Alle inzendingen over alleen

Ik ben alleen Alles is zwart Ik ga dieper Dieper en dieper Ik ben weg Alleen Verweg Het oog ziet niks Ik voel alleen pijn Alleen pijn Ik hoor niks Ik val dieper Dieper en dieper Alleen ik Àlleen ik Helemaal alleen Tot het einde Ja, dat wil ik Het einde Ja, het komt toch: Het Oog Van De Dood…

Oh, hoe mijn lendenen zachtjes smachten naar kring'len sleets omhuld Oh, hoe ik put uit mijn gedachten mijn handen met genot gevuld Stil edoch verholen bijt mij de maan In bevelen reeds bevolen van donker cellofaan Oh, hoe de bloemen grof verwelken immer dor in net te groen Oh, hore, zij die duiven melken zo dapper en zo koen.…

Als ik het had gezegd had je dan ook begrepen hoe ik van binnen brak en mezelf verloochende enkel en alleen om jouw liefde te winnen als ik het had gezegd had je dan ook begrepen hoe ik mij verborg mijn dromen sterven liet enkel en alleen om jouw liefde te winnen als je had geweten hoe ik heb geprobeerd om van je te houden als je had…

Ik wil niet dat je gaat, laat me niet alleen.…

Toen een hand werd uitgestoken, En je leven leek gebroken. Had ik toch genoeg vertrouwen weer een wereld op te bouwen. Eenzaam hoef ik me niet te voelen, Want er wordt voortdurend aan mij gedacht. Door mensen die het goed bedoelen, Mischien geeft dit idee mij weer kracht.…

Hoe zou ik overleven op een onbewoonde plek zou de natuur mij eten geven op zo'n onbewoonde stek? Een onbewoond eiland in een grote oceaan met zon,zee en stranden, heel ver hiervandaan... Vissen vangen met mijn handen bananen plukken uit een boom En, water sparen van de regen en bladeren van een palm-boom... Ik zou leren insecten…

mijn schoen Maar ik moet door geen tijd voor rust dus ga ik door gedreven door lust De hemel in de verte, prachtig blauw en open Dat sterkt mij in mijn wil Helpt me verder te lopen Het is stil rond mij op straat, ik lijk de enige hier te zijn Dat stemt mij melancholisch, maar tegelijkertijd voelt het wel fijn De hele stad van mij alleen…

Ik ben met u alleen, mijn ogen droog en wijd; terwijl de wijde nacht welft mijn verlaten kilte naar uwe gloeiende eenzaamheid.…

Wees iemand en niemand verbergt iets Wees iets en iedereen ziet het Verberg niets en niemand die het ziet…

die ons herinnert dat het leven nog doorgaat arm in arm de wereld vergeten het leven voorbij laten schieten gewoon alleen wij samen die samen van de natuur genieten…

Ik schreeuwde je naam in de storm, toen niemand me zag Hoe vaak ik niet kon slapen en al suffend overdag mijn weg zocht De uren kruipen en ik sleep mezelf door de dagen heen De tijd schiet niet op en heeft ook geen nut, draagt niets bij aan dat onbestendige gevoel. Ik mis je.…

Als een mier alleen loopt dan is dat beest verdwaald hij is dan op de weg terug en hoopt dat hij het haalt. Misschien loopt hij te huilen van heel intens verdriet hij wil zijn vrienden zoeken maar ach hij vind ze niet. Denk dan kleine jongen “zit jij zo in de nood.” zet dan niet je voet op hem trap hem dan niet dood.…

Een vrouw is alleen een vrouw Zolang de man haar begeert; Wordt de roos zonder regen en dauw Ook niet door de hitte verteerd?…

maar met God Trek toch niet zo'n treurige smoelen Ik praat toch alleen maar met God…

Soms denk ik dat je een kwarkje bent sneller dan het licht en ben je er wel of ben je er niet ik hou van je stil, het is een geheim Ja, dat klopt wel eigenlijk Wat klopt is dat ik ook van jou zoals de zon misschien morgen ook opkomt, dat ze nog eens schijnt…

Het maakt uit Dat IK je liefheb 'k Heb het je al vaak verteld JIJ en IK Alleen WIJ samen Dat is... Wat het meeste telt…

