Het is niet anders
Als je voorbij ging verkleurden perken jonge rozen
schitterde ’t licht in je ogen als het Loosbroeks Diep
wanneer je sprak leek elk woord voor mij gekozen
je gezicht waarvan ik droomde als ik naast je sliep
en ik prees Hem die met de lucht en ‘t water jou schiep
want vanaf die dag was het hier aangenaam verpozen
de ochtenden liepen over van lavendel sinds jij me riep
niets zo één als wij konden zijn, nooit meer liefdeloze
dagen, als je liep, alsof elke stap daar hoorde te zijn
schreven je voetafdrukken in het zand me een brief
met een eindeloze zin over onze schoonheid en pijn
zodat ik nóg nietiger werd, me tot je onderdaan verhief
en dat ik dan nu in de schaduw van je liefde verdwijn
het is niet anders, maar ik neem je wát graag voor lief.
Geplaatst in de categorie: liefde