Alle inzendingen over schoon

vastgezet in ijs weerspiegelt deze datum dat het zondag is een droom in maart, voorbij zijn slaap vol vergezochte beelden wrevelig doch schoon –gewassen door de kou ‘ik hou van jou’ klinkt ver de woorden rusten in je hoofd op wacht, op andere tijden en wetend dat het voorjaar is beloofd dus buigen we de kou tot kromme lentebeelden, geel…

Mijn sterrenbeeld is niet bepaald rooskleurig of horoscopisch gezegd helder vastgelegd Een brullende Leeuw in de Libelle een mooie Maagd in Margriet meer is het niet Opgehemelde sterren spelen schone schijn op scherm of gras doorzichtig als glas Zonder felle schijnwerpers slechts een schaduw op aarde van weinig blijvende waarde…

Met hier en daar nog wat hechtdraad, denkt ik aan die schone, voel mij wel wat bedrogen, mis mijn auto die bij de sloop staat. Maar toch, ik heb inmiddels wel geleerd, vrouwen en auto’s dat is heel verkeerd.…

donker klinken bassen in gewelven een bariton licht op raakt namen van de graven in muren van spelonken verderop alten mengen zonlicht met gebeden kleuren glas in lood een enkele sopraan klimt toon voor toon langs bogen en pilaren veegt stof van duizend jaren vroom in een ijle solo schoon ik ben een bas er is gereserveerd…

Mama jij gaf mij het leven Iets moois wat jij deze aarde hebt gegeven Jij gaf mij het leven Jij was de eerste vrouw die mij liefde heeft gegeven De eerste liefde uit mijn leven Jij gaf mij te eten, te drinken en heel veel liefde Het was jij die mij aankleede en schone luiers heeft gegeven die me troostte als ik huilde Die me maakte…

Waar de ochtendzon prijkt Zonneharpen spelen En jij naar wolkjes tussen blauwe luchten kijkt Zand en dennen het landschap delen Sereniteit Waar windzuchtjes met dennennaalden spelen Je voelt je gevlijd De stilte in natuurschoon te mogen delen Hier heerst Veluwse armoe In een lustoord van schoon Gemoedsrust kwam je toe Waar slechts een…

zo zie ik je graag in je kracht en zelfstandigheid mijn prachtige lieve meid zo hoor ik je graag in je zingen en je lach in elke dag zo help ik je graag in je vragen en je delen en niks kan ons dan schelen zo zijn wij graag in samen en onszelf zijn zonder schone schijn zo ben ik er graag in alles en altijd in je blijheid en je…

niet de ochtend of de avond maar de middag valt mij zwaar groente schoon aardappels geschild vlees gebraden alles staat klaar huis geboend kleding gestreken boodschappen binnen wassen gedraaid vuilniszak buiten bloemen geschikt wat knoopjes aan een vest genaaid dan neem ik even een rustmoment voel moeheid in ieder gewricht zet mij neer…

vandaag stond ik langs de lijn voor een dag geschorst of meer vertoefde even nog in schone schijn moest echter naar leegte uitwijken aldaar ging de werkelijkheid redeloos en onstuimig te keer voelt u zich ook wel eens teveel dat moet haast wel iedereen neemt daar ooit aan deel of zou het zo zijn dat het eigen is aan de mens per saldo…

Ja, de bloementuin van mijn moeder machtig mooi en magnifiek al die kleuren, 't was een plaatje memorabel en uniek viooltjes en een vlijtig liesje lelies van dalen kreeg ik mee voor in een heel klein vaasje u deelde uit en was te vree rododendron en rozen zo schoon en heel subliem en vandaag op mijn geboortedag die herinnering intiem…

Genietend van de schoonheid de schoonheid van de natuur vraag ik me af waarom heb ik voorheen dat mooi niet gezien waarom heb ik voorheen dat schoon niet opgemerkt hoe komt het dat ik niet eerder die pracht heb bewonderd, de grootheid, de glorie, ik ben overdonderd van de kleurenpracht alles wat rijpt en openbloeit alles wat stijgt en hoger…

Sneeuw is gesmolten, ijzel verdwenen, schoon is de weg, weer vrij, voor de benen. Genoeg zout is er gebruikt, om veilig thuis te komen, vermits je het lef had, om de straat op te gaan! Voor al die mensen die juist dachten: mij niet gezien, was de verwarming binnen en de pracht buiten. Een genot om te zien...…

Geen hebzucht op de troon in ons hoofd, opgemaakt met trots en schone schijn geen gulzige ontevredenheid en genotzucht in onze buik geen bang bloed meer rondgepompt door ons hart als iedereen eerlijk antwoord geeft aan zichzelf: wat wil je doen als geld geen rol speelt en je niet bang hoeft te zijn?…

je amazoonde teugels strak dijen voelden ingehouden paardenkracht je liet ze vieren ervaarde hitte en geweld in tomeloze spieren in spoorslags gaan sloten bewegingen uit draf en tot galop steeds naadloos aan je zweepte voor de schijn voelde genot in ultiem samen komen zonder pijn geroskamd en gelaafd hoefijzers weer schoon…

Een slang Is niet heel dik, maar naar proportie te lang; Schoon sommige slangen, die van Amerika komen, Bijna zo dik zijn als eikenbomen: En menige Leidse diender maakt een mens niet half zo bang, Als zulk een Amerikaanse slang. Over het geheel wordt een slang zelden geprezen Of het moet zijn bij het Brandspuitwezen.…

