Alle inzendingen over plek

Waarom is het leven zoals het leven is Waarom is het verdriet zo groot bij een gemis Zoveel verdiet kan een mens toch niet aan Waarom gebeuren er dingen die je niet kan sturen Waarom gaan er mensen bij je vandaan Is er een plek waar ik je kan vinden Is er een teken die ik moet weten Is er een weg die ik kan volgen Om je weer thuis…

De tijd die kabbelt En langzaamaan Wegdrijft, Naar een plek waar al heel wat minuten verstreken zijn. Ik verdrink, In zeeën van tijd En de wijzer Die mij leidt Lijkt ook zijn weg Te zijn verloren.…

Confronterend de dag Waarop ik ontdek Thuis te lijken op elke plek En niemand iets zag Als overtreffend Of buitengewoon Alles wat ik beding Altijd de stoel maar nooit de troon Nooit boven het maaiveld Altijd in de middenmoot Nimmer de held Nimmer iets groots Er is er één In iedere plaats of tijd Nooit iets gewonnen Nooit iets kwijt…

vanuit zijn diepe zelf de wil tot schrijven om te verslaan wat er gebeurt in plekken waar de vrijheid niet gewoon is, men met kogels praat het leven niet als heilig wordt beschouwd niet zoals zijn achtergebleven familie thuis hij was de ogen van de wereld deed wat hij het meeste liefhad adrenaline schoot door zijn lichaam dag in dag uit…

op een plek ver van hier staarde ik omhoog langs de steel van een bloem haar exploderende kleurenpracht benam mij het zicht gewend aan de kleurenwereld van ontelbare bloesems zweefde ik ertussen zat op een kelk snoof het melange op dat mij bedwelmde als een bij vloog ik van blom naar blom heel teder proefde ik hun nectar…

Vandaag heeft Nederland aldus besloten:  - Geen plek meer voor Van Bommel in de basis - Dat onze spits tegen de Duitsers Klaas is - Er wordt van nu af ín het doel geschoten En het geheime wapen in dit plan; Bij corners, eerste paal: Ad Koppejan ------- Heel Nederland bemoeit zich met de de opstelling van Oranje tegen de Duitsers.…

Het spoor dat kan leiden naar de plek waar hij belandde is uitgewist. Straalt zijn licht mogelijk straks onder dit gedicht? Misschien een ijdele hoop; ik was de enige die hem neer zag vallen, stil maar met een felle flits.…

liefde steekt de weg over het strooit gevoelens in onze herfstwind het wiegt om een plek te geven in ons sluierend verlangen en het weeft woorden in ons samen denken en voelen en beschrijft tekens in ons houvast het verlegt de koers van een schimmig verleden naar een blijmoedig heden niet meer ingeperkt maar ontwakend in een…

Een zeemanslied dat mij ontroert, het is het onkenbare dat mij voert naar een stille plek om deze weer te verlaten. Onzeker van top tot teen, maar het lot is mijn maat en dat leidt mij ergens heen...…

alcohol is, Vraag je mij - Ik zeg alleen Maar dat de prijs Van drank hier Een paar meter Voor je rijdt, Op dit fietspad Dat door een Tussenberm van de Rijweg is gescheiden, Daar fietst Christa, Zesentwintig jaar jong, Op haar driewieler, Haar moeder ter bescherming Naast haar - tien jaar Terug werd ze hier Op deze plek…

Daarom ben ik op zoek naar een plek op de grens van drie naties. Daar wil ik dan sterven. Want ik wil met mijn dood op z'n minst het plezier bederven van een stuk of twintig administraties. --------------------------------------- uit: Met een klank van hobo, 1980…

Een eigen huis Een eigen thuis Een eigen plek onder de Zon Wie had gedacht Dat deze hoop nog zou uitkomen Gezien het financiële onvermogen en daadkracht Hou vol Geef weerstand Werk eraan en zet door Het is een feit Dit Huis ! Elke steen, met geschiedenis Tevreden! Nu? Nee!…

hij groeit als boom takt reikend naar de hemel in verloren droom bladert vreemde kleuren in verdelen van het licht groent voor zuurstof ruist ‘s nachts lichtjes wit bloemt mager in eenzijdigheid bekent geen kleur zelfbevruchting is een sleur hij boomt als een autist wil van het bos niets weten vereenzaamt op een open plek die door…

Het is alsof de lucht mijn deken is en ik mijn hoofd het liefst te rusten leg op het kussen van mijn longen, de plek waar ik mijn hartslag hoor in vierkwartsmaat: dat ik besta, dat ik besta. ------------------------------------------------ uit: 'Gedichten voor gelukkige mensen', 2008.…

de halve je web aan trildraad gezet bij het minste verstoren wordt een leugen geboren zo dwars je de draden en spint het onmogelijke in tot coconnen die erfelijk belasten dat wat wij ooit zijn begonnen open je web in ruimte voor waarheid die niet is ontgonnen ik ben geen prooi nooit gevangen bewoon vol vertrouwen jouw plek…