In dat kamertje voor jou alleen, is er wel een lichtpuntje te vinden, al is die er niet meteen, want dat huilende meisje krijgt alleen een lach, op de dag waarop ze jou weer zag.…

Laatst zag ik in de duinen twee fietsen op elkaar liggen. Hand in hand kwam een stel uit de struiken, ze raapten vrolijk hun fietsen op. Ik was mijn gezicht in de badkamer, poets mijn tanden terwijl de bovenste handdoek van de radiator glijdt en de onderste meeneemt - even ben ik in de duinen.…

Ik kan dit niet alleen, ik moet jou hebben in mijn heden Ik kan dit niet alleen, ik heb je nodig voor het vergeten van mijn verleden. Je kan weggaan uit mijn leven en vergeten waar je me het meeste hebt geraakt, maar ik zeg je dit, en dat meen ik, jij zal nooit weggaan uit dat plekje in mijn hart, dat jij zelf hebt gemaakt!…

Maar ik besef, dat ik alleen maar zit te dromen...…

als de dag dan daar is gekomen, ga dan vredig van mij heen, jij zit voor altijd in mijn dromen, dus jij laat mij niet alleen, nee jij laat mij niet alleen.…

Bellen dat kan handig zijn zodra je ver weg bent, Je praat over gevoelens de gevoelens die jij kent Je stem dat kan hij horen Je tranen ziet hij niet, Laat hem dan je pijn eens voelen Zodat hij het herziet Bellen dat kon handig zijn zover was je toch niet? Laat hem dan je pijn eens voelen Zodat hij ook eens tranen ziet.…

Wat herleeft is verzonken in de binnenzak van mijn jas ongrijpbaar voor de vingers pluist de voering zich in scheuren Mocht de dood van lange akkers zich in luxe baden en is het sterven getekend bij ’t geboorterecht laat mij dan gaan in die oude jas Wat blijft is verstoken van zonden en slechts de dragers zijn verhuld in stille momenten…

Soms, maar alleen wanneer hij aan zijn dagelijkse plichten voldaan had en niks meer hoefde hoor, verder als hij de tijd had weet je dan liet hij zich wel eens verleiden door simpelheid Dan droomde hij dat eigenlijk maar weinig er toe doet terwijl je altijd anders hoort de mensen zag hij dan bijvoorbeeld ook als wezens op zoek naar warmte…

Iedere dag moet zij zichzelf bijeenrapen. Moed verzamelen en zichzelf toespreken dat dít het gevolg is van haar keuzes. Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven... Mensen zouden eens voorzichtig moeten kunnen kijken…

alleen wat lief is kan zo tergend schrijnen en zo meedogenloos diep aan oude wonden rijten dat 't waait en reutelt in de ziel waar zekerheden splijten alleen de raakbaren die wonen in het aller-diepste diep kunnen zo verloren drijven en in volkomen weerloosheid zich spiegelend - in leven blijven alleen wat lief is kan de ziel zo in verwarring…

Ze wilde gillen en huilen, van frustratie en verdriet Haar man was gestorven, maar dood was ie niet Hij was er gewoon stilletjes vandoor gegaan en zonder dat ze alleen was was ze alleen komen te staan Ze wilde gillen en huilen, van frustratie en verdriet Ze had niet eens gedag kunnen zeggen toen hij haar verliet Ze mistte zijn armen…

Globalisering? grenzen op een kier, wie laat de tolbrug zakken? Papieren humaniteit, mozaïek wordt nooit transparant. barsten in haar voegen. Oude wereld haalt de bruggen op, ademen onze mussen vrijer? Zinloos geweld perst verwachting en schrale hoop tot bittere sappen. Vrouwen, kinderen weven dromen, waarover de wereld struikelt…

wie is die vrouw zo mooi alleen en waar gaan mijn gedachten heen kijk, ze staat daar heel alleen met een glimlach die verdween mooie vrouw gekleed in blauw mag ik deze dans met jou dan leid ik je door deze droom als een koning zonder kroon nu we samen zijn kan deze nacht voor eeuwig duren oh mijn vrouw in het blauw ik hou zoveel van jou…

stilte in zoveel dingen die ik doe En het zal nog wel even duren voor ik alles zal overzien Ik kan niet zeggen dat ik heel verdrietig ben Want ik ben hier al zo vaak geweest En ik wil alleen maar koesteren Dat je eens voor mij mijn alles was.…