1655 resultaten.
Taal van passages
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 131 De Veluwe legt haar vloeren
zoals eeuwen geleden
hard en ruw
soms in losbandig scharlaken avondlicht
dan weer ingetogen
in krijtstreepjes van pastel
elk schijnsel wacht geduldig
op wiekslagen en reeënsporen
- taal van passages -
sprokkelaars en eekschillers
verzamelaars van karigheid
zwoegen er zwijgend
sprengen springen uit sompig…
Outcast
poëzie
2.0 met 2 stemmen 581 ’t Breed grauw gelaat van de Afrikaanse kust,
Na eeuwen van een ondoorgrondelijk wee
Gekomen tot een onaantastbre rust,
Staart steil terneer op de gekwelde zee.
Ons blijft ’t verneedrend smachten naar de ree.
Geen oceaan heeft onze drift geblust,
En niets op aard, ook zwerven niet, geeft rust,
En de enige toevlucht de prostituee.…
Als de ziele luistert.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 89 en koriander te sudderen
Bonte was netjes opgeplooid in de kast
Als de ziele luistert
Rent vrouw-lief rond met dweil en stofdoek
Dromend van Gezelle, Marsman en ook Moricone
Snakkend naar de tuinen van Adam en Eva
Sneeuwwitte kat aan de haal met dweil
- mag niet, lieverd -
Piano van Beethoven zo majestatisch groots
Anne Frank trotst alle eeuwen…
Haar laatste zin,
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 59 Ik kom haar ruimte binnen
vlak voor haar vertrek,
voorzichtig om af te dalen
in haar zelf gekozen eeuw,
zo stil, licht als sneeuw op
sneeuw, liggen handen
op het smetteloze linnen,
we zwijgen, ongeopende
vuisten om niet hoeven
los te laten, strijdbaar
is gestreden een glimlach
strijkt over het gesteven
laken, het rusteloze…
Geschiedschrijving
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 De zeventiende eeuw had schaduwzijden
Naast meesters met penseel de heer met zweep
De slavenhandel was een gouden greep
‘Beschaafd’ maar ook barbaars waren die tijden
We maakten winst en werden onbescheiden
We gingen telkens vol begeerte scheep
En hielpen daardoor ‘goederen’ om zeep
We dreven mensenhandel, zaaiden lijden
Erken nu het voorvaderlijk…
Bruinrot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Kracht uit zich door een natuurlijk geweld
Gaten tussen bomen
Een boomstam door natuurkracht geveld
Een zwarte specht was in je gekomen
Gehavende stammen vertellen over eeuwen
In jouw holten sliepen spreeuwen
Je hart was rot tot diep in het zicht
Een proces dat doorging totdat je was gezwicht
Verspleten tot houtige vezels
Judasoren vergelijkbaar…
De vlag van de vrede
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 Onder de vredesvlag
is er de meeste vrijheid
om de oorlog voort te zetten
verwijzend naar bepalingen
in het vredesverdrag
Er is altijd een verhaal
te vertellen over vroeger
een tijdperk te kiezen
waarin besloten lag
wat verloren is gegaan
een Gouden Eeuw
waar het volk recht op heeft
en in zal opstaan: alles komt goed
als je maar het…
Zomermaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 78 De liefde is dezelfde liefde
de liefde die de liefde lief heeft
je vraagt me zachtjes
of je naakt mag dansen
onder de zomermaan
zwoel in de nacht
de waanzin van de donkere nacht
is de waanzin van de eeuw geworden
in een land waar ze je niet stenigen
om het geluid van jouw geaardheid
antwoordt mijn stem
om alle bewondering te uiten…
Thisbe
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 52 wild
of wreed
Woestijnvaders in jeremia's keet
Heremieten met termietenoren
Wervelende derwish kluizenaren
Avant-la-lettre heilig op pilaren
Zielzoekend Sinaï Egyptenaren
Harptokkelend eensnarige gitaren
Rollen in de dode zeebeweging
Heethoofdige illustere vertogers
Antonius de Grote, Mozes de Donkere
Amok makend sinds de derde eeuw…
Gens Isala
netgedicht
1.0 met 15 stemmen 111 De gens Van Zeiss van Bessen Coorenmael
Sinds eeuwen aan fort Doorenweerd verbonden
Hun oorsprong stammend van
de IJsselmonden
Verzwakte, zonder nakroost,
per gemael
Baron de Clyotard van
Tetteroode
Uit Kleine Schaers, het oude
hoge huys
Via endogamie met Brakell
Buys
Verwant aan 't oud geslacht
van Clufftezoode
Verdoemd als…
Lentes weven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 197 Het is alweer twee weken geleden
dat we elkaar schreven, verheugd
lentes wevend tot een gedicht
over liefde waarin we onszelf mengen
met de openhartigheid van een vriendin
en onze behoefte aan verbondenheid
Jij rijmt met mij
tot een fijnstoffelijke liefde, we scheppen
madeliefjes in wuivende velden
met kuspoortjes in de hagedoorn
de…
SINT HIPPOLYTUSKERK
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Door Olterterper boomkruinen omringd
staat de oude kerk fier, toch bescheiden,
waar bij feesten van vreugde en lijden
plechtige of opwekkende wijs zingt.
