Alle inzendingen over vrijheid

in holland leefde ooit één kreeft nu wonen en werken er al minstens acht je kunt ze voor wie er om geeft zo eten in rotterdam uit de gracht neem roofblei donaubrasem smurfslak zwommen stilletjes binnen zijn reuze op hun gemak tussen vissen geen kinnesinne sommigen komen met verwarming mee aan zoals via bretagne tijgermuggen uit de tropen…

eerst in jezelf tot tien tellen bij moeilijke vragen waar je van uit je slof dreigt te schieten en dan onbeschaamd tien zeggen mooi die roos uit vlaanderen niet voor een gat te vangen deed dat in slikken of spuiten toen men haar uit het niets vroeg met hoeveel mannen zij het wel niet had gedaan daarbij zij gesteld dat zij alvorens een…

Het is een vroege morgen ergens in mei. De vogels worden wakker en maken mij blij. Wat kan zoiets kleins toch vreugde brengen. Je moet kunnen genieten van elke nieuwe dag. Ook als het tegen zit komt steeds weer die lach. Een jong vogeltje een lammetje in de wei wat is het toch heerlijk wakker worden in mei.…

De lucht is grijs. Alles lijkt donker. Maar de zon schijnt dwars door de wolken heen. Een straaltje bereikt mijn hart en zegt: "Zolang de zon schijnt zijn er kansen kansen om op te staan verder te gaan te genieten ook al is het maar van het feit dat jij er bent en dat de zon altijd schijnt ookal verstopt hij zich af en toe even…

De weg Het pad Het bos in Niet te volgen Bij de eerste bocht al Uit het oog verloren Vanaf daar Gaat de weg De eigen weg…

Eindelijk is het dan zover! De familie staat bepakt We gaan naar de camping toe Eenvoudig of bekakt! Verbroedering heerst daar alom Want allen zijn we één! De wijn vloeit welig en ´t Blonde schuim is er voor iedereen! De bingo kost voor een avondlang Maar een eurootje of tien Na afloop showt men dan de winst Een ieder mag het zien.…

Daar zit ik dan In dat hoekje Ik schrijf in mijn dagboekje Daar zit ik dan Niemand kijkt me aan Ik zie iedereen langs me heen gaan Daar zit ik dan Maar eindelijk komt er iemand naar me toe En vraagt vriendelijk: Kom mee met mij En wees vrij…

het zijn de engelen die het universum omarmen. het zijn de goden die onze harten verwarmen. en ik... met de snelheid van een gedachte vlieg ik van planeet naar planeet moeder aarde vader zon laat mij terugkomen naar waar alles begon.…

(Pendant que tu dors noir et blanc j'écris le vert nuancé le vert clair des petites feuilles longues et ovales et le vert foncé de l'ombre en dessous les bois plus loin et l'herbe vert jeune et légère tout ça sous l'accolade d'un ciel gris; une nuance du noir et blanc dans laquelle tu dors pendant j'écris) Terwijl jij slaapt…

je laat me los grootmoedig in een zee waar onstuim welig tiert aarzelend neem ik je geschenk aan zoekend naar mijn eigen koers ik zing een lied van vrijheid en weet me voor altijd verbonden met jou…

Op mijn rug, liggend tekenen vingertoppen letters in de lucht, vallen woorden als kastanjes naar beneden. Ik vang ze, verslind ze vermaal ze tot een stroom van zand vluchtig zand, dwalend in de wind. In de ogen van een spelend kind schitteren wolken van licht, dromerig in het gras, dronken als een vlinder. Ik ken de taal van zwijgen…

Waar is vrijheid toch gebleven? Ik heb het toch gevoeld? Zweefde ik dan heel even? Of is vrijheid zo bedoeld? Bestaat er eigenlijk wel zoiets? Zou het dan materie zijn? Of bestaat vrijheid gewoon uit niets? Zou het dan wel vrijheid zijn? Zal de vraag een antwoord vinden? Of vindt het antwoord misschien de vraag? Zal vrijheid zich dan aan…

Vrijheid zo gezegd maar het is heel wat Vrijheid zonder kunnen we niet Vrijheid het lijkt zo weinig maar het is het niet Vrijheid vroeger smeekte ze erom Vrijheid is jammer genoeg niet overal In vrijheid moeten we leven Vrijheid dat is wat we willen Vrijheid moeten we vieren…

dit is mijn vrijbrief, elke weg ligt open ik ben van al mijn ketenen bevrijd noem het desertie, ik ontwijk de strijd vanaf vandaag zet ik het op een lopen kom ik bij een rivier? ik laat me dopen en word door onderdompeling gewijd het gastvrij water maakt geen onderscheid en is bereid m'n zonden af te kopen ik richt me op, passeer de scheidingslijn…

Mijn hoofd in de wolken, en windkracht acht. Eén hand uit het raam, wil uit vliegen gaan. Een luchtig verlangen, vandaag heb ik getracht de wind te vangen.…

