Alle inzendingen over Gevoelens

Ik kan de antwoorden niet vinden Heb gekropen op mijn knieën Zoekend naar alles Om me te helpen niet te verdrinken Beloftes zijn leugens geworden Niet eens eerlijk diep van binnen Ik loop achterstevoren En zie dat mijn leven me vaarwel zwaait Dolend door de straten als een blinde. Kan niemand me helpen weer te zien?…

Maar toch word ik, heel gedwee, door mijn gevoelens misleid. Het enige wat ik ervan leer, is dat ik verleiding moet weerstaan. Want keer op keer gaan er door mij mensen kapot aan. Ik verlies weer, het heeft me opnieuw misleid. Hoe ik ook protesteer, mezelf raak ik niet kwijt.…

Mijn pen gaat driftig heen en weer En zet alle gevoelens en gedachtes neer. Al mijn plussen en mijn minnen, De gevoelens van ergens daar binnen. Al mijn lief en al mijn leed, Dat me lachen of huilen deed. Al mijn taken en mijn zorgen, Steeds weer voor de nieuwe morgen. Tja belangrijk zo'n velletje papier, Voor mij wel, lees maar hier.…

zachtjes wrijven lieve woorden over de zijkant van haar wang blozend slaat ze haar ogen neer geraakt bekruipen letters haar ongevraagd maar niet ongewenst drukken ze haar lieflijk aan 't hart…

Gevoelens uit een vroegere tijd gedachten daar omheen zijn vaak een dierbaar stukje 'ik' je wilt ze echt niet kwijt een koestering van binnenuit soms ook een beetje spijt maar meestal een geluksgevoel bij terug weer in die tijd je hebt het zelf mee gemaakt als in een andere 'ik' al wat je hebt beleefd dat wat er was, en is geweest is…

Het bloed dat in je slapen gonst het hart dat in je keel zo bonst het lood dat zich in je schoenen bevindt je angstig voelen als een klein kind klam zweet dat uit je poriën springt als men diepste gevoelens uit je wringt…

Ook met je liefde aan mij te geven, Je komt te laat, Met de warmte die ik moest ontvangen, In plaats daar van wist de koelte de warmte te verbannen, Nu sta ik voor een muur, Dicht-gemetseld, nauwelijks doorbreekbaar, De muur breken brengt mij in emotioneel gevaar, Dus maak ik kleine gaatjes, Om te gluren en te zien, Of er nog wat gevoelens…

Soms, voel jij de diepten die je daalt met fouten en vergissingen die je vergeet in brieven die in woordenboeken zwemmen tussen jouw oren duikt mijn essentiële ik ik ben blij met jouw bestaan voor het eerst alleen in jouw leven zoals het voelt in liefde geven.…

in rozengeur verbonden, de bloem open naar zon, wind en water wortels stevig in de grond voorbij de mist die pijn verhult van doornen, onze gekwetste vleugelen genezen in de zon, en jij schetst een nieuw panorama die groene velden laat zien voorbij de kim, gedijen is het doel we laten het gebeuren…

Ik voel iets, liefde en verdriet, maar geen verdriet om liefde. Ik mis iets, maar weet niet wat. Ik ben in de war voel tranen en ben blij Wat scheelt er met mij?…

slaap maar door in mijn gerijpte vrucht, droom je los uit de tentakels van het mos, anker je gevoelens waarin je zeker staat laat je kristallen zaad nippen van het licht, kiemend in het fundament van een eeuwenoud gedicht.…

langzaam sijpelt wie ik ben ’t kind in mij & wat 'r van 'm over is: angst en woede brandend verlangen, gevoed door liefde en hoop op meer wreed geveld door verdriet & pijn de bodem in, voedsel voor scheuten van nieuw geluk…

Waar je gaat over stranden de schelpenpaden beukend tegen de wind turend naar de horizon soms over asfalt Bomen flitsen voorbij de tijd ook en woorden zoet, zilt en zacht begrijpend liefdevol mis ik je…

Beiden zitten vast, hopend dat het niet zo moeilijk was .. Er lijken soms geen grenzen te zijn, toch het gevoel van opgesloten in iets klein. Hij doet en zegt Zij zegt en voelt Hij smacht naar meer .. Maar niet genoeg voor haar Zij wil alles, waarschijnlijk te veel ...…

