Alle inzendingen over Wenen

In volheid van vergane tijd, wens ik te verpulveren maan en zon, te grijpen en uit nijd te doven, ster. Alles eraan.…

ik moet weer een hulpmiddel halen de reuma legt mijn handen stil het is iets wat ik echt niet wil bij alles hulp vragen de pijn die doet mij klagen zo zit ik eigenlijk niet in elkaar maar ik heb het nu even zwaar ik blijf wel positief maar mijn lichaam is nu gewoon niet lief een dagje zonder pijn dat zal toch heerlijk zijn dat is wat ik wens…

Het is het altijd durend waken van mens tot mens: het zorgen vanuit een diep liefdevol en verzorgende wens!…

De laatste vlucht terug Naar huis Van de slachtoffers van MH17 Wat een intens blijvend verdriet Voor alle nabestaanden Wens hun heel veel kracht en sterkte toe Troost kan ik jullie niet bieden Daarvoor is jullie verlies te groot Mijn nabijheid, door deze woorden Is het enige Heel veel sterkte! En liefde, stuur ik naar jullie allen.…

Ik wens je een behouden vaart en een welkom voor als je weer terug komt en aanlegt in de veilige haven.…

ik wil je ogen zien drinken van het koele water dat je hart verkilt dieper in je ziel zal ik me overgeven tot de bodem gaan samen zullen we de grens verkennen verleggen als een wens bang voor weidsheid angst om te verdwalen reikend naar een nieuwe tijd want ik wil jou in een apart begrijpen en kijken wat er komen gaat…

Zijn jeugd is gestolen Door 't oorlogsgeweld Misbruikt en gemarteld Wordt hem dan verteld Dat als hij wil leven Hij eerst doden moet Gedwongen te schieten Te wennen aan 't bloed Zijn vriend die is dood nu Gedood door zijn hand De drugs en de drank Verdoofden 't verstand Als dit leven is dan Wil hij liever dood Die wens komt snel uit Daar…

Aan de duistere kant van deze dag in de schaduw van een leven heb ik de wens dat ieder mens vermag elkaar broodnodige liefde te geven.…

Niemand, niemand bezit het recht, zelfs geen lieve heren, om te beschikken over mijn levenseinde, zonder mijn uitdrukkelijk geuite wens. Het recht om in vrijheid te kunnen sterven, weiger ik onuitgenodigd te overhandigen, aan geen enkel zinnig of onzinnig mens.…

Mijn lijf danst ginds aan de verre horizon, onbereikbaar ver van mij vandaan Uitgestrekt reiken mijn armen kracht huist in diepgeworteld stil verlangen dat mijn liefste wens versterkt Mijn leven roept me ginds aan de horizon onder die grote volle maan Onomwonden stem ik toe Ik roep, ik brul ik kom er aan!…

De natuur kent onze wens. Zal ons onder veel gezoem koninklijk met zijn honing verblijden.…

lieve schat van een hond te water gelaten met vastgebonden voorbenen waanzin ten top terstond roep ik alle dichters Nederland over de grens dit machteloze dier dierbaar te gedenken wat is dit voor een horror mens is er werkelijk een hondenparadijs kijk naar de witte wolken wens deze engelhond een pijnloze prachtige…

Zie de mens die enkel nog kan zweven ware het mij gegeven bijna alles om het even zorg noch voorzorg meer van node al jaren onder zware zoden heb ik één wens om even, even maar weer op te staan op te leven, rond te gaan en dan rustig en voldaan terug te gaan vergaan een uitje van een dolle dode.…

Ik droomde eens dat jij uit Oostenrijk kwam Om precies te zijn uit Wenen: eeuwen geleden En je woonde daar allang Uit alle ramen klonk muziek Geen toon ontbrak in de straten En vooral de driekwartsmaten trokken veel publiek En uit de bergen kwam een warme wind Die bracht je naar je nieuwe land Geen bergen maar een strand…

God alleen, hij weet, en hij zal ‘t wijzen, ik wense ‘t u en mij, in ‘s hemels paradijze. ----------------------------- uit: Tijdkrans (1893)…

