1647 resultaten.
Eendracht.
poëzie
2.5 met 6 stemmen
2.112 Holland heft op nieuw het hoofd;
Alle twist zij uitgedoofd!
Eendracht zal de harten binden.
Telgen van één Vaderland,
Geen verdeeldheid hoû meer stand;
Wij zijn broeders thans en vrinden.
Ach, hoe duur, hoe duur, Bataven,
Heeft partijzucht u gekost!
't Wrocht u 't schandlijk juk van slaven,
U, door Nassauws bloed verlost!
Ach, te smartlijk…
Zonder bagage
gedicht
2.9 met 20 stemmen
16.531 Ik heb een roofdierhart en roofdiermond,
verorber land na land, elk moment is
het moment voor de sprong.
Ik knoop tijd aan elkaar.
Hoe het komt?
De grens, klemvast, was een ver geheim.
Het was nacht, de maan was rood.
De hoge heuvel sleepte stenen aan
waar 't licht afdroop als
afscheidstranen. Het gevaar
verbond de wond.
We liepen.…
04 Mei Gedenken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
203 Ze kwamen als een dief in
de nacht
en omsingelden het land
speurend naar Joods bloed
zodat het volk
leven en Waarheid
niet meer zouden bestaan
hier en daarginds
strijders in Waarheid en Geest
strijders voor vrijheid
en liefde
niets zal ons tegen houden
om te strijden tegen
de klokken die
tegen de wind in luiden…
Gastvrij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
225 Iemand strooide vrije
vrome woorden
om de talloze
doden te eren
en onze vrijheid
te memoreren
in tegenwoordigheid
van wie ons leidt
die in de herfst
niet even gastvrij
vloog naar dat ene
eiland onder
dezelfde zon
zijn gevolg bevond zich
daar zonder actief geheugen
aan een deal met
een andere vrome leider
zo gastvrij…
VRIJ OM TE KIEZEN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
181 niet hoeven kiezen
tussen de rijen
links of rechts
niet worden gescheiden in:
jij naar links jij naar rechts
tussen werken of direct vergast
tussen leven en dood
wij hebben het moeten kiezen
of gekozen worden tot
dusverre weten te vermijden
daarom laat ons even stilstaan
bij hoe verschrikkelijk mensonterend dit was
hoe het hen…
Ontsnappen
gedicht
3.4 met 125 stemmen
35.593 In de kooi van dag en nacht,
de kooi van de boodschappen,
blikjes bier, de betere baan.
In de kooi van het fotoalbum,
van de liefde. In de kunstkooi,
in de kooi van het weten:
Sta op, grijp de tralies,
haal de diepste adem en
scheur je hart uiteen.…
'K hoor, hoe met gouden lijst de schilderij
poëzie
3.8 met 14 stemmen
1.729 'K hoor, hoe met gouden lijst de schilderij
Onhoorbaar zegt, terwijl ik sta te kijken:
Ik hang in 't niets, zelf niets dan schijn van eiken,
Van weiden en van wolken, zee en hei;
Brahman's gedachte heeft bereikt in mij,
Wat in uw werklijkheid hij wou bereiken.
Met kosmisch Zelfgevoel zal 'k u verrijken;
Zink door mijn schijn in 't Wezen…
gevierde vrijheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
209 anders denken dan anderen
zonder paal en perk te slaan
over geloof hoop en liefde
gelijk de kleur van herkomst
geeft vrijheid zonder grenzen
vriend of partner mogen zijn
van de mens om wie jij geeft
zonder naar verschil te kijken
wat in kunne ons ook varieert
brengt vrijheid vol van liefde
zonder hinder van beperking
een mening opvatten…
hemels
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
220 een terras is slechts
wat stoeltjes
met een tafeltje ertussen
een kaart met getypte lekkernij
hier en daar een asbak
hier en daar een bloempje
hier en daar een kaarsje
uitzicht als een schilderij
of stoeprand
baksteen en gevel
whatever, het glas is leeg
en moet halfvol
niet thuis
niet binnen
niet alleen
maar de zon op onze bol…
herinner gisteren morgen als vandaag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
188 waar in vlammen vrijheidsvuur lonkt
gloeit vandaag in ons de herinnering
aan wie hun leven gaven in de strijd
voor vrije harmonie en broederschap
om dat permanent te kunnen geven
op de hele wereld aan ieder van ons
is die opgave altijd nog de uitdaging
de geschiedenis grift ons geheugen
met de essentie van haar boodschap
dat de belofte…
POINT OF NO RETURN
gedicht
3.1 met 17 stemmen
12.741 En ook als het zou kunnen
- de wind mee, een begaanbaar pad -,
loont het dan wel de moeite
uit de woestijn - want dat bezweer ik je,
dat was het - nieuwe woestijnen in te gaan?
