Alle inzendingen over andere wereld

De grootste kerstboom ter wereld staat er weer Gordon wilde in Lopik aanwezig zijn Zo alleen kan hij best aanstekelijk zijn Hij ontstak de kerstverlichting, zonder Geer Het contact met Gerard heeft hij verbroken Die was door hem al in woede ontstoken ...De grootste kerstboom ter wereld brandt weer.…

ondanks snel verwelken wilden jouw kelken nog een keer de wereld zien maar de herfst was daar en het oogsten al grotendeels klaar ongemerkt was hij naderbij geslopen sloot onverwacht de zomer af woordloos is er afscheid genomen en ging jij naar de wereld van jouw dromen maar herinneringen zullen blijven bloeien in kelken die nooit…

Geverfde deur (II) Ruim een halfjaar verder botst deze tijd met schim uit het verleden die haar tijd nooit heeft vrijgegeven Eerder eens bedreven wij subliem de liefde Later dan voorbij Schilder ik de ruimte in natuurgroen als partners door geverfde deur voor een reis de wijde wereld in Mocht de wereld, zuur, sterven wassen wij…

Gedachten ik neem mijn pen inkt vulde mijn vel papier gedachten leg ik vast de mooie wereld met zijn pracht en praal de zuivere natuur , schoonheid van de zee zon en wolken raken elkaar aan wonderbare wereld de wind de regen stormen van de natuur vast gelegd in een gedicht zo als een foto die herinneringen opslaat zijn het nu woorden…

Waarom In deze wereld Zo veel haat en geweld? Mijn geest wordt Er constant door gekweld Waarom Krijgen onze kinderen Een leven vol angst En verdriet? Zo een wereld wil Iemand toch niet? Waarom Zijn vrede en rust Nu zo ver weg? En blijkt oorlog Nu de enige uitweg?…

De wereld ziet er anders uit Langs de randen van het fluitenkruid Waar berkenblaadjes wiegen En vlinders langs je vliegen Hier mocht je rusten in het gras Waar een droomwereld in je was De wereld tussen paardenbloemen en madelieven Gedachten spelend in gerieven De zon heeft z’n warmte gebracht Ogen dicht en een dromende lach Innerlijke…

Betekenisvol En rijk Wie wil weten Ontdekt dat de wereld Verbonden met de kosmos Zijn eigen ideaalbeeld Heeft verloren Om nieuwe wegen Op dit aardse aan te kunnen boren…

Die met Kerstmis nog geen plaats vindt zijn vrede aan de wereld te verpanden. Omdat de wereld het verdriet nog niet voldoende ziet. Haar nog geen ruimte geeft de vrede in hun handen te doen belanden.…

Ook al staat zijn wereld op zijn kop. Ook al is het leed van de wereld om hem heen als een mokerslag op een muur van steen. Voortlevend zoekt die inspiratie. Put die moed zonder de schijn van sensatie. Buigzaam is vaak de weg van de lange termijn. Een weerbarstige rietstengel voortgestuwd door de slagregens van de schaduwpijn.…

Weerbarstig puberaal knellend keurslijf Ontpopt om een wijdere wereld in te vliegen. De horizon stralend toelachend, maar Uit de wereld gerukt zonder verre vlucht. Wij staren in het luchtledige door het plotse. Een vrolijke vrouw zal je nooit zijn, Jij blijft ons nabij in gestokte wording.…

in een met tranen gevulde inktpot doop ik mijn vulpen in de hoop woorden te vinden voor een engel zoals jij op een doodgewone dag in maart zit je toevallig in de tram tot de wereld ineens stil staat jouw wereld er wordt geschoten juist op dat moment zit jij op de verkeerde plek door niet te vatten redenen word jij uit ons leven gerukt…

De wereld is verdeeld maar ik leerde de stukjes samen te binden tot patronen, en toch zag ik steeds meer verschillen dus zocht ik naar verbinding in godsdienst en de Ene ziel van de mensen waarin je geloven moet omdat ze niet te zien is in de verdeelde wereld waarin ik overlevend leef en de ander een vreemde…

De tijd van slapen is voorbij Naar dromen over averij Een tijd van het nieuwe genieten Afsluiten van alle bloed vergieten De wereld speelt zich naar de lente Het herschikken van levensprecedenten Een leven vol met harmonie Ochtendzon met nachtegalenremedie De wereld is mooier als je samen waardeert Stoppen met datgene wat bezeert Harmonie…

Red de wereld met ontboezemende woorden, een geretoucheerde zoen en blote borsten Sterk je de mensheid door het tikken van je hakken, je harde grinnik en wolk van Boss Wil je mij beschermen door je smaak van slaap in de ochtend, het gerommel van je maag en broze beloften…

Van ver over de wereld zijn beelden, Van mensen in and’re cultuur, Van rampen en heerlijke weelden, Maar allemaal hetzelfde op den duur.…

Nu de wereld toch is afgestript van ondergang tot ondergang begrijp ik noch de waarheid en de leugen noch waarom oude slaap het gepelde mimosablaadje mijn vinger kan verdragen en violen werken op het verbeelde zo droomt het geen buiten daar stript nazomer even nog…

ik dans langs de schuine kant van licht dat gebroken is door de eerste kou in rijp en vorst de lucht strakt helder in een ijzige noordooster in tinteling kleurt huid van blauw naar rood de wereld in het wit is scheppings groot…

Veracht de wereld en zijn vals behagen in afbreuk doen, wat groot is te verlagen en al het kleine en slinkse hoog te dragen.…

Pas wanneer ik spreek, kan ik die wereld binnentreden die ik haar voorheen alleen maar had vermoed. Niet zichtbaar voor mijn ogen. Geen woorden die mijn tong over de lippen kunnen krijgen, als de Geest ze mij niet geopenbaard had.…

Een Texaanse boer en zijn maten Deden of ze de wereld bezaten Maar met al hun geld Kwam er enkel geweld Nu zijn ze in alle staten…

Verder van de wereld weg elke dag een beetje dichter naar de hemel toe Elke dag een treetje…

een wereld vol gedachtes in vogelvlucht voeren je naar een paradijs een paradijs vol hoop en dromen die werkelijkheid worden in je fantasie…

als hij in de spiegel kijkt is zijn hoofd getekend naar de wereld en zijn leven door bergen en dalen kraters en rivieren hij is apetrots omdat het lijkt…

iemand leerde me vliegen ik steeg boven alles uit om eindelijk te zien waar alles om draaide ik omhelsde de wereld toen ik weer beneden was…

In de donkere nacht denken aan wat de wereld ons bracht Vreugde verdriet en pijn alsof het altijd zo zal zijn Ooit zal de vrede en rust er zijn…

in de ochtend van haar glorie gaapte ze de euforie in wolkjes weg het had bijna iets werelds dat goddelijke happen van een boterham met pindakaas…

Een saggerijn uit East-Winsconsin piste te zacht tegen de wind in met de wereld had ie het al gehad leeft nu ook met zijn lid in onmin…

toon van taal giftiger en bozer tegenspraak van mond in vuur van vreugde geslonken wereld van geluk versmald…

Als een openheid naar de wereld, je eigen levensbloem.…

waar eens een arts slagen telde heeft een pols het hart verlaten afgesneden van de wereld, toch nog scherp van weten hier houdt het op het moet zo zijn…