Zachte, gele schemer daarbinnen drinkt
vloeiend wanden op, kan zich verblijden,
daar rode banken jong gemoed bereiden.
De preekstoel toont houtsnijkunst, die stil opblinkt.
Het kleine veld…
Weerwoord
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 377 Een eeuw lang zal het wisselvallig zijn.'…
Was jij het niet?
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 2.732 Was jij niet die zinnenstrelende man
die eeuwen terug mijn hart heeft gestolen,
maar die vergat het weder om te geven,
zodat ik als een zombie moest dolen
op zoek naar mijn kloppend leven?…
Gouden kleuren
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 783 mogen ze sterven
Ze hebben hun taak volbracht
Heerlijke verkoeling gegeven
In de warme zomer
De natuur gaat zijn gang
Zacht wiegend op de wind
Nemen de bladeren afscheid
Van hun geliefde plekje aan de boom
Met een zekere waardigheid
Zwevend nog even in de vrije val
Dan de stille landing op moeder aarde
De natuur gaat zijn gang
Het eeuwen…
Landelijke herfst
gedicht
3.0 met 81 stemmen 23.160 Wie niet, als wij, in het donkerst Europa
van deze eeuw, toen er geen enkele
uitkomst meer leek, jong zijn geweest,
en hebben liefgehad, zullen nooit beseffen
hoe wij ons klampten aan het klein geluk,
een sonnet, een spoortje van weelde,
wat druiven in een kristallen coupe, die scheurde
bij het overtrekken van bommenwerpers.…
Verterend hellevuur
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 45 je vingers
streelden liefdevol
de beduimelde
hoeken van de
veelgelezen
bladzijden recht
in de oudste
editie ging het
vaak over
goed en slecht
er was geen
nieuwlichterij
maar wel historie
die de eeuwen
hadden gegeven
ter nagedachtenis
in merkwaardige
parallellen waren
dezelfde fouten
niet te vermijden
het goede bleek
heimelijk…
De kustlijn verandert niet voor de visser
gedicht
3.0 met 24 stemmen 18.806 '
terwijl tranen op je wangen zich oplossen in de lucht
en zich vermengen met het stof van een van een volgende eeuw.
----------------------------------------------------------------
Uit: 'Na de wetten van Afscheid en Herfst', 1978.…
Oude schaduwen
gedicht
3.0 met 84 stemmen 31.476 Ik heb nog een collectie heel oude schaduwen,
Sommige half vergaan en kwetsbaar,
Een paar nog uit de 18e eeuw.
Kinderschaduwen uit Antwerpen,
De schaduw van een rode lelie,
Een meeuwenschaduw uit Den Helder.