Zal ik de mij in mij ooit vinden en leiden naar de plek waar ik gedij weet ik mijn eigen kooi te ontsluiten laat ik mezelf ooit nog eens vrij?…

Omdat jij er niet bent In stil verdriet Omdat ik niet wil inzien Wat ik eigenlijk mis Jou dus Maar door een ziekte Die nog niet te genezen is Ben jij er niet meer In stil verdriet Neem ik afscheid van je Maar niet voor altijd Want ik weet zeker dat we elkaar weer zien Alleen dan niet op deze aarde Maar op een andere bijzondere plek…

Laat haar staan op haar plek op de aarde. Als die zeldzame orchidee. Haar waarde puttend uit haar kleuren schoonheid. mijn hart zegt ja, mijn verstand zegt nee.…

(tanka) de kat: een leuk dier voor jou werk – voor hem plezier een hond is een vriend hij denkt en voelt met je mee een kat zoekt een plek ‘to stay’ ~~~~ kat lid van de VVD hond past beter bij de SP mooi dier alle twee hondengedrag spreekt mij aan een kat ziet zichzelf slechts staan…

onder de oude olmen staan ze stil doen een stapje terug uit het landschap in de verte blaft een getergde kettinghond zwermen kraaien spatten op hardhandige westenwind beukt door de bomen door de weerloze lijven op deze verloren plek het stillen met zachte woorden een rite in grondtaal ze gaan het landschap in kraaien zwermen…

Wil nu doen als in onze droom, Geloven in die magische krachten, Laat me meedrijven met de stroom, Naar de plek waar jij op mij zou wachten!…

Met het operatiehemd om haar naakte lijf bidt zij dat alles maar voorspoedig mag verlopen Het vrouwelijk orgaan eens een beschutte plek voor haar beide zonen nu verworden tot een onaangename last Nog even dan is het zover en glijdt zij weg in een slapende roes om geen getuige te hoeve zijn Van een ingreep die de weg naar…

Een grijze omgeving, zonder plek van mij. Geen beschutting, een grote ruimte, die van niemand blijkt te zijn. Ik sta erin en kijk er naar. Maar mijn figuur derangeert. Niemand hoort hier thuis, in deze wereld van grijs en gruis. Ik verdwijn onzichtbaar, in achtergrondruis.…

was het deze middag of lijken beide wegen op elkaar het pad waar we elkaar ontmoetten de berm waar wilde cichorei stond de boom die leek op de vorige en de vorige die zo leek op de volgende was er een route naar de plek waar we niet voor kozen is dit de bestemming en bleek er geen weg terug of hebben we bij vergissing gedroomd zonder…

ik begrijp mijn wereld schrijvende staat dit hier op de goede plek?…

Hij was blij met deze plek verbonden te zijn. Nu kon hij het touw eindelijk laten liggen, want hij wist inmiddels precies waar de bewuste plek zich bevond. Trots was hij. Op zichzelf en op deze plek, die hem heel veel houvast bood. Wie had dat gedacht? Ja…inderdaad… Hij.…

Ik kan u niet meer zien aanraken of voelen Maar mijn liefde voor u zal nooit of te nimmer verkoelen Ik mis u meer dan ooit het voelt leeg diep in mij Maar als ik mijn ogen sluit voel ik u heel dichtbij In de hemelse gewesten heeft u uw plek gevonden Hij die over u waken zal heelt hier op aard mijn wonden Dit geeft troost en kracht in mijn…

sommige plekken zijn al riskant en begeven het... bijna. ze worden uitgedund door de vijand: de zee, die triomfeert in deze arena. hand in hand vecht men voor het land, om ‘t te behoeden voor een drama. maar niets is tegen de natuur bestand en wat rest is een treurig panorama.…

Een plek om te slapen, die zal ik zoeken. En de volgende reis zal de zon voor mij boeken. ik zal worden beschut door de bladeren van de bomen, daar zal ik rust vinden in nacht'lijke dromen. De dauw zal mij wekken en doet mij weer opstaan, als de zon weer verschijnt en mijn reis verder zal gaan.…

Deze wereld Wordt langzaam donker Het licht van tolerantie Gaat geleidelijk aan uit Steeds vaker neemt geweld De plek van het licht in Deze wereld Wordt langzaam besmet Met een virus dat terreur heet Het sluipt als een roofdier Dat hongerend jagende is Op zoek naar een prooi Deze wereld Wordt langzaam gedood Als wij niets doen Tegen…