O, ik geef toe, ik heb als iedereen
die tussen buitenlanders leeft...
Leeft? Het woord ontvalt me: verblijft. Verblijven moet.
Hoogstens gedoogd als onkruid tussen stenen…
Ver, ver - in droom - Ik hoor mijn jagerskreet
poëzie
3.8 met 17 stemmen
1.717 Ver, ver - in droom - Ik hoor mijn jagerskreet
Gillen door 't woud, als toen mijn arm de knots,
Moordend door steenklomp, met machtige bots
Op 't hunk'rend roofdier, bloedig voedsel, smeet;
'K voel mijn verleden, toen 'k, druipend van zweet
Na donk're worsteling in holle rots,
'T bedwongen wijfje - vroegste mannentrots -
Hijgend van…
Voor de wind gaan
netgedicht
4.0 met 38 stemmen
1.377 De nacht kleurt het verlangen
Voorbij het purperen avondrood,
Een bootje draait en danst
Op golven net een slag te groot
Driftig manoeuvrerend
Raakt het nodeloos in nood,
Geluk eerder nog verterend
Nu met schrik beroofd van
De laatste meedeinende golf,
Op verlangens na verdronken.…
huis van glas
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
226 in de bloeiende
binnenplaats
groeit de liefde
voor het leven:
pepers en tomaten
wonen gebroederlijk
naast elkaar in
het huis van glas
de levenslang gestrafte
buigt het hoofd
aandachtige handen
koesteren
het kwetsbare in een
begrensde wereld:
buiten in de
binnenplaats
het patina van
de tijd legt een
zachte sluier…
[ De koe en het kind ]
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
258 De koe en het kind
staan voor de sloot te denken –
wat vrijheid zou zijn.…
Looneis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
200 Bij uitstek voor het Nederlandse volk
Gewoon was het nadien decennia,
De nazi's hadden ons ervan beroofd,
Lees er de grondwet nog maar eens op na.
Nu heeft het virus ons ’t weer afgenomen
En komen wij dit keer niet ondergronds,
Maar wel massaal voor onze rechten op
En nemen wij geen kapje voor de mond.
Wij willen handen schudden en omhelzen…
De vrede lijdt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
236 Vandaag kwam ik de vrede tegen
En heb hem gevraagd waar hij al die tijd was
Ik zei; “U hebt zolang gezwegen,
Terwijl toch iedereen over oorlog las”
Hij zei; “Ik heb reeds zolang op aarde gezworven.
En geen media erkende mij.
Door al dat leed ben ik duizenden doden gestorven
Niemand luisterde, wat ik ook zei.
Zolang de mensen elkaar niet…
Begin van iets
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
226 Ik verlang naar het begin van iets
Loskomen van de tijd
Verroeste gedachten
Met andere ogen
Kijken naar de omgeving van
Vertrouwde vergezichten
Zijpaden inslaan, afdwalen
Ontdekken wat jij zag en
Voor mij nog geheim was.
Ik verzamel moed, baan mijn weg
Naar de oppervlakte
Door angstzweet, schaamte
Die mij stom geslagen
Gevangen…
Vrijgevochten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
246 De zweep der vrijheid geselt onze jeugd,
Ontneem hen niet het vlees, zij worden laaiend;
Het is verworven door de ouders, minstens
zo vrijgevochten willen zij nu zijn.
Geen generatiekloof kan dat nog keren,
De puberteit gaat postmodern aan hen
Voorbij; er heerst het feest, laat ons het vieren
En dat zal ook de demonstratie zijn.
