inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 59.932):

Het is stilte

het is stilte
die ik voel kloppen
in mijn hand

er is veel buiten
maar in mijn hoofd
wordt alles klein

kleuren zijn er wel
maar spreken
minder fel dan voorheen

vormen zijn mij
heel vertrouwd in de
omgeving waar ik van houd

loop nog steeds
niet om ergens heen te gaan
maar voor even op de been

soms denk ik dat ik
er nog ben maar omdat niemand
mij herkent vergeet ik dat weer


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 4 juni 2016


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 221

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Eva
Datum:
8 oktober 2016
Wat een sterk en helder gedicht. Heel herkenbaar voor mij. Dank voor het delen:-)

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)