Netgedichten

netgedicht (nr. 17.960):

Tijdverdrijf

O leven zo bijzonder
somber voorbeschikt
dagelijks gedonder
je hebt mij in gelikt

nu mijd ik je patronen
loop niet langer vast
wou jij dat ik zou wonen
heb ik jou verast

ik verdrijf je leven
als tijdelijk verblijf
rijm wil ruimte geven
geen binding met dit lijf

jij kunt niet bevangen
je dood is mij geen grens
ik zal vrijheid langen
verdichten buiten mens