Alle inzendingen over Zon

De laatste resten van de zon vormen contouren aan d'horizon land en zee nog vaag in zicht vervoeringsbasis voor gedicht de dag is op, voelt zich moe is aan de schemering toe d'avond voelt nog wel d'r pit zodat er nog geen nacht in zit…

Boeketten tot in de hemel: stralend wit en vol zon, niet geplukt maar veel belovend: vruchtbaar en leven gevend. Boeketten voor niemand speciaal en dus voor iedereen; niet te koop, enkel te kijk maar vruchtbaar en leven gevend.…

Zonnestralen schitteren naar beneden, Een jongen kijkt en lacht naar boven, Om te genieten, van de rust en de vrede. Dromend probeert hij te geloven, Hoe prachtig het kan zijn, Op deze plek, kalm en fijn. Morgen is hij weer hier, Maar dan samen, Samen maken zij plezier, Hun gedachtes en lichamen. Wanneer hij weg is is het donker, en…

ze zetten zich zogezegd in voor iedereen, iedereen van hun kiezers wil een plaatsje onder de zon, wil drinken uit de zuiverste bron. waarom dat water vervuilen ? hand in hand kan er veel veranderen wanneer stoppen uiteindelijk die verschillende zuilen, wanneer geeft eendracht meer macht, die vrede geeft en kracht…

toen de avondzon jouw beeld verschroeide, dacht ik nog aan morgenrood nu jij niet weerkeert, laat ik dagen keren zonder kleur…

Het is vuur, de warmte, 't is de zon. ''''''''''''''''''''''''''''''''''''...........…

begroet de zon met de kracht van lichte ogen. en bedenk me hoe heerlijk gewoon kan zijn.…

Hartelijk gefeliciteerd Hiep , hiep hoera Je zoon heeft zijn diploma Zonder schroom Gewoon Zonder dwang Ik wist het allang Hij is onze zoon En die doet het gewoon Een toffe gast Die het echt niet verbrast Hij zei glunderend tegen mij Mam, ik haal het en dat wete gij.…

Met verwondering kijken we naar de lucht Wanneer de zon in de morgen opkomt En heldere wolken zijn samen gedromd Als de donkere nacht voor de zon is gevlucht. Met verwondering kijken we naar al wat leeft Naar de natuur die God ons heeft gegeven Naar bloemen, planten en het dierenleven Het is God die deze mooie schepping ons geeft.…

belletjes deed spelen op de punt van zijn marot En nee - hij wachtte niet op meer of op iets dat hem nog kon schelen want hij was er als een koning die men heen zond - O zo rijk met kleine bootjes die hij telde rond gedroomde luchtkastelen en die ene bonte koe die klavers vond rond zijn gelijk Zijn groot gelijk dat hij hier deelde met de zon…

als de zon verdwijnt dan volgt de nacht met de maan dat is zekerheid…

Wat junizon en lachen in de straten, een mens heeft soms niet meer vandoen. Het gaat dan niet meer om fatsoen maar eerder om wat 'k niet kan laten: een groet vol dank, geen warme woorden maar enkel knikken, slotakkoorden.…

Hoe is het gesteld met de toon der dingen hoe lelijk mooi kan worden omdat het aan de ribben kletst of schots en scheef een tong draait met de waarheid Hoe jij de sluimering onder je fiere borstkas lispelt met wat samengeraapte gebaren en elk verzet uit mijn gezicht valt Hoe wij het noodzakelijke spreken in het ongezegde alles wat ons…

De wind was stil geen blad bewoog liggend in de zon met dichte ogen Luisterend naar alle geluiden van verder dan weg dichter dan bij Het licht lijkt rose dan weer geel of groen donkerder als je knijpt lichter als bijna open Tijd bestaat niet meer als je alleen maar ligt zonder reden of haast alles lijkt volmaakt…

de zon werpt een conifeer mijn kamer binnen en brengt duister aan het licht langzaam blindeer ik mijn hart en rol de gordijnen dicht…

....hoog in de hemel, tussen de zon en de maan, ....zoen ik je gezicht, en zweef bij je vandaan. ....van ver zie ik jou, kijkend naar mij, ....en word warm van je blik, omdat ik weet wat die zei.…

de nacht bevrijdt de dag maar als de zee de zon omhelst keert zij terug in zijn armen…

in het kozijn zit het raam in het raam zit de zon stevig verankerd, maar je kunt 'm nog steeds open zetten. echt, geen probleem.-…

de laatste zonnestralen duwen regenbogend donderwolken naar het oosten de maan stamelt haar weg naar het zwerk en weet zich omgeven door sterren morgen doet de zon, oplichtend, weer haar werk…

ik zie mijn huid ouder worden mijn kinderen bruinen mooier in de zon dan ik ooit kon ik had slechts factor 4 en smeerde dat op mijn benen de zon scheen fel…

.- (ik ben wat in de war) het gaat om jou, altijd weer om jou, mijn lief- je met fluistermond, met groene ogen en zachte kracht, jij bent de olijfboom onder de zon in een tropisch land, ik lig onder jou, rustig te wachten.-…

zacht doet de fluister van de wind de zee golven eb en vloed vloed en eb zand en schelpen dragend rolt het water over het strand de vrouw haar broekspijpen opgerold loopt door het zilte water een glimlach rond haar mond haar ogen staren naar de horizon zon zee zand en water vurig brandt het verlangen in haar hart haar haren…

De zon komt op en gaat weer onder De maan verschijnt en verdwijnt Jij bent daar en gaat weer weg Ik hou van jou Dat blijft…

daar lag je dan in mijn armen een klein rood gerimpeld ( nog) manneke van zeven en een half pond niet te geloven dat het nu alweer vijfendertig jaar geleden is bijna twee meter schoon aan de haak proficiat zoon ik ben trots op je mama…

't Is lang geleden, dat m'n reis begon: al tijden reis ik jaarlijks om de zon.…

In het licht Dat zich aan de schaduw ontrekt En pijnloos de naden van de tijd weet te vinden. Zonlicht mag het niet heten, Maar de angel is er ook al uit. Zo zit hij daar. Bier met een rietje, In ijs geschonken. Noorderlicht, Zuiderlicht. En de rode zee is dicht. Egypte aan de horizon. Hij schrijft op een kaart: 'Groeten…

van kinds af aan wilde ik kunnen vliegen het moeras zompig voorbij en vlerkend tussen het blauw van de dreigende wolken vluchtend naar de toekomst, op eigen benen staan de zon tegemoet ging ik stralend ten onder…

De einder begint te vonken als uit een diepzee-droomgezicht wanneer met een lans van licht de dag openbreekt. Eindeloze verten breken aan, de trilling aan de horizon bergt een keten van beloften, elk een suizelend pijlschot ver van zijn vervulling vandaan. De wereld is van zijn dode schaal ontdaan en sterrenvelden ruimen naar het westen…

Voor mij ben jij het, de lucht die me doet leven die adem inblaast, die me zo kracht kan geven voor mij ben jij net de regen die me besproeit die me na de hitte afkoelt voor mij, ben jij de wind die me laat stormen om me een beter beeld van de wereld te vormen voor mij ben jij de zon die me vaak warmte geeft hoop en zin voor al dat leeft…

In het kleurenparadijs van de opkomende zon dansen wit, rood, oranjegeel en parelmoerblauw. Verdwaasd nog, volgen mijn ogen de zwaluwdans, laag scherend over 't akkerveld. Benevelend hangt de mist over ontwakend aardoppervlak. Ik groet de geboorte van een nieuwe dag, op mijn huid de ochtendkou.…