Alle inzendingen over vrienden

De vrienden gaan niet mee met Spijkerman. Ze zwichten niet voor ’t grote geld van John de Mol. Ze hadden weliswaar altijd veel lol, maar trekken toch hun eigen toekomstplan. Maar Spijkerman kan dat geen donder schelen; hij kan toch al die rollen zelf wel spelen!…

Ik weet dat ik van je hou en ik wist dat je mijn vriend was...…

Aha, vraag naar de bekende weg blijk daar Doch vriend, is deze weg niet eens zo gek Misschien loopt het uit op een waar echec…

Schrijnend was het afscheid één bloem slechts op haar kist intens stil bleef het geween geen vriend, familie om haar heen is er dan niemand die haar mist schreiend neem ik afscheid één bloem slechts op haar kist.…

Wat raast aan mij de tijd voorbij Wat blaast de wind mijn haren grijs Ik heb al die jaren veel kunnen vergaren Geen rijkdom, nee wat zou ik ermee Mij viel ten deel geen geld, geen goed Maar vriendschap wel ... in overvloed Aan al die vrienden die ik had... die ik heb... en hebben zal... Bedankt.…

Zonder mijn gedachten te gehoorzamen zou hij een vriend kunnen zijn of mij kunnen helpen omdat de werkelijkheid mijn angsten niet wil delen. Want alles wat vreemd is kan ik alleen verliezen als ik mag spreken met de blinde woorden die hij gelukkig niet kan verstaan.…

Als Joran van der Sloot zijn vriendenkring Of zakelijke netwerk uit wil breiden Komt Peter R. de Vries steeds tussenbeiden En vult daarmee dan weer een uitzending Het chatten wordt Joran nog eens teveel Want al zijn vrienden blijken virtueel…

Jij bent dan, Lance, geen vriend van Contador; hij heeft wel deze Tour gewònnen, hoor!…

Onder aan de toren is een wespennest het zoemt en trilt de regels van het "huis" verstoord een bij "de onverlaat" de hysterie slaat nu toe verlaat het nest nu het nog kan maak er het beste van het steekt nu overal vriend en vijand geen onderscheid voor medelijden is geen tijd…

Vergadering van Bashar al-Assad: "Salaam mijn vrienden, hoofden van politie. Ik wil u vragen om een ietsie pietsie te matigen met moord. Vooral op straat. Mijn plan is: Minder macht voor de elite. Wat vindt u en wie wil d'r eens op schieten?"…

Je vrienden - of ze er nu zijn of niet, altijd zijn ze om je heen. Ogen die je volgen, stemmen die je dragen. Reisgenoten waar je ook gaat, bondgenoten, droomgenoten. Altijd hun wiekslag, wiekslag die je herkent, je eigen wiekslag.…

Dat was het dan oude vriend een dood in de goot nee, dat heb je niet verdiend je klom op tegen muren je zag er erg tegen op je sprak het niet uit misschien alleen in die eenzame duistere uren het einde kwam dan onverwacht in die diep donkere nacht.…

ook tijd kan de onvoorzichtige uitlatingen van een goede vriend (in) nooit helen of je moet al een heilige zijn er ligt geen troost in zelfgekozen waarheid doorverteld. Pijn is je opbrengst je had beter moeten (kunnen) weten daar sta je nu...alleen men heeft je verstoten en terecht.…

Wandel ik langs succes en falen, langs vrienden, vreemden, vrouwen. Leeft mijn vader nog, geloof ik in verzoening en verlossing. Geloof ik in een toekomst.…

ik heb je handen niet gebroken je armen laten gaan vertrouwde je vingers in voelen en weten het ons niet vergeten je hebt een eigen bestaan waar liefde geheim blijft en jij toch de arm om vrienden kunt slaan…

zal de tijd onhoorbaar oorverdovend toeslaan of moet ik haar koesteren en zachtjes in mijn armen wiegen en bezwerend zingen van opzij haar laten kabbelen op de stroom van al mijn verdwenen angsten het papier mijn oude vriend noemen om niet te vergeten wie ik verloren heb…

