3251 resultaten.
meisje op de fiets III
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 822 ineens voelde ik het
het was er al heel lang
het was alleen niet bevatbaar
geweest of ik was niet bevattelijk
haar vorm zwevend
boven het licht was ik tienduizend ezels
die zich aan dezelfde steen stootten
zij was een gewoonte geworden
ik en mijn verborgen zadelpijn
niemand op een roestende fiets
kan uit twee verschillende werelden komen…
haven
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 561 waar hij zonder zorg kan leven
in de luwte van de storm
waar hij zonder zelf te geven
weer zijn waarde zoekt en vorm
waar hij dieper dan zijn wezen
in de warmte van het zijn
blijvend vrij, met niets te vrezen
weer zijn angst verliest en pijn
vindt hij rust en veilig water
in de armen van een vrouw
die zonder vragen, nu of later
hem…
Klanken
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.282 Klanken stromen kil
Uit je mond
Vormen ijzige woorden
Die in loze beloftes
Hun graf vinden
Jij bent mijn kanker
Kwaadaardig woekerend
Heb je me nodig
Om te bestaan
Je spiegelbeeld onherkenbaar
Camouflage voor verdriet
En ik heb je antwoorden niet
De stilte tussen de woorden die je niet sprak
Versta ik nu meer dan ooit…
À la Edgar
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.761 Of is het de boom
die op een dag misschien
mijn kist zal vormen
en nu, ring voor ring,
naar ons beider einde groeit?…
Nooit gekust strand
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 75 golven
rollen om
in zand en schelpen
kijken gekuifd
naar de zon
voor zij ondergaan
het is geen
herhaling want
ieder is anders
hervinden vorm
in een altijd weer
nieuwer ervaren
delen herinnering
door het strelen van
nooit gekust strand
met het weten
van cirkels van leven
uit het aards bestaan
opgeslagen in
het silicium…
Spiegels
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 713 Je zegt minzaam
‘Dag’ en loopt langs me heen
of ik niet besta, een spiegel ben,
die jou elke morgen voor de vorm
gelijk geeft wanneer je denkt
dat je mooi en niet eenzaam bent.…
Het is stilte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 221 het is stilte
die ik voel kloppen
in mijn hand
er is veel buiten
maar in mijn hoofd
wordt alles klein
kleuren zijn er wel
maar spreken
minder fel dan voorheen
vormen zijn mij
heel vertrouwd in de
omgeving waar ik van houd
loop nog steeds
niet om ergens heen te gaan
maar voor even op de been
soms denk ik dat ik
er nog ben…
Interne dialoog
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 171 Geïnspireerd door denderende
vleugeltreinen vol gedachtensporen
probeer ik alles in luchtledigheid te horen
getetter valt te pletter
ik blaas bellen vol gesprekken
achter taalrijke spraakdranghekken
zij vormen de auditieve voetsporen
van droomresiduen ooit geboren
in een fatale morgana
rimpelend in doorzichtige brei
maar eenmaal dichterbij…
Ik adem je.
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.277 Je bent voor mij, en wel meteen
mijn elke vorm van redenatie,
mijn nooit gedachte revelatie.
Je bent het echt,
en dat is wat ik meen.…
Linnen handen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 871 Linnen handen
Klemmen zich vast met al hun kracht
Maar nemen de pijn niet op
Eeuwige blik geworpen
In de grauwe diepte van het raam
Waar zich geen beelden meer vormen
Zilveren tranen
Worden gesponnen tot
Mijn levensdraad
Waarheen jij ging
Hier rest verdwenen stilte
Vertrokken in de mist
Vergaan zijn ze
Jouw linnen handen…
domaine particulier
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 volg het geëffend pad
waar onuitgesproken woorden
de voetstappen dempen
waar ontfluisterde bomen
onvoltooide zinnen vormen
en linten van zwijgzaamheid
achter hoge heuvels
van misplaatste trots
bepalen leestekens de grens
juist daar ginds in het land
van zeggen en schrijven
spreekt men de taal van dichters…
Spel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 132 Te veel om zinnen te vormen,
laat staan een gedicht in het licht
van het vuur nog wel.
