Alle inzendingen over vrijheid

Wit werd de stad als een duif de vrijheid tegemoet in de trieste lucht de aerosolen druppels die zijn blijven hangen ontsteken we het vrijheidsvuur anders dan anders…

vrijheid is het kunnen mogen durven het luchtruim doorzweven het luchtruim de ander - de wereld - je thuis vrijheid daar waar je wil wezen daar waar je zonder angst of pijn jezelf mag zijn…

Holland heft op nieuw het hoofd; Alle twist zij uitgedoofd! Eendracht zal de harten binden. Telgen van één Vaderland, Geen verdeeldheid hoû meer stand; Wij zijn broeders thans en vrinden. Ach, hoe duur, hoe duur, Bataven, Heeft partijzucht u gekost! 't Wrocht u 't schandlijk juk van slaven, U, door Nassauws bloed verlost! Ach, te smartlijk…

Ik heb een roofdierhart en roofdiermond, verorber land na land, elk moment is het moment voor de sprong. Ik knoop tijd aan elkaar. Hoe het komt? De grens, klemvast, was een ver geheim. Het was nacht, de maan was rood. De hoge heuvel sleepte stenen aan waar 't licht afdroop als afscheidstranen. Het gevaar verbond de wond. We liepen.…

Ze kwamen als een dief in de nacht en omsingelden het land speurend naar Joods bloed zodat het volk leven en Waarheid niet meer zouden bestaan hier en daarginds strijders in Waarheid en Geest strijders voor vrijheid en liefde niets zal ons tegen houden om te strijden tegen de klokken die tegen de wind in luiden…

Iemand strooide vrije vrome woorden om de talloze doden te eren en onze vrijheid te memoreren in tegenwoordigheid van wie ons leidt die in de herfst niet even gastvrij vloog naar dat ene eiland onder dezelfde zon zijn gevolg bevond zich daar zonder actief geheugen aan een deal met een andere vrome leider zo gastvrij…

niet hoeven kiezen tussen de rijen links of rechts niet worden gescheiden in: jij naar links jij naar rechts tussen werken of direct vergast tussen leven en dood wij hebben het moeten kiezen of gekozen worden tot dusverre weten te vermijden daarom laat ons even stilstaan bij hoe verschrikkelijk mensonterend dit was hoe het hen…

In de kooi van dag en nacht, de kooi van de boodschappen, blikjes bier, de betere baan. In de kooi van het fotoalbum, van de liefde. In de kunstkooi, in de kooi van het weten: Sta op, grijp de tralies, haal de diepste adem en scheur je hart uiteen.…

'K hoor, hoe met gouden lijst de schilderij Onhoorbaar zegt, terwijl ik sta te kijken: Ik hang in 't niets, zelf niets dan schijn van eiken, Van weiden en van wolken, zee en hei; Brahman's gedachte heeft bereikt in mij, Wat in uw werklijkheid hij wou bereiken. Met kosmisch Zelfgevoel zal 'k u verrijken; Zink door mijn schijn in 't Wezen…

anders denken dan anderen zonder paal en perk te slaan over geloof hoop en liefde gelijk de kleur van herkomst geeft vrijheid zonder grenzen vriend of partner mogen zijn van de mens om wie jij geeft zonder naar verschil te kijken wat in kunne ons ook varieert brengt vrijheid vol van liefde zonder hinder van beperking een mening opvatten…

een terras is slechts wat stoeltjes met een tafeltje ertussen een kaart met getypte lekkernij hier en daar een asbak hier en daar een bloempje hier en daar een kaarsje uitzicht als een schilderij of stoeprand baksteen en gevel whatever, het glas is leeg en moet halfvol niet thuis niet binnen niet alleen maar de zon op onze bol…

waar in vlammen vrijheidsvuur lonkt gloeit vandaag in ons de herinnering aan wie hun leven gaven in de strijd voor vrije harmonie en broederschap om dat permanent te kunnen geven op de hele wereld aan ieder van ons is die opgave altijd nog de uitdaging de geschiedenis grift ons geheugen met de essentie van haar boodschap dat de belofte…

En ook als het zou kunnen - de wind mee, een begaanbaar pad -, loont het dan wel de moeite uit de woestijn - want dat bezweer ik je, dat was het - nieuwe woestijnen in te gaan? O, ik geef toe, ik heb als iedereen die tussen buitenlanders leeft... Leeft? Het woord ontvalt me: verblijft. Verblijven moet. Hoogstens gedoogd als onkruid tussen stenen…

Ver, ver - in droom - Ik hoor mijn jagerskreet Gillen door 't woud, als toen mijn arm de knots, Moordend door steenklomp, met machtige bots Op 't hunk'rend roofdier, bloedig voedsel, smeet; 'K voel mijn verleden, toen 'k, druipend van zweet Na donk're worsteling in holle rots, 'T bedwongen wijfje - vroegste mannentrots - Hijgend van…

