Alle inzendingen over mannen

ze keek naar mij, een lach op haar gezicht godin, zo jong en knap, met blonde haren ik voelde mij weer als in vroeger jaren het zware leven leek voor even licht er groeide hoop toen zij kwam toegelopen "ach opa", sprak ze zacht, "uw gulp staat open"…

De liefde die zij heeft verdiend kan hij haar niet geven in dit leven ergens in de nieuwe wildernis heeft zij het tedere libidogeheim aan de dieren terug gegeven de duisternis heeft zijn ogen weemoedig gemaakt met een glimlach tussen de wellustige spelonken van zijn innerlijk schrijven leest hij haar universele spiritualiteit de man…

In het Weerdingerveen Vond men in 1904 twee lijken. Recentelijk besloot een archeoloog Eens naar hun DNA te kijken. Twee mannen uit de ijzertijd Bleken hier te zijn gevonden. Hun trouw tot in de dood Was toen nog een zonden.…

blauw als water alle kleuren groen zijn je ogen donkerbruin als je omhoog kijkt in de mijne en ik in de jouwe en je onvergetelijk voel…

Van Louis van Gaal Hoefde ik het zo nodig Niet te weten dat hij Met zijn Truus in deze Innige verstrengeling De nacht doorbrengt - Maar van deze twee Naaktslakken die Denken de nacht ongestoord In deze houding op het Natte asfalt van dit Glimmende fietspad te Kunnen doorbrengen krijg Ik een geweldig inkijkje In hun intieme…

Is er soms een brandweerman in de buurt... want ik sta in vuur en vlam. Vuurvlammen slaan uit geest en lichaam, zonder enige schaamte... maar is er een brandweerman, of een heel corps, toevallig in de buurt... die genoeg water bij zich draagt om het wilde vuur te blussen? Het vuur grijpt schrikbarend om zich heen.…

terwijl ik probeer slapeloze nachten uit m’ n ogen te wrijven schuur ik m’ n handen aan harde stoppels te hongerig om te eten te dorstig om te drinken te gek voor woorden alles in mij brandt behalve m’ n lampje die is uit [2009]…

De vergrijsde bibliothecaris liet zijn blik weiden langs de planken en hij pakte er een boekje uit wat hij zelf geschreven had. Hoofdschuddend om zijn overmoed van vroeger herkende hij zichzelf als een vergeten dichter en hij wist dat dichters vergeten worden als hun werk niet best is. Maar om in de herfst van zijn leven te erkennen dat…

Waar hersens door Vermoeidheid en ziekte Tot stilstand zijn Gekomen, vastgelopen In het moeras van Menselijke moeiten, Daar is een glimp Van Jouw licht genoeg Om voor mij het leven Leefbaar te maken En mijn denken weer Op gang te brengen…

Uit de vuilberookte smisse, lijk 'n duivel, keek de smid en z'n ogen, onder hunne zwarte wimpers, blekten wit. Opgezwollen lijk 'n padde, wrocht de blaasbalg en hij spoog, dat de vlam, in blauwe bekken, door de wijde kave vloog. Langs de strate, half bedeesd, in 't zomerzand, op hunne knien, zaten jongens, naar de krinkels van het…

Ik zie de mannen van tachtig Stoer willen ze nog zijn Zo verdringen zij hun pijn Wanen zich toch machtig Zij schuilen bij elkaar Bij het bankje op de hoek Eentje slaakt een vloek De ander rookt sigaar Daar loopt een jonge meid De blikken buigen mee Vol vergane viriliteit Zo verglijdt hier de tijd Tot in de eeuwige zee Van de vergetelheid…

Jij die niet alleen Met Pasen maar elke Dag wel in mij sterft En samen met mij doodgaat, Wakend de nacht van doodsangst Doorbrengt, me door de dood Heen vasthoudt en samen stervend Tot nieuw leven komt in een Leven dat echt is, waarachtig, Waar niets gekunstelds meer aan is En waar we samen drinken van het water des levens Gelouterde…

Van de aarde waaruit ik Vanmorgen moeizaam geboren word Ontstijg ik de aardse gebondenheid Die mij het soepele bewegen belemmert En die mij het liefst met gebogen hoofd En stramme spieren voort doet gaan Als ik verwelkomd word door Het eerste koude morgenlicht Van deze nieuwe dag waarin ook De pieren die mij omringen hoopvol Wakker…