zal de tijd onhoorbaar oorverdovend toeslaan of moet ik haar koesteren en zachtjes in mijn armen wiegen en bezwerend zingen van opzij haar laten kabbelen op de stroom van al mijn verdwenen angsten het papier mijn oude vriend noemen om niet te vergeten wie ik verloren heb…

beste bos, vertel mij wat dit is, uw bomen zuigen mij aan stilte neemt plaats, uw licht voorouderlijk, nergens dood ik ben hout, hars en honing met vrienden die nergens gaan dankbaar voor het verlengd verlangen dat u mij bood…

In gedachten zie ik een gebogen figuur die zich tussen een menigte joelende mensen voortsleept Op weg naar de heuvel van waaraf hij nog één keer de mens zal zien Niemand doet iets Zelfs zijn vrienden niet Een mysterie voltrekt zich…

Zoek ik de mens die vriend wil zijn? Zoek ik het leven? Zoek ik ontsnapping uit de dood? Zoek ik mijzelf? Wie kan ik zijn? Zoek ik de Geest die troost en steunt? Ik heb de mens bekeken En zag toen alles wat ik zocht.…

Haar allerlaatste selfie goed beziend: Het weer zit haar vandaag een beetje tegen, Heur haar is nat geworden door de regen, Maar ook een vredesteken naar haar vriend. Voor Anne is het leven één groot feest…. Je zult maar Anne Faber zijn geweest……

Een vriend van mij, een vriend van mij had kanker Maar goeie vrienden laat je niet alleen Al wist ik dikwijls niet wat ik moest zeggen Ik ging er elke week toch even heen In feite zou ik gister weer gegaan zijn Dat hoefde niet meer, zei het ochtendblad: "Gestorven onze zoon en broer en zwager...…

Tot ziens mijn vriend met honderd klokken. Ze daalt zachtjes de vele trappen af met de glimlach om haar mond. Tot nu toe is haar beste vriend nog goed gezond.…

Totdat onze zogenaamde vijanden onze beste vrienden zijn. Ja dan, breken de beste tijden aan.…

van mij Goeie vriend van ons allebei Toch twijfel ik elke keer Ik geef om hem steeds meer Ik had het niet verwacht Nooit eerder aan gedacht Ik wil het nog steeds niet weten Ik zal hem weer vergeten Want in liegen ben ik zo goed Dat het alleen mij pijn doet En alleen ik zit met verdriet Terwijl jij van ‘onze’ liefde geniet…

schenk hen jouw luisterend aanwezig zijn omarm deze wijze oude vrouw, wees haar krachtige vriend terwijl het leven zijn tempo nog versnelt hoef jij alleen maar hier te zijn.…

mijn oude vriend nu kan ik weer lachen Twee kleine wijzers lopen door de tijd Het leven gaat steeds door al doet het zeer Geloof in de toekomst, zet jouw verdriet opzij Wees sterk, kijk vooruit en lach dan weer…

en dingen waarvan we houden, waarin de mens die ons niet ligt gemeden, de dingen verwijderd die we verfooien maar bovenal ken jezelf, haal angels uit jezelf of het mooie verhaal gaat niet op door beklijven van de treurnis en ontbreken van de vrienden…

ik ga naar school met een glimlach ben vrolijk ben normaal thuis weet niemand dat tranen op m'n huid glimmen dat ik huil totdat ik in slaap val de volgende dag gebeurt het nog één keer niemand weet dat ik me schuil houd bij m'n vrienden kan ik altijd terecht maar durf ik die uitdaging ook aan?…

Ze was wat hij wilde zij wilde hem evenzeer Hij met zijn beeldhouwerhanden zij met de schrijversveer Ze gingen door bittere tijden eenzaam met z’n beiden Ze waren geliefden en de beste vrienden maar vrienden meer als geliefden Deelden alles met elkaar in hun eigen teruggetrokken wereldje Hij wist dat ze hem nodig had en dat hij niet…