Als ik in mijn kooi zit en ik kijk in de lucht zie ik de andere vogels en sla ik een diepe zucht. De tralies zijn er altijd tussen hen en mij ik voel mij ongelukkig waarom ben ik niet vrij? Al was het maar een uurtje dat ik mijn vrijheid kreeg dan voelde mijn leven beter en niet zo erg leeg.…

Meander, beekje ! Mee drijft een dansend scheepje, Mee stroomt vrij mijn ziel…

Vrijheid, Blijheid. Mooi gezegd , kwaad gedaan. Als er nog steeds niet overal vrijheid is, Wat heb je er dan aan? Laat ze leven, een normaal leven, leven. Een zoals je ook jouw kindje zou geven. Steun de medemens, is dat geen mooie wens? Hulp aan de medemens. Als jij die vallende ster net ook zag, weet je welke wens jij uitspreken mag.…

Heb uw naaste lief, Koester geen grief. Gij zult niet doden, Oorlog is vanaf heden verboden.…

Denkend aan de vijand als een mens En de vijand ook zo aan mij Dat is mijn wens Sterren en medailles onder een schuine baret Hij heeft vrienden verloren vandaag blijft hij in bed Stoere mannen klein en broos Herdenken hun wonden verdrietig en boos Wie wil er nog horen van hoe jong ze waren Hun jeugd verloren, de grote gevaren Schaduwen…

Er dansen lichtjes in mijn hart lichtjes zonder een enkele naam soms van vreugde, ook van smart ze dansen in mijn hart voor het raam. Ze kijken uit naar een boom of een zon doorlatende wolk ze dansen aan de boszoom met een glimlach vol begrip. Ze zingen als een merel op een tak dansen om een kind met een lach slaan elke dag een arm om…

Langzaam gesponnen, de route naar de kern Korter werden de paden strakker het patroon Abstracter de vormen en groter de leegtes Haar pad werd bepaald door beklemmende stiltes en daverend onweer Zijn ego manipuleerde, manoeuvreerde kronkelend tussen waarheid en leugens Een indringend spel roulette van macht en onmacht De benauwdheid sloeg…

Voor m’n ogen zie ik vliegen Twee vlinders, een droom Ze zijn door de liefde gekleurd En als een wonder zo schoon Fladderend gaan ze voort Over het lentegroene gras Ik staar ernaar vrolijk Ik zit op m’n jas Het zonlicht werpt haar gouden druppels Neer op een ontluikende rozentak Een heer gaat voorbij Hij draagt een net pak Dan wordt…

mens ach wat spontaneïteit broodnodig voor je gezond verdulleme fatsoen gaat domweg om doen leven kies eens in hippietijd spetters maatjes volle pond niet zwetsen lach om los te gaan vrij in liefde vrede komt er aan eenzaam op zolder gelaten ontwaken hoor treden op trappen die kraken wat oh wie komt daar aangeslopen nimf bloot in…

De branding op hol brengen met het hoofd in de handen de nacht berijden. De vrijheid van de maan- dag opnemen, het water uitdagen, dragen met armen vol leven. Doldwaze schuldbekentenissen uitwaaieren over dromen en dan - met het zand tussen de tenen - een rondedansje maken.…

glurend door mijn wimpers zie ik je gevat in blauw oogverblindend uitwaaierend naar wat je maar kunt raken door jou laat ik me verleiden al het stof te laten dwarrelen zodat je vrij kunt spelen kleuren waar je wilt om licht te verdonkeren sluit ik de luiken en in totale overgave ontvang ik je op mijn huid…

Ik herinner mij... Onze handen tegen elkaar met enkel een raam er tussen. Het klapraam gesloten, sprekende tranen en onbeweeglijke lippen. Beiden moe van de gestreden strijd, laten wij onze blikken niet los. Ik herinner mij... De verademing van mijn lang verwachtte, hoopvolle vrijheid, gaandeweg wordt die genomen. Geplakt aan het raam,…

Een stipje zag ik in de verte en dacht, daar wil ik heen liep het vuur uit mijn schoenen maar hoe hard ik ook liep ik kwam geen stap dichterbij het stipje was en bleef klein kon het niet inhalen hoe stevig ik ook doorstapte. Ik zag een stipje in de verte en wat ik ook deed het stipje bleef een stipje en ineens dacht ik je wilt niet worden…

Als je vrijheid nou gewoon kon kopen, je naar de winkel toe kon lopen, en kon zeggen: “een pondje vrijheid, alstublieft.” Als je vrijheid nou gewoon kon plukken, dan zou wereldvrede echt gaan lukken, want je pakte een ladder en plukte er een beetje vrijheid bij. Als je vrijheid nou gewoon op kon graven, door gewoon een schepje bij je te dragen…

Waarom gaan toch de allermooiste liedjes, Steeds weer over liefde, vrede of geluk. We neuriën of zingen ze luidkeels mee, Het humeur kan voorlopig niet meer stuk. In ons hart zweeft soms een melodie, Of een tekst die je diep heeft geraakt, Laat je, al is het maar voor even, Proeven hoe ultieme vrijheid smaakt. Als die schrijver onze leider…