloof in hem Wenste hij haar Buone Sera Op een koude Zondag in Napels, zonder haar, net Zeg Maar Niets Meer, want Voor je 't weet, staat jouw naam te boek als lieger Geen Slingers Aan De Wand voor mij Wel een mooie Roos voor jou Je weet dat Ik 't Zo Nooit Heb Bedoeld Wat verlang ik naar die brief…

als ik naast je sliep en ik prees Hem die met de lucht en ‘t water jou schiep want vanaf die dag was het hier aangenaam verpozen de ochtenden liepen over van lavendel sinds jij me riep niets zo één als wij konden zijn, nooit meer liefdeloze dagen, als je liep, alsof elke stap daar hoorde te zijn schreven je voetafdrukken in het zand me een brief…

zo eindig ik met warme groet de brief die je schreef…

Je weet niet meer waar ik woon in welke straat of andere stad je bent mij uit het oog verloren schreef ooit nog een brief aan de toekomst maar die lag niet meer naast mij ik hunkerde geen zins naar het verleden dat jij afstofte met een bloot geheugen voor pikante details en wild verlangen en waar jij woont zou ik niet willen weten ik herhaal…

mijn tranen vallen op de brief als afzender staat daar... de naam van mijn lief…