Het stemt me tot droefenis,
dat alles zo mooi lijkt
en in werkelijkheid niet zo is.
Vliegjes dansen nou eenmaal om het vuur
mensen aanschouwen slechts dit spel.…
fijnmazig
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 480 de vader hield zich verborgen
in tranen vocht hij onder de zon
nee, zijn kind kon beter spelen
met een palmblad en stenen
waarin het mooie vormen zag
zoals vissen en paradijsvogels
dansende vlinders lokten speels
de handjes, vluchtigheid haperde
de voetjes, ontelbare verschrijvingen
de oogjes, vader op het netvlies…
Regen
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.694 Regen valt
als warme tranen
in de drooggewaaide bedding
van een rivier
de uitgesleten kiezels
vormen een brug
naar de overkant
een paradijs
in stilte ontstaan
waar de kracht van de verbeelding
hoogspel speelt
met een liefde
zonder woorden
in het bleke ochtendlicht
vliegt een adelaar
hoog boven de wolken
hij is zo wijs
de regen
te vermijden…
onzichtbaar
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 234 in het landschap
dralen schapen tussen bloemen
in de wasem van weiden
alsof ze zich neerleggen
bij de éénvoud van onze poëzie,
en men kan zich zelfs
vergissen van eeuwigheid
in woorden van ééntonige lettergrepen
terwijl we onder de bomen
onze overwegingen schrijven
leg ik je vast ,plaatsen we de dingen
als deze woorden in de
vorm van…
Woekerend kruid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 wij hebben ons
de wereld toegeëigend
zonder enig concept
er bomen struiken
en planten naar eigen
vorm en smaak neergezet
met monoculturen en
misoogst als resultaat
is de natuur kapot gemaakt
wij dachten hoogmoedig
als god schepper te zijn
maar leven parasiterend
als woekerend kruid
in een totaal misvormde
variant van het aards…
niets van toekomst
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 486 we spreken af aan het station
klokslag
als de laatste trein vertrekt
en ik zie de dichter
vallen uit zijn woorden en uit
mijn hoofd
alsof de boodschap
niet genoeg is om de afstand
mee te dragen
vertel maar wat, zeg je
maar ik hoor
slechts dat ene woord
van tijd
dag, vorm ik
en verlies de ruimte
in het likken van mijn woning…
Een klein boeket
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 115 ik heb de bloemen geraapt
die jij verloor
op het pad naar geluk
er een klein
boeket van gemaakt
vormen in ieder formaat
talenten die
nog niet wilden bloeien
oordelen die maar bleven groeien
verpakt in
doorzichtig papier
linten erbij voor de sier
jij hebt het genomen
verrast en verbaasd
dit geschenk uit vroegere dromen…
Het ijle wit
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 86 nooit botsen wolken
zij komen en gaan
groeien aan of lossen op
in eigen stroming
trekken zij voorbij
hun vormen lijken vrij
toch spelen zij het spel
van kleur en zwaartekracht
de onderkanten donkeren nacht
terwijl het ijle wit zich
stralend baadt in het laatste licht
voordat de zon ten onder gaat…
- Geluidshinder -
netgedicht
3.0 met 49 stemmen 171 Isolatie
kan ontegensprekelijk vormen
corrigerende klachten
kunnen samengevoegd worden,
belangrijk als beleidsmakers
op tafelronde
in bepaalde gehoorschadegebieden.