Die vrijheidskoorts…
Vrij spel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
217 Wat duivels niet doen is kwaad
met ander kwaad vergelden
ze geven juist vrij spel
aan verstand en onverstand
als een weddenschap
dat mensen kunnen overleven
en samenleven
als ze maar verstandig zijn
en bescheiden
over hun bijdrage, tevreden
met anonieme eer
voor wat er is bereikt
met dank ook aan de vandalen
en de barbaren die altijd…
Aanpassen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
296 Mij aanpassen
Daar ben ik
Altijd
Goed in geweest
Ik geef
De ander
De vrijheid
De ruimte
En pas
Me daar
Bij aan
Nu aan het leren
Zelf ook vrijheid en ruimte
In te nemen…
Hetzelfde, maar dan anders
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
232 Hoogbegaafd
Hoog en begaafd
Niet hoog, wel begaafd
Begaafd, iets meer dan anderen
Niet meer
Maar anders
Denken, zoveel
Voelen, zo intens
Beleven, zo snel
Hetzelfde als ieder ander
Maar dan net iets anders
Niet meer
Niet minder
Anders bedraad…
Zijn vluchtverhaal
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
267 Mooie herfstdag wandelend door het park
zocht een bankje beschenen door de zon
las op een terrasje de plaatselijke krant
een oudere man uit een ander land
kwam op enige afstand bij me zitten
we wisselden even van gedachten
ik luisterde in gebroken Nederlands
intens naar zijn vluchtverhaal,
nu is hier zijn thuis, het opnieuw beginnen…
laatste hoofdstuk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
173 ik begin opnieuw
met dezelfde mensen
niet allemaal
ik vertel mijn verhaal
maar niet helemaal
ik ga door
met dezelfde liefde
van dezelfde mensen
daar waar ik hoor
niet allemaal
alleen nog de juiste
einde verhaal…
Vrijdenkertjes
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
199 blanke zielen zijn zij
nog niet besmeurd
heerlijk vrij en ongelovig
politiek onbewust
in alles zo open en bloot
geen echt idee van wat
er rondom hen gebeurt
vol eerlijke levenslust
dus ook nog niet zo bozig
geen kennis van de dood
vrij van een oplegde moraal
nog niet verblind door
het alles bepalende kapitaal
vrij van u weet wel
die…
Echte Vrijheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
284 echte vrijheid
is die je je leven lang vermijdt
die jij niet najaagt
die jou probeert mee te vragen
tijdens zwakke momenten
je daar ongevraagd mee belaagd
leg af die zware loden jas
door jouw iele schouders
nu nog te dragen
of die veel te dunne
waardoor er nooit genoeg
aan warmte was
als je die beide
van je schouders
af kunt laten…
Verkiezingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
236 De toekomst van ons aller heden,
leeft in het verleden van het nu.
Vrije mensen mogen kiezen.
Help een levenslustig kind,
dat op de grond gevallen is,
met opstaan.
Help een angstige vogel,
die uit zijn nest gevallen is,
met leren vliegen.
Leer een kwetsbare vlinder,
die in een klok gevlogen is,
met in vertrouwen vallen.
Voel je in een…
Beter één Vogel ...
netgedicht
3.3 met 7 stemmen
180 wat moet ik met
die vogel in m’n handen
het beestje kijkt me aan
met zijn gitzwarte oogjes
ik zie de vraag in
z’n ogen staan:
wat hebben we hier beide aan?
Het is zo onlogisch
ik vlieg niet en jij hebt
je handen vol aan mij
hij heeft gelijk en laat hem gaan
en maak m’n handen vrij
hij sluit zich aan bij
de negen anderen
van…
Maar dan - want nooit kan sterven, wat eens diep
poëzie
3.7 met 11 stemmen
2.171 Maar dan - want nooit kan sterven, wat eens diep,
Diep uit tijdeloze afgrond van mijn Wezen
Naar 't golvend vlak van 't schijn-Ik is gerezen,
Maar 't zinkt naar de oorsprong, waar het heilig sliep,
Tot verre^herrinering het wakker riep
Naar schomm'lende balans van hoop en vrezen:
Dus vind ik 't, als 'k van 't leven ben genezen,
Dat wereldschijn…
15 augustus 1970
gedicht
3.0 met 10 stemmen
7.753 Eens zal ik gaan
tot waar de Ongeschonden Roos voor eeuwig bloeit,
en schouwen in Haar hart, tot waar de zee van bloed
zwart wordt van diepte: Mysterie, van Zichzelf gedragen,
dat uit Zichzelf geboren wordt.…