En uit de tijd van Koningin Emma,
Gerafeld maar nog goed herkenbaar,
Schaduwen van grijze dames.…
Laatste generatie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 68 andere kant
op te kijken want
het land besturen
is geen sinecure
gekozen worden
revenuen opstrijken
zo hoor je snel bij de
nieuwe subsidierijken
naar bekwaamheden
wordt niet gevraagd
als jouw kruiwagen
maar je salaris draagt
wij warmen al
tientallen jaren op
geen bestuurder
die dat snapt en stopt
stikstof co2 en ook pfas
doen al eeuwen…
Geen luid geluid
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.278 de dodenbaar
Gebogen hoofds, vereenzaamd droef
Een moeder die haar kind begroef
Sluipt wanhoop d' aarden straten door
en glimlacht als te voor
en glimlacht of zij hoop nog hiet
dat niemand merkt haar wrang verdriet,
En draagt uit rouw geen rijker kleed
Maar diep haar dieper leed
---------------------------------------------
uit: Onze Eeuw…
Krachtenspel
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 699 krachten botsen als een grillig lot
brengen mensen samen en uiteen
schuilen diep en vluchten ver
zoeken naar de levensbron
jalousie en ijver maken tongen los
het oog ziet slechts een deel
kent niet de ruime blik van verre horizonnen
maar slechts een blinde vlek die groter wordt
verdwaalde scherpe zinnen
snijden door de eeuwen heen
niet…
Wereldboom
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 550 Duizenden jaren geleden
op een bijzonder magische plek
Zag hij het eerste levenslicht
onder een beschermend bladerdek
Van een jong klein boompje
uitgegroeid tot een echte reus
Groot, sterk en machtig
naar een evenbeeld van zeus
Met zijn stevige wortels verankerd
na eeuwen nog steeds imposant
Heeft alles al overleefd
stormen…
fotoboek
gedicht
3.0 met 218 stemmen 26.252 hij kijkt me aan vanuit het fotoboek
het jochie met de veel te grote pet
een hard maar ook vertederend portret
zijn stille ogen naar geluk op zoek
donker Den Haag, ruim een eeuw geleden
lang voordat Drees zijn zegeningen bracht
met kerk en kapitaal nog aan de macht
een sloppenwijk zoals in vele steden
de foto’s geven een ‘romantisch’ beeld…
strijd
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 2.746 in de stilte van haar tranen
woedt de storm in haar hoofd
blijft haar ziel zich in het donker wanen
van elk licht ruw beroofd
in de kilte van haar hart
woedt het vuur van blinde haat
als zij compleet verward
tegenover haar belager staat
in de stilte van haar schreeuw
woedt de woede in haar lijf
duurt een seconde wel een eeuw
voelt haar…
Altruïstisch erfgoed
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 40 wij hebben
alles gedeeld ook
uit de beginjaren
van de schepping
de evolutie en het
ontstaan van de mens
het altruïstisch
erfgoed is overgeleverd
op tal van manieren
waarbij de chronologie
van het gebeuren
speelt in de verhaaltrant
zich het eenvoudigst
laat begrijpen en lezen
door de eeuwen heen
jij bent geschiedenis
je ogen…
Pluto
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 804 Rond een kern van rots
ligt een mantel van ijs
Zij tolt in een ijl gas
De blauwe maan die om haar wentelt
keert altijd dezelfde wang toe
in een gelijk tempo tollend om de as
Zij reist meer dan twee eeuwen
in een wijde, ovalen baan om de zon
te ver voor die lens die bol staat
te tasten naar die schaduwvlek
rond haar onzichtbare evenaar…
Tijdloos
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.703 Ontembare pijnen borrelen op vanuit je ziel
vullen je met hun luid geschreeuw
een minuut lijkt wel een eeuw
wanneer de walging je overviel
Je ziet geen zin voor je bestaan
omringd door luxe en consumptie
zie je voor jezelf geen functie
- binnenkort is het gedaan
Dan ga je weg van al die pijn
en ontvlucht je elke schijn
Je voelt je nooit…
ach u wilt verrast worden
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 2.637 aan het
verkeerde adres meneer mevrouw
een dichter is een kringloop van papieren
genieen gerecycled verslonden verteerd
en uitgebraakt duizend maal het wiel
opnieuw maar dan net even anders
u wilt geraakt worden maar u bent
allang niet meer gevoelig voor kwetsbaar
heden zeker als ze niet de uwe zijn wat
raakt u dan een dichter is in deze eeuw…
Slanke arcades
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 ons nietig bestaan
met jouw lieve woorden
waste ik mozaïek
de krachtige taal die jij
temperamentvol uitte
mocht ik als specie gebruiken
je lach was als
een beek in mijn tuin
waar tussen rotsen je
ogen de subtropen haar
schitterendste bloemen gaf
pas in de koelte
van de binnenplaats
met haar gesluierd licht
en de stilte van eeuwen…