Geschreeuw, gelach: ´t Is mannendag. Gelach, geschreeuw: ik slaak een geeuw.…

Eén wens heb ik slechts: Sprak ik nog alleen maar mensentaal Om voorgoed verlost te zijn Van deze vreselijke digitaal…

Gelezen op een Vale versleten muur In Vera een kerstkreet Uit de tijd dat Herman Er nog was - En de engelen zingen in koor Herman is er met de speed vandoor Vera: poppodium voor Undergroundmuziek, Oosterstraat 44, Groningen…

Op het plein zijn vier mannenbillen Uit een lawaaiige nacht In het onstuimige licht van De dageraad gevallen Scheepstoeters vanaf de Maas Schetteren in dolgedraaide oorschelpen Hun twee blote torso's detoneren Bij het zondagochtend klokkengelui Bierblikkend turen de nachtbrakers Een nieuwe dag tegemoet krakkemikkige knikkebollers Op…

Vastgenageld sta ik Aan de grond Die mij draagt Tot op dit moment Aarde als vaste Grond van mijn bestaan Met helder zicht op Al dat moois dat Aan de hemel staat Sterren ontelbaar veel Die het zicht mij Bieden op het grotere geheel En mij uitkomst bieden Op de vraag te handelen Of niet - het is de Levensvraag die ik mij…

ik verlies nog liever dan zonder woorden de waarheid te vergeten te leven zonder mijn hart te raken als leugens onze kussen liefdeloos zwart maken…

Het lijden van De Wereld onbewust Op zijn schouders Genomen - Door Alleman En ook door Jan Besmuikt spottend Als kneus weggezet Had hij - voorgoed Opgelucht - zijn Last in het voorportaal Van de hemel neergezet regel 11 en 12: dank aan ds F. de Jong, Drachten…

Zij die levens mogen maken zij die levens kunnen breken!!! Opgedragen aan alle dwaze vaders die zonder hun bloedeigen kinderen moeten zien te leven.…

Een herstelgedicht Een sokkel zal Ik voor je reserveren Zei mijn beeldend Kunstenares Jouw werk komt Op een voetstuk Te staan - zo ver Had ik zelfs in Mijn dromen niet Durven gaan NUIS, Atelier Grond, september 2012…

Het huw'lijk werd Zojuist voltrokken 't Geluk van 't stel Bejubeld tot voorbij de maan Wat manlief niet wist Was dat zijn vonnis Daarnet hetzelfde lot Had ondergaan…

Wat het is Weet ik niet Maar wanneer Ik hupsend voortrijd Op opa's veel te grote fiets Zie 'k in de verte Blauwe luchten en Een zon die mij verblijdt Over iets dat komt En dat ik nog niet zie Of ben ik gewoon Te blij en is het niets Sellingen, zomer 1964 In dankbare herinnering aan opa Lute Huls…

Het is de kracht van de man om de daad bij het woord te voegen na het nodige denkwerk te hebben verricht. Daarvoor moet een man eerst alles op een rijtje hebben, anders komt er van dat alles niets terecht. Het ligt hoe dan ook in het vermogen van elke man om krom te liggen voor wat recht is. Dat is de man op zijn best, van oost tot west…

Bedekt zijn woorden Gedekt de kleuren Die hij koos Hij moest wel, Anders werd zíj boos Ledro, (It.) augustus 2012…

Gemangeld Door het leven Gebutst door Mijn bestaan En dan toch Uiteindelijk Weer verdergaan - Geheeld door Die Zoon die Naast de minste Wilde staan Opgedragen aan Open Hof, Stad Groningen, dak-en thuislozen opvang.…

Vaak willen vrouwen Mannen aan het lijntje houden. Mannen daarentegen Voelen zich daarmee verlegen, Kunnen daar niet tegen. Gelukkig, en dat is fijn, Is er altijd een einde aan een lijn.…

Angst dominerend mijn horizon In de jaren door de tijd Te bang, te laat, En daarna weer te veel spijt Om het weerloos treffen Jegens andermans chagrijn en nijd Vaardigheden hier omtrent Ontbraken in het geheel Leren om niet bang te zijn Voor het volwassen zandbakgedrag Is een vaardigheid die Voor mij maar heel langzaam went…

Er zijn mannen met het levensgevoel 'douchecabine'. Het woord spreekt ze direct aan. In een gesprekje achteraf blijkt vaak waarom. Er zijn mannen die graag met hun tandenborstel gefotografeerd worden, niet voor een advertentie. Ze staan in het leven als krachten op wanden. Er zijn er die niet kunnen kiezen, moe van hun mogelijkheden stellen…