Alle inzendingen over Redde

Soms zit ik hier gewoon maar wat en doe gewoon mijn ding Ongemerkt terwijl ik wegdroom zit ik te neurieën of zing De reden van mijn geluksgevoel dat me vrolijk maakt en blij Dat mag je gerust weten schat de reden daarvoor, dat ben jij…

De aarde scheurt open Alsof een landkaart Wordt uiteen gereten, Duisternis groeit Uit de diepte Waarin het leven Slechts sporadisch Nog voorkomt - Honden blaffen Alsof hun leven Er van afhangt Ze willen redden Wat er nog Te redden valt…

Het is flink zoeken als er weinig reden is om toch blij te zijn…

Nooit wordt er iemand in de rede gevallen -- als iedereen praat.…

de waarheid draait en vraagt kromme tenen naar een reden maar stomme tenen zwijgen een steen ligt zelden alleen en net als een stomme teen kan hij geen reden bedenken de waarheid als een kromme op zoek naar bestaansrecht in een voortschrijdende waarschijnlijkheid van stenen en tenen…

De menigte stond haar weer toe te juichen, terwijl ze in haar koets reed door Den Haag. Haar rede bleef dit keer alleen wat vaag: ze sprak over de noodzaak om te buigen. Dat is iets voor het nieuwe kabinet, dus deze dag gooi ik maar in m’n hoed…uh, pet!…

Het is deze mens die met reden de rede uitdraagt met nadruk. Niet bij brood alleen voor het zout van de aarde dat heelt tot één stuk.…

reden tot vechten ? in broedseizoen tovert hij machtige kleuren…

De enige reden dat Mannen falen is,... Gebroken focus…

Aan flarden geschoten humaniteit, Mens die zijn naam dreigt Te verliezen aan zijn eigen onmacht, Niet in staat zich te verweren Tegen het kwaad dat alles in Zijn vaart meeneemt, hartstochtelijk Op weg naar de hel - Met in het achterhoofd nog Een paar laatste flarden hemel, Waarnaar hij wanhopig op zoek is Om te redden wat er te redden…

De prins op het witte paard heeft me even aangestaard Toen reed hij verder…

Met zijn web kan de spin nooit een kat vangen een reden tot spinnen…

De witte vlinder beweegt, om hem te redden -- doof ik vlug de kaars.…

woorden zonder reden braken jou ons gevoel sloegen in met de kracht van een orkaan in de windstilte die volgde, verstilde de storm van gevoelens zonder woorden zonder bijna te spreken en zonder te begrijpen waarom bleef slechts schaamte en spijt over deze woorden zonder reden gedreven door angst en verleden…

Met een klein geweten zou ik als een kabouter bij je wil zijn en wachten op een moraal die nog iets kan redden van ons droevig liefdesverhaal.…

Met de mond beleden door het hart ontkracht voor de daad een reden voor de ziel de nacht…

Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd, wat voor leven heb je als je geen reden hebt om te lachen?…

Tweemaal na elkaar reden ze me in 't gat het was een zaterdag een middag in de stad…

waar de liefde strandt ontbeert droevig drenkeling rede en verstand…

De Red Star Line start tocht in de Scheldebocht: een spoor van tranen.…

Belgian Red Devils! Het bal van de invallers! Les hommes de l’ombre...…

Woorden slaan weer wonden het vallen van de tong kletst knap gespleten verborgen verlangen Helder groeit het besef onvertaalde zinnen kloppen hart en hersens ineens in één ritme Ogentaal geloken zonder zicht op reden is alle rede zoek verbijsterd verloren…

Niets voelde ooit zo compleet, Als die dag waar levens gescheiden worden, Daar waar mijn helft reed, Ondanks de vergane glorie, Ondanks kapotte zetels, Ondanks mijn te late euforie, Ondanks dat reed het ons, Waarnaar toe maakte niet meer uit, Het ging om de connectie, Dat als ik mijn ogen sluit, Alleen nog maar jou zie.…

red me van de nostalgie ik ga eraan tenonder je bent nog slechts een allergie je te vergeten is gezonder ik zag je gister op je fiets je kwam en fietste uit het niets je fietste gezwind jouw leven in ik liet je gaan met tegenzin red me van de nostalgie ik vraag niet om een wonder jou vergeten is niet veelgevraagd maar wel een stuk gezonder…

de rede is niet dom maakt nooit recht wat krom is gebleken laat mij maar zwemmen in die ronde kom wil van de wereld niks meer weten cirkel al een leven lang en altijd bang het hoekje om te gaan maar rede is buiten zijn boekje getreden ik had het bij het rechte eind het hoekje om is kromme praat ik blijf voor eeuwig in mijn…

Een andere reden om te schrijven heb ik niet. Maar wie ik ben gaat niemand wat aan. --------------------------------------------- uit: Nagelaten Gedichten (1975)…

Even komt je droom niet uit Even gaat het niet zo als je wilt Maar is dat dan een reden  Waarom je je zelf tilt…

Tevreden zijn is niet altijd makkelijk in stilte maar zodra er reden is voel je het dat er iets is iets wat tussen jou en mij duidelijk is.…

Jij haat ons zonder echte reden want omdat we zijn wie we zijn zijn we al ongelovig schuldig…

te vergeten welke vragen om voorzichtigheid laten ons spreken schrijven schreeuwen en zwijgen welke woorden laten ons onmachtig huilen red de woorden die ons bevrijden red met woorden meer dan woorden…