Netgedichten

netgedicht (nr. 35.964):

onder stof / romance

de voordeur half uit het hengsel
klappert droefgeestig heen en weer
binnen hangt een lichte kamfergeur
en een vleugje lavendel, van ,,heur''
op zolder waar de planken kraken
staan wat dozen onder stof
en er ligt zo maar in de kijk
een bundeltje brieven
terwijl ik erover strijk
knapt het rose strikje

de enveloppen droog en vergeeld
zijn kreukelig alsof een hand
er mee heeft gespeeld
de bladen dun, zijn dicht beschreven
vertellen een verhaal, over liefde
een ongekende episode uit haar leven
zo lang ik haar kende, woonde zij alleen
hier in dat grote huis, ik wist niet beter
zij wenste niemand om haar heen

,,, Lieve Constance,
ik moet je gaan verlaten
maar heb je zo lief
zul je me nooit vergeten...

mijn tranen vallen op de brief
als afzender staat daar...
de naam van mijn lief