Alle inzendingen over zweven

Hij deed een zweefsprong over Het Kanaal En landde veilig aan de overkant. Toen hij daar eenmaal veilig was geland Vroeg hem een plaatselijke illegaal: “Hoe kwam je op dit lumineuze plan?” Hij zei: “Omdat ik niet zwemmen kan.”…

Je geeft me vleugels Geeft me vlinders Maakt het mooiste in me los Laat me zweven Doet me gloeien Laat me lopen over mos Doet me leven Maakt me sterk Geeft mijn leven weer een lijn Nooit zal jij kunnen beseffen Wat jij nu al hebt gegeven Door bij mij te willen zijn Je doet me blozen Laat me stralen Als je lieflijk naar me kijkt Geeft…

" Ogen zoeken dwalend de vlugge rakker die dribbelend uit het blikveld verdween in sjaals van mist die alles omweven klittend mijn wereld in komen zweven besef knijpt de maag genadeloos ineen drijvend in herinnering word ik wakker!…

nog varen zult, waar je immer en voor eeuwig zweven zult en meer nog: voorgoed aan mij voorbijgaat, op moedeloze voeten, angstig altijd voor een val met Kafavis in je hand maar zonder het grote drinken van Daumal en het Ierse land, en zonder het weten van de Florentijn dat er staande voor de poorten van de hel geen hoop zal zijn.…

Een kus, die mij doet zweven, Een kus, die mij doet beven. Simpelweg een kus. Laat ik mijn ogen sluiten, je adem op mijn lippen voelen, en weten wat je met een kus kunt bedoelen. Laat ik wachten op jouw kus, jou kussen, mij laten kussen en voelen.…

In vogelvrije gedachten kunnen letters zweven zonder enige reden. Ik schep ze uit de lucht, laat ze dwarrelen op papier, daar vormen ze woorden op hun eigen wonderlijke manier. Vrij en sterk rollen zinnen in de zon, zacht van kleur smelten ze in mijn verlangende mond.…

als een zielige meeuw oliebesmeurd sleept hij zich voort strompelend over vervuilde stranden geen vleugels meer om vrij over golven te zweven boven wolken ook met kalme machtige vleugelslag hij dreigt te vallen voorgoed met angst in zijn ogen staart hij nog eenmaal vertwijfeld omhoog .…

Haar elegante vingers tastten en vonden de gevoeligheid van die mooie jongeheer zacht zweven klanken door de atmosfeer van strelende handen en kussende monden zijn hardheid vertoont nimmer slap gedrag hij staat klaar als `n stevige persoonlijkheid maakt waar wat hij vóórstaat in redelijkheid een spel waarin hij beminnelijk winnen mag haar…

Proporties Groots is de wereld, zonder vergelijk In het heelal krioelen sterspiralen waarin je tijdloos glorieus kunt dwalen Wij zweven rond in 't ruime hemelrijk Hier in de winter, plaatselijke tijd op onze schaal van mensen, merels, mezen een miniscule cel van 't wereldwezen weerklinkt de echo van oneindigheid In poezie, het hemelstormend…

Zijn lever had het haast begeven en hij zag zijn zieleheil al zweven. Heel zijn leven had hij al geofferd aan Bacchus in zijn stamcafé en bij ieder rondje dat hij gaf deden al zijn vrienden mee. In de vitrine aan de muur, tussen de vaantjes en medailles staat als eerbetoon zijn lege glas.…

ingewijd, op het laatste sterven na, in nagenoeg al het aardse, moet ik erkennen nimmer van de pijn der hemelse scheiding te zijn bevrijd alhoewel hardnekkig gezocht en ik afstanden heb moeten rennen het heeft echter niet tot de ware verlichting geleid of, het moet zo zijn als hier beschreven ja, dan heb ik even boven het stof mogen zweven…

Daar zweven vleugels aan, omhullen mij, omhelzen mij - wat liefde slechts kan doen. Daar tillen mij twee armen, hoog en vrij. En vrede waait naar binnen, zachte zoen van goddelijke wind die blaast voorbij gedachten in mijn moe-heet denkplantsoen.…

ochtendstond is amper uitgedauwd - zijn gloren daagt in sterkte reeds extremer de eerste bundels licht zijn al ontvouwd achter de sluierzone van het schemer – als, in omarming van het jonge groen, een koppeltje zich innig en tevreden verliest in lokken van het pril seizoen waar beiden lusten vol verlangen treden als zij verliefd in hoge sferen zweven…

de oude jas, het lange sluike haar een grauw gezicht, getekend door het leven een monument door grote haast omgeven geen tijd voor rauwe stem en een gitaar een allochtoon werd echte Hagenaar zijn geest is in de tijd van toen gebleven in jaren van een onbelemmerd zweven de heimwee sluipt door heel zijn repertoire muziek ontstijgt het Haagse…

griekste lange teksten tot een Herakles Hij machineerde tussen vier muren een oude tijden orkaan En met zijn ervaring kon hij ons in sneltreinvaart voorspellingen vergeven Hij verliet de grond hij verliet de wereld hij verliet het leven maar ik verlaat hem niet want op de vleugels van zijn denken kan ik de toekomst verder zweven…

druppels vallen zomaar uit het niets ze glijden over m'n arm omlaag strelen mijn gezicht liefkozen mijn huid en vermengen zich met de stroom van tranen hier in het diepe groene bos dans ik op een open plek omringd door bomen en hoog boven me een groot groen bladerdak waardoor de zachte druppels naar beneden komen zweven als tinkelende…