De nacht kleurt het verlangen Voorbij het purperen avondrood, Een bootje draait en danst Op golven net een slag te groot Driftig manoeuvrerend Raakt het nodeloos in nood, Geluk eerder nog verterend Nu met schrik beroofd van De laatste meedeinende golf, Op verlangens na verdronken.…

in de bloeiende binnenplaats groeit de liefde voor het leven: pepers en tomaten wonen gebroederlijk naast elkaar in het huis van glas de levenslang gestrafte buigt het hoofd aandachtige handen koesteren het kwetsbare in een begrensde wereld: buiten in de binnenplaats het patina van de tijd legt een zachte sluier…

De koe en het kind staan voor de sloot te denken – wat vrijheid zou zijn.…

Bij uitstek voor het Nederlandse volk Gewoon was het nadien decennia, De nazi's hadden ons ervan beroofd, Lees er de grondwet nog maar eens op na. Nu heeft het virus ons ’t weer afgenomen En komen wij dit keer niet ondergronds, Maar wel massaal voor onze rechten op En nemen wij geen kapje voor de mond. Wij willen handen schudden en omhelzen…

Vandaag kwam ik de vrede tegen En heb hem gevraagd waar hij al die tijd was Ik zei; “U hebt zolang gezwegen, Terwijl toch iedereen over oorlog las” Hij zei; “Ik heb reeds zolang op aarde gezworven. En geen media erkende mij. Door al dat leed ben ik duizenden doden gestorven Niemand luisterde, wat ik ook zei. Zolang de mensen elkaar niet…

Ik verlang naar het begin van iets Loskomen van de tijd Verroeste gedachten Met andere ogen Kijken naar de omgeving van Vertrouwde vergezichten Zijpaden inslaan, afdwalen Ontdekken wat jij zag en Voor mij nog geheim was. Ik verzamel moed, baan mijn weg Naar de oppervlakte Door angstzweet, schaamte Die mij stom geslagen Gevangen…

De zweep der vrijheid geselt onze jeugd, Ontneem hen niet het vlees, zij worden laaiend; Het is verworven door de ouders, minstens zo vrijgevochten willen zij nu zijn. Geen generatiekloof kan dat nog keren, De puberteit gaat postmodern aan hen Voorbij; er heerst het feest, laat ons het vieren En dat zal ook de demonstratie zijn. Die vrijheidskoorts…

Wat duivels niet doen is kwaad met ander kwaad vergelden ze geven juist vrij spel aan verstand en onverstand als een weddenschap dat mensen kunnen overleven en samenleven als ze maar verstandig zijn en bescheiden over hun bijdrage, tevreden met anonieme eer voor wat er is bereikt met dank ook aan de vandalen en de barbaren die altijd…

Mij aanpassen Daar ben ik Altijd Goed in geweest Ik geef De ander De vrijheid De ruimte En pas Me daar Bij aan Nu aan het leren Zelf ook vrijheid en ruimte In te nemen…

Hoogbegaafd Hoog en begaafd Niet hoog, wel begaafd Begaafd, iets meer dan anderen Niet meer Maar anders Denken, zoveel Voelen, zo intens Beleven, zo snel Hetzelfde als ieder ander Maar dan net iets anders Niet meer Niet minder Anders bedraad…

Mooie herfstdag wandelend door het park zocht een bankje beschenen door de zon las op een terrasje de plaatselijke krant een oudere man uit een ander land kwam op enige afstand bij me zitten we wisselden even van gedachten ik luisterde in gebroken Nederlands intens naar zijn vluchtverhaal, nu is hier zijn thuis, het opnieuw beginnen…

ik begin opnieuw met dezelfde mensen niet allemaal ik vertel mijn verhaal maar niet helemaal ik ga door met dezelfde liefde van dezelfde mensen daar waar ik hoor niet allemaal alleen nog de juiste einde verhaal…

blanke zielen zijn zij nog niet besmeurd heerlijk vrij en ongelovig politiek onbewust in alles zo open en bloot geen echt idee van wat er rondom hen gebeurt vol eerlijke levenslust dus ook nog niet zo bozig geen kennis van de dood vrij van een oplegde moraal nog niet verblind door het alles bepalende kapitaal vrij van u weet wel die…

echte vrijheid is die je je leven lang vermijdt die jij niet najaagt die jou probeert mee te vragen tijdens zwakke momenten je daar ongevraagd mee belaagd leg af die zware loden jas door jouw iele schouders nu nog te dragen of die veel te dunne waardoor er nooit genoeg aan warmte was als je die beide van je schouders af kunt laten…

De toekomst van ons aller heden, leeft in het verleden van het nu. Vrije mensen mogen kiezen. Help een levenslustig kind, dat op de grond gevallen is, met opstaan. Help een angstige vogel, die uit zijn nest gevallen is, met leren vliegen. Leer een kwetsbare vlinder, die in een klok gevlogen is, met in vertrouwen vallen. Voel je in een…

wat moet ik met die vogel in m’n handen het beestje kijkt me aan met zijn gitzwarte oogjes ik zie de vraag in z’n ogen staan: wat hebben we hier beide aan? Het is zo onlogisch ik vlieg niet en jij hebt je handen vol aan mij hij heeft gelijk en laat hem gaan en maak m’n handen vrij hij sluit zich aan bij de negen anderen van…