Ik praat alleen toch maar met God?
Hou me stevig vast vandaag
Sla je arm om mij heen
Liefste ik mag je zo graag
Toch voel ik mij alleen
Er zou vrede op aarde zijn
Op beide Kerstdagen
Vrede met in de hand
Een geladen karabijn
Ik heb je nodig echt waar
Geef mij de warmte terug
Mijn lichaam voelt zo koud
Het gaat nu wel erg vlug
De boom is nog steeds kaal
Een groot groen gevaarte
Hij ziet er zo eenzaam uit
Zonder ballen en een piek
De angst verdwijnt uit mij
Het lijkt een soort berusting
Ben jij nog steeds aan mijn zij
Wat is dat toch voor groen ding
Ik voel mijn lichaam gloeien
Kun jij mij niet gauw afkoelen
Zou het kerstgevoel in mij bloeien
Wie zitten er toch op die stoelen
Wat is dat voor groot mooi licht
Daar aan de rand van mijn bed
Hebben jullie ook zo'n uitzicht
Vouw mijn handen voor een gebed
Lieve God laat mij nog even hier
Ik moet nog zo veel doen op aarde
Nu voel ik mij een gekooid dier
Waar iedereen bang naar staarde
Mijn hoofd zit nog vol dromen
Wat ik allemaal nog wil doen
Aan Uw hand is geen ontkomen
Wilt U misschien het Licht uitdoen
Waarom huilen ze nu op die stoelen
Ik praat toch alleen maar met God
Trek toch niet zo'n treurige smoelen
Ik praat toch alleen maar met God
Zie ook: http://www.klaasvaneijbergenonline.info
Schrijver: Klaas van Eijbergen, 5 december 2007
Geplaatst in de categorie: overlijden