Geluidshinder
wordt algemeen verboden,
wordt beheerd door ..
gehoorschade, geen oren na
elk gerucht of rumoer erbij
een bedreiging voor levenskwaliteit.…
Onze sporen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 je sporen
zijn niet meer te vinden
op het schelpenstrand
gebroken
liggen ze op mijn hand
restanten van hard leven
ze kleuren droog
vallen op door
de vorm van hun boog
het knisperen
klinkt gelijk
in overslaande golven
de zee
neem ik mee
in het grijsgroen van je ogen
de schelpen
leg ik terug waar zij horen
op het zand als onze…
domaine privé
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 163 volg het geëffend pad
waar onuitgesproken woorden
de voetstappen dempen
waar ontfluisterde bomen
onvoltooide zinnen vormen
waar linten van zwijgzaamheid
achter huizenhoge heuvels
van misplaatste trots als
leestekens de grens bepalen
juist daar in het land
van zeggen en schrijven
spreekt men de taal van dichters…
Vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 126 zelden breekt sereniteit
pas als eeuwigheid
weer lange vingers krijgt
wordt onrust geboren
geen inbreuk
op de tijd
het aardse is begrensd
door haar vergankelijkheid
pijlsnel kiest een ziel
zijn mogelijkheid
om in aards stof
vorm te nemen
een nieuwe mens
betreedt het heden
net nog zonder verleden
nu al potentiële werkelijkheid…
Het meesterwerk.
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 340 Het penseel schrijft grote geschiedenis
En het is koud,
Nauwelijks nog voedsel,
Koortsend en rillend
Brengt de geest van het penseel
In ontbering
De juiste vormen aan.
Met half zichtbare blauwe vingers,
Bijna gevoelloos,
Valt het penseel na de laatste streek
In weken vuil.
Een verdubbelde hartslag
Voorspelt de grote toekomst.…
Chaos in creatie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 224 penselen kijken me aan
het linnen nodigt uit
om te gaan beginnen
snel de eerste streken
maar mijn vingers zijn
de vorm en kleur vergeten
ik zoek
en op het doek
staat chaos in creatie
schuif met mes
de resten weg
wat blijft krijgt adem
voelt vrij en vormt
in gemengde kleuren
mijn stillevend schilderij…
De fluwelen bloem
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 193 het boeket rozen
heb ik gekozen
bied ze u nu aan
slanke vingers gaan
behoedzaam langs de stelen
kunnen vaak geen dorens velen
een ander ziet
het drupje ochtenddauw
op de fluwelen bloem
en smelt
voor schoonheid
van dit intieme samenzijn
maar ieder heeft
een eigen vorm en kleur in beeld
de goede dichter biedt oneindig veel…
Georges Braque
gedicht
2.0 met 20 stemmen 6.296 het kamerlandschap breekt
zich in de broze dingen
van dit 4-dimensionaal bestaan
de doden die ons tevergeefs omringen
zijn hier schoorvoetend langsgegaan
en hebben ons hun kleur gelaten
o vormen die een mens moet haten
o grijze daden in een vreemd beheer
de ruimte door geen kracht meer in te halen
o braque o dwazen die een volkslied…
Steen is weerbarstig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 gedachten belijnen het beeld
in hakken boren en slijpen
handen voeren het uit
vingers verstaan
intuïtief de intenties
die ik ze stuur in creatie
steen is weerbarstig
maar alleen
met mij in relatie
ik dicht het
mijn zinnen toe
beziel het met vorm en glans
hij heeft mijn emoties gevoeld
geweten wat ik met hem bedoel
beeldschoon…
Een vogel in de lucht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 230 handen
strooiden bloemen
op de paden die we zijn gegaan
onze voeten
knakten stelen
vertrapten vorm en hun bestaan
wij wilden
voorspoed en het geluk
dat ons voor ogen stond
gingen stuk
aan niet vervulde wensen
liefde kwam niet van de grond
vloog weg
als een vogel in de lucht
een droom die van ons is gevlucht…
Smeltende kristallen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 165 ik voelde
dat je ontdooide
hoe warmte je hart ontplooide
zag de
laatste vlokken vallen
sterven in smeltende kristallen
ogen helder door een klare lucht
je lach lengde de dagen
vogels vlogen in v-vorm terug
nam je koude hand
in het voorbij zijn van de winter
ontdekte lente op het land…