En voor het eerst ooit weet ik niets ... Wat voel ik? Wat denk ik? Wat doe ik? Wie ben ik? Ik verdwijn helemaal in alles in gedachten Verloren gelopen, verdwaald ... Wachten op die iemand Hij die mij er uit haalt Dan even alles weer weten.. Dan even zoveel voelen.. Nooit lang, want wij kunnen niet stil blijven staan…

als ik aan je denk, gaat mijn hart sneller kloppen, ben verward, ik kan het gevoel maar niet stoppen, word warm van binnen, zou je graag beminnen, kan het niet geloven, dit gevoel gaat mij te boven, ik weet niet wat ik met mijn gevoelens moet, erover praten doet me goed, denk nog steeds aan die dag, dat ik jou voor het eerst zag, mijn eerste…

je hart stelt geen vragen ze fluistert je de weg het is aan jou of haar advies je mag behagen of je wel of niet luistert naar wat wordt gezegd een keuze die jij maakt voor je verdere leven maar ontken nooit dat ze het je heeft voorgelegd het diepste weten van je wezen in gevoelens uitgelegd ach ze heeft het je immers heel zachtjes…

Ik weet hoe regen smaakt en bitter kruid in mijn tong snijdt – alles wat eetbaar is geproefd en vernietigend verwerkt tot een hof van herinneringen met paden liefde naar perken vriendschap en bedden ondeugd staken boosheid, vijvers verdriet en een stinkende composthoop van mislukkingen en verlepte idealen het klinkt ordelijker dan de doolhof…

Alles Wat je durft Te doorvoelen Lost op Zo laat Je je gepieker los…

nachtstaren enkel een streepje licht ogen weer open ogen weer dicht in stilte denken zou er een later zijn... het doet nu al pijn dat het ooit afgelopen is dat ik je dan zo mis en ik zou willen dat ik het beter vertellen kon hoe je mijn leven kleurt in een liefdesrode zon © Hilly Nicolay…

Van jaar tot jaar sneeuwt het herinneringen, ze bedekken en blokkeren de oprit Ik schep ze aan de kant Ik moet eruit, ik moet boodschappen doen En als ze gaan smelten als ze in de regenpijp druppelen en weglopen lig ik wakker in bed te luisteren en volg ik het kabbelen in de goot Het maakt me wanhopig Ik wil weg, een pauze om alles…

Zelfs in mijn slaap lieten mijn gevoelens mij niet met rust. Ik probeerde wat terug te denken aan de afgelopen dagen, om zodoende die vervelende gevoelens te verjagen. Zodoende deed het gemis niet zo´n zeer. Maar toch voelt mijn hartje heel erg teer. Het smacht zo vreselijk naar jouw stem, maar mijn gevoelens moeten op de rem.…

voel je gevoelens... om te voelen, of je gevoelige gevoelens je zullen helpen.. voel, om te helpen, het gevoel van je gevoelens te zijn.. voel je gevoelens.. om je wonden te stelpen.. ik zou zeggen.. droom in je dromen.. om te dromen, dat je dromerig in de zon ligt te dromen..…

het lijkt alsof het heeft toegeslagen ook bij ons, het langzaam vergeten van gedachten, gevoelens en woorden wie niet mag zijn of worden word het veld van de liefde met twee klappen uitgeslagen twee kansen en toch, sla toe! leeg je gedachten, gevoelens en woorden het vergeten wint.…

vreemde wolk ik heldere lucht als een droom zwevend over jou ze wast haar handen in de rivier van gedachten duikt in de zee van gevoelens haar ogen drogen mijn gevoelens van haar af haar hand maakt mijn gedachten tot herinneringen de droom over haar als een vreemde zwevende wolk…

wirwar van gangen, verdwalen in gevoelens doodlopende weg?…

Weerloos zak ik weg in de zoete gevoelens -- van mijn wensdromen.…

Feiten zijn zakken, ze staan pas als je ze vult -- met je gevoelens.…

de duisternis valt als een deken over mijn wereld, mezelf beschermend voor mijn gevoelens de duisternis van de nacht laat me even de rust vinden, mezelf bevrijdend voor een dag de duisternis trekt weer op na een eenzame nacht, mijn gevoelens onthuld, waar ik mezelf heb achtergelaten in een zee van tranen…

Senryu Duistere nachten verbergen mijn gevoelens verlicht door sterren…