De weilanden zweven langs in groen bruin als een dans waar gaat de reis naartoe toe je weet nooit moe weerspiegel de mens draai negatief om positief is de wens mijn reis gaat door nooit opgegeven voor ons de mens wie weet er nog meer draai om ons heen door merg en been wind van kou slap maar ik hou van jou de letters zeggen wat…

waar waren we gebleven o ja,dit leven nemen geven leven even alles willen zien proeven ruiken tussen kannen en alle kruiken lachen huil´n zweven o ja leven de tijd tikt door voor iedereen met ze allen of toch alleen waren we gebleven o ja,dit leven verbrand alle schepen achter mij omwille van de vrijheid haec libertatis ergo omdat…

Ze kneedt de klei, in ogen van verwondering door ranke schoonheid, geroerd door slanke handen, water gereinigd uit de schaal van broosheid, zweet gestileerd in onschuld, de vorm ontstijgt de ziel van het creatieve denken, te zweven in onbreekbaarheid en licht laat dolen in een hogere vorm, ontleedt in betrekkelijkheid en deelt het…

In de ruige eikenkruinen soest zware zomer levensmoe sluipt jong najaar strijkend rond daaronder trillen - deinen - zweven verwarde spinnenwebben kleven aan een zonnestraal hun schittering siddert voelt zich gevangen - wil vlieden popelt uiteen te springen vliegt versnipperd omhoog tussen de takken spelen verspreide vingertopjes van…

Het muzikale optreden laat de zware last op de rug Verlichten als stralen van de zon waarin de piano Vleugel me nog eens laat zweven in de zuivere klanken Van de wind die mij zachtjes toedekt.…

Over de waanzinnige liefde is al zo vaak geschreven In vervoering of de pijn bij het verdrinken of zweven Diepste verlangens dromen of gekwetst zijn in de ziel Harten die zijn verbonden ontluikende liefde fragiel Het afscheid en de tranen mooie vlinders in alle staten Een hart kerven in een boom jaloers zijn en dat weer haten Steeds…

. ------------------------------ noot redactie: leviteren: verondersteld bovennatuurlijk fenomeen van omhoog zweven van voorwerpen of levende wezens, zonder dat daar een wetenschappelijke verklaring voor te geven is.…

Drachtens vogelzang schalt luid: "Laat je moed zweven," en dan " 't is mooi genoeg geweest." Een grutto stijgt op; verheugd gaat zijn roep over Fryslâns vrije ruimte. De Friese veenhoop: tussen wijd veld en bosrand glijden zeilen voort. Wijd Smallingerland glanst in oranje schemer: weiden vol avond.…

Je liet mij als een vogel op een hand zweven Ik gaf mij over kreeg vertrouwen in mijzelf en in het leven. Dit zei je, met een blik of een gebaar: je bent goed zoals je bent en veilig was ik voor elk gevaar. Het leven had zijn loop soms als een woeste stroom Toen het donker werd bood jij verlichting in mijn verloren droom.…

Kosmische stormen trotserend zweven zij die grote ruimte in en vereenzamen. Er valt gelukkig ook te lachen. Lekker ineens verdwijnen in zo'n sympathiek zwart gat; eeuwig geborgen. Maar dan... Een twee drie supernova hoepla, daar ben ik weer. Dáág. ---------------------------------- uit: 'Aan het eind van het begin.…

Jouw eeuwige rust rondom mij zweven. Als jij lacht voel ik jouw euforie. Mijn nachtegaal zingend als het leven. Jouw stilte omhelst de omgang van benaderen. Je praat zoals de wind suist door de bomen. Zo zacht en evenwichtig ritselen door bladeren. Jouw stijl bevat elegantie die niemand kan tonen.…

Nieuwe vertellingen zweven zelfbewust door het rijk van bloeiende menswording, over wilde zeeën naast vertrouwde kust.…

Mijn wensen, zweven naar waar menselijke krachten niet tot in staat zijn. En mijn ideeën, dartelen naar waar feiten de mogelijkheid omver gooien, maar mijn dagdromen...…

Dan kijkt hij omhoog en ziet die kleurrijke vlieger in de lucht zweven. Daarna gaat hij liever mooie schelpen zoeken. En een zandkasteel bouwen langs de vloedlijn. Hij wil later met de juf trouwen... zegt hij. Zó klein, vijf jaar nog maar. Met zijn blauwe ogen, z'n blonde haar zit die daar in het zand. Nu nog een kind, later een man.…