Gestaag spint het web gedreven in verlangen naar de honger van het leven het wachten valt haar zwaar Bedrogen in verwachting bespot, beschimpt, veracht geknecht door een groot ego dat had ze niet verwacht Gestaag spint het web draden naar het mogen zijn ontdaan van haar vertrouwen de zorg is schone schijn Op eigen kracht hervatten…

wakker worden is bewegen, draaien wakker zijn is spelen, kraaien schone luier, ontbijten, poepen zeurderig om aandacht roepen schreeuwen, huilen, hoppen, schrikken yoghurt van een lepel likken slagroom met je handen eten vieze broek en van niets weten altijd lachen, vrolijk doen krijg voor iedere grimas een zoen dat ik lief ben en bijzonder…

Ik heb de graten gegeten Van de vissen uit ’t water In een schelp heb ik gehoord Wat de zee had te vertellen Het woud met vele geluiden Vertelde ‘t verhaal van de wind De waterval sprak van de stilte In storm liet donder zich horen En overstemde het water De zee en het woud Toen sprak stilte in vele vogelkoren Over het schoon van de…

jou wat crême maskeerde mijn littekens, gegevens uit een vroeger tijd door niemand meer te lezen tot jij het grillig wit weer zichtbaar kuste en de gehechte wanden waar agressie rustte en tot leven bracht in zachte roze huid jij heelde wat ik steeds verborgen hield was de spiegel die beviel mij duidelijk toonde dat uiterlijk schoon…

er was een adem voor de dood in terugtrekkende golven ogen werden groot toen de tweede vloed zijn aanblik bood er was geen kans alleen maar weg verdronken laatste woorden leven heeft gegeven behalve het water, zij ging moorden zonder woorden nu kabbelt zee op schone kusten liggen golven lui te rusten maar chaotisch zijn de wolken…

Van haar lijden wil ik jou vertellen, (mijn hand ging door de weelde van heur haar) van haar nacht waaruit bij dag wil wellen in etterwonden al het schone daar (ik zoog haar pijn, 't verhaal werd zo gebaar).…

Het schone heeft zich met zichzelf vervuild. Alle wegen lopen dood in Rome. De mensen zijn doden die nog dromen. Een wolk scheurt weg, de straal verbindt het oog met waar het was, waar het nog moet komen. Zijn tranen tonen het haar regenboog.…

hou van de dieren door hun goed te behandelen dan pas kan de wereld beginnen met een schoon nieuw pad te bewandelen liefde voor dieren weerkaatst immers dubbel en dwars terug op de mens ‘t is van een onschatbare onvolprezen waarde vervult onze steeds groter groeiende nog te weinig uitgesproken wens tot het behouden van een voor…

in stenen bikken brand ik zonder blikken het verleden schoon door op het heden te gaan tikken bloed vloeit rood in raken als ik de dood weer tegen kom en haar herinneringen los moet laten tijd verwijlt in dromen van de mensen ik zie hun wensen die ik afneem van de steen ik restaureer maar krijg de geest niet meer gevangen…

het kunstig geweven web van de spin beschermde ons voor indringers lichtstralen werden gemorst over de doorzichtige vleugels gevlogen in 't zilver blauwe glinsterde het spinrag als een schoon kunstwerk het is voldoende om naar de gevangen zwarte stippen te kijken met ogen van de ochtend vandaag schilder ik opnieuw…

gesloten de ruimte is te groot maar ik ben vastbesloten een weg te vinden uit de dood handen reikten trokken terug omdat de hitte te intens was om te leven ze keerden mij de rug nog zie ik je lach, ogend naar de horizon herinner ik me hoe het was en in genieten niet meer kon ik ben verdwaald in groeven van je huid je geweten is nu schoon…

Het riekt naar lente in het land Daar in de boom bij ons plantsoen Schemert het allerprilste groen Ik ben al wat verbrand Het hoort toch dat ik nu geniet Die hemelsblauwe schone lucht De meeuwen in hun felle vlucht Het is beperkt krediet Een flinterdunne laag geluk Die in een flits aan flarden scheurt Van huis en haard en lief gesleurd…

hoogste is verkozen en zich door het hart laat voeren draagt in z'n ziel de kleur van rozen die slechts het reine kan ontroeren Wie door het hoogst is aangezocht en zich niet van zijn weglaat trekken maakt in de schaduw vaak z'n stille tocht zal niettemin zijn weg met lief bedekken Wie door het hoogst is aangesproken, in zich het schoon…

ik kende haar dromen een metafysisch gaan en komen van vorm klank en kleur die haar streelden en zacht met haar speelden tot zij eindelijk moe en slaap de overhand kreeg zich heerlijk soepel uitrekte en de laatste pluis met gratie en elegantie vaarwel wuifde om de volgende dag uitgeslapen te beginnen met een schone lei alleen…

Door Serge zijn stoten klotsen in de kuip geplas Slaakte deze een harde kreet en plofte in het gras En Olga schikte haar schort zoals gewoon Bekeek haar was dacht soppend lekker schoon Het hele gedoe was voor haar maar een pretje Maar de borstel verrukt hield wel van een zetje…