Wij juichen, wen in 't oog ons bittre tranen springen van spijt en wanhoop. - Wie doorgrondt, in 't mensenhart, het wenen van de vreugde en 't lachen van de smart ?…

ik ween mijn tranen aan de binnenkant enkel ik zie ze nog huilen traag volgen ze mijn wangen (aan de binnenkant) en ik lach mijn tanden bloot ik wil wel verder gaan en ik heb je losgelaten al blijft gemis en verlangen leven in mijn verdriet ik huil niet meer om jou (toch niet alleen om jou) ik huil om het gevoel dat onbereikbaar lijkt…

is mijn geluk vervlogen; Want hij verdween: De lage mens heeft mij zo snood bedrogen; Ik zucht en ween! O ja! ik zucht en ween. En, als gij eens voor uw gezicht ziet schitt'ren Zijn gloeiend oog, O wacht u wel! hij zal uw lot verbitt'ren Die mij bedroog! Hij breekt zijn woord, hoe plechtig u gegeven!...…

Langzaam wen ik aan het waterig licht, De zon verwarmt een leeg bed. Ik zie een vloer gevuld met scherven, een nieuwe dag.…

Zo is ook het leven, van dier en van mens We blijven hopen op een zegen, de uitkomst van onze wens. Een wens van liefde en van geluk, Maar het kan niet perfect, dus eigenlijk is het al stuk.…

" Also sprach der Wolfgang von Ludwig Die terug moest naar Bonn aan de Rijn Maar na Mozarts vroegtijdige dood Keerde Ludwig naar Haydn in Wenen Wat zei Joseph Haydn van Ludwig, Van de toonmeester zelf en als mens?…

Ze tuiten hun fluwelen lippen en houden eeuwig de wacht met één wens: zonnelicht nippen.…

Ik zend je een gedachte van genegenheid geweven gedragen door de wind een gedachte die baadt in zonnegloed in het stille hart geboren Ik zend je een klank een lied van woorden geweven een lied van licht en geluk en zoete tranen van maanlicht zacht schijnend op het water en de dans van de zee Ik wens dat al je dagen en nachten…

Tranen in mijn ogen Getuigen van stille momenten Het zonlicht geeft kleur Aan mijn wenen De maan omhelst een zachte glans In mijn gebeden Een roos schenkt geur Aan mijn verdriet Een vlinder bewaart de vrijheid In mijn leven Tranen in mijn ogen Getuigen van ongetemde dromen Tears In My Eyes One moment in time.…

waar intens verlangen zichzelf zoekt in tranen een nacht vol dromen geen voldoening schenkt is liefde verloren zoek in verdriet zal een ster niet bekoren door de wens die zij biedt verdwijnt hoop in gevallen tranen het diepste verlangen op zoek naar een roos die bloeit voor een leven samen met mij gevoed door tranen tranen van…

waar een misstap ooit begaan een leven heeft verwoest de pijn van duizend vragen knaagt aan zijn gemoed zijn weg terug verdwenen is de wens te lachen stil vergaan toekomstdromen verleden zijn zijn wil te leven schuilt in pijn brengt de tijd verwoeste dromen van wat eens niet is geweest is het antwoord op zijn vragen moest dit moment…

noemde haar Antoinette liet mij dromen in mijn droom waarin ik zonder schroom haar borsten kussend plette door haar rondingen van Rubens maar desondanks zeer sierlijk ontstond slechts die ene wens die maakte me zo dierlijk omdat zij in mijn ogen heel beroemd zou kunnen zijn verlangde ik haar handtekening terwijl zij vurig kuste en…

een geheime tuin verlangen van menig sterveling bloemen, vijvers, fonteinen lichtgevleugelde, kleurige vlinders gezang van nieuwe vogelsoorten zoete geuren, als nooit geroken zonnestralen, een zachte streling flora, fauna onbeschreven tuin ik wens te verdwalen pijnlijke herinneringen vergeten er bestaat geen verleden alleen het nu!…

Scheurend schort mijn leven op Pijn brandt voort door mijn nacht Ik ween, en wacht, en wacht Alleen de dood komt dichterbij. Dit is niet wat ik wil Ik zoek de zon en het paradijs Vooral de roes van jou Geen dood, o neen, geen dood. -------------------------------------------- Een ode aan deze dichter en vriend.…

wat gehikt Maar het is mij geboden Ik ben een gewone man Die tegen een stootje kan Maar niet is opgewassen Tegen zakkenvullers met grote tassen die mij maar leren dat ik maar moet ontberen wat zij glimmend met een lach voldaan incasseren een zelfvoldane natie zonder gevoel voor relatie met de werkelijke mens was dat nu echt onze wens…