Alle inzendingen over happen

Onverwachte verstoring; Laat de vrouw grond smakkend naar adem happen. Kinderen gillen dochtertje brult. Het wrattenmisbaksel vies van zijn braaksel sleept moeder richting put zonder end. Peutertje, peutertje. uit zicht verdwenen.…

Je gaf kleur en vorm aan een onbegrijpelijk avontuur, waar ik in vol verstand naar adem moest happen om niet op dood-spoor te worden geparkeerd onduidelijk waar ik was beland, als ik dacht je niet meer tegen te komen en in de verte te zien verdwijnen, werd ik door je lust tot leven gegrepen, als een lopend vuur, vlucht ik in je armen onbegrijpelijk…

zo werd jouw leven een happen naar lucht, een gat in het archief. -------------------------- uit: 'De sprong', 1983.…

grazend door het Friese groenland lonkt groots de scheve rafeltoren van het dode Oldehoofster kerkje vol platgetreden Romeinse sporen zij begroeven daar hun doden en geheimen in de gitzwarte grond een werelds erfgoed ons gegeven opdat nieuw zich met oud verbond het Oldehoofster kerkhof met kranige happen leeggeroofd tombes en schedels…

Zij happen schaamteloos zweetlucht en snijden achter rietpluimen wit brood in vierkante brokken. Verlaten thuislokalen zijn beplakt met kartonnen platen. Verstild hangen vossen, lisdodden en steurvissen te verkleuren in giftige lucht van kolendamp en gedroogd slijm van meester’s verborgen taal.…

Niemand ziet, hoe ik steeds naar lucht moet happen... Niemand ziet, wat moeite het kost, alvoor ik kan stappen... Niemand ziet mijn dagelijkse strijd... Niemand weet...ik wil dat ding van binnen kwijt... Niemand weet ...hoe ik blijf hopen ... Om weer eens gewoon te kunnen lopen... Je ziet er goed uit ....wordt vaak gezegd...…

hoofdstad van Duitsland op straat lopen mensen naast Seinepaarden en op hun rug waterkoeten zenuwachtig en wit onverstoorbare giraffen staan te knabbelen aan de Eiffeltoren op Berlin Alexanderplatz boven een hemel van chocola die bevroren ontdooit en naar beneden drupt terwijl wij onze tongen uitstrekken en onze monden openen en happen…

Niemand tikt er op het raam, tijd om te gaan, zand te happen, te ontmaagden het onthaal van droog zandsteen en zwijgende silhouetten die fikken van de hitte. Met lome stappen zweef ik over de vlakte, overkappen de bende hier, uit de grond stampen hotels met zwembaden, woonwijken en winkels een reisbureau met retourbiljetten…

Ze schrappen ons geprevel, happen in onze tamme gebeden. In een zaal of onder het gewelf... Wij blijven grijze krijgers.…

Jurken van grijs, de lichte rouw, in mijn bed krioelt het van overgrootmoeders die haastige woorden nog happen, de zwanenhalzen in elkaar verstrengeld. Dit ochtendlicht een mes met benen heft, snijdt knopen van de rouw. Mijn hoofdkussen mompelt wat brokken Bach, mechanisch, maatstrepen van crêpepapier.…

De schuimkraag op vele glazen is een happen zonder vrezen in een onzeker dromen over een maatschappelijk leven dat daarvoor nog alle contouren van de ernst bezat. Studentensteden bruisen veelal van het leven. Een nieuwsgierig zoeken naar een kennen wordt beschreven naast het beleefde kattenkwaad.…

De laatste vissen happen koortsig naar adem, kikkers begraven zich in de modderige slijk. Als een jojo beweegt mijn oor zich naar zijn mond. De stem van mijn vader klinkt gebroken en dor. Hij strooit verwarde broodkruimels over mij heen. Uitgehongerd vang ik alles op om er nog brood van te maken.…

Dan werp je de handdoek over mijn kop Alsof er achter het netvlies Een papegaai schatert Met een braakbal in de krop Toch gniffel je in een klam vuistje Als jouw schoot sneller ademt Met wankele zwier Met de heupen van een ballerina Mijn verzengend vlees Mijn verzadigde leeuwin Zo schenk je jouw vezels Aan de tand van het volk Ze happen…

Hang galgen aan de derde berkenboom spreek gruwelijk maar beslist vanaf de hoogste tak, spring zonder diepzinnige overwegingen maar eerst: eet grote happen vers rood doorregen vlees drink springvloedwijn uit gouden schalen beleef aaimomenten met een domme hond wrijf zeezout rond gebarsten lippen als voorlaatste: draai duimen en…

de cyclus van de aarde knipperend met haar ogen op maat van een cycloop kunnen de sneeuwtapijten het helen voorspellen bovenop het gewicht 't glinsterende tegenlicht zal dan straks de regen de oude woorden schoonspoelen in het gewas hangen van kiemende lenteverzen of komen de wonden terug de botte natte keien die naar adem komen happen…

gezicht Zo roept de vorm van beide Het hele circus in bedrijf Geen opvoering meer te mijden Ieder wakend in een oneigenlijk lijf Men went aan afstand gaat stil gedwee logeren Bezingt een gedroomde opstand En liefde wordt begeren Uiteindelijk tel je gelaten de vlokken Op een beleefde prentbriefkaart Willoos goochelen met klokken Is happen…

Het water dat zwemt om boven te blijven zijn mededruppels ruw neer drukt over de koppen met golven die naar adem happen in een doodstrijd van 't geweld het schuim op de lippen? mag het gemengd met enige leugens om het immense met overtreffende trap aan de arbeid te zetten? mag het schrijven met een immens aan woorden?…

kleurrijk fijne snoet zei overtuigd aan tafel tussen twee happen gevallen van uitstoting in groepen en schappen kunnen het van tevoren voelen zien aankomen met atypisch gedrag roepen ze het over zich af waarop een mannenstem iets verderop met trillend bestek piepte oh ja en ik dan zes jaar vanaf de eerste dag eerste klas ze sloegen…

Snavel open.. en daar kómt 't muisje..háppen! Dan ga jij zometeen een lekker uiltje knappen.…

Happen zand. 'Another one bytes the dust!', zong Freddy Mercury terecht. Liefde is vaak een fata morgana en dan stik je in het zandslikken. Er is meer woestijnleed dan liefdesoasen. Voor mannen en vrouwen gelijke tred, make no mistake, beide seksen gaan eraan te gronde.…

wenende mieren onder de straatstenen een kwijlende hond likt het zoete de aanzienlijke zenden hun slaven om water voor de kale akker zij komen terug met lege kruiken en getekende hoofden dor en hijgend gillen de uitgebluste poppen op de springmatras op kale heuvels happen de wilde bokken naar lucht het einde nabij zijn zij…

dobber staat wurmpie aan de haak happen ho maar knipoog gebruiksklaar lekker ding op straat de draak wordt gestoken zakdoek gewassen dame vol leed betraand klap voor den kop bak vol leut hagerin lacht slap lambiek pineut binnenkomer ja contactsleuteltje in de olie grafstilte valt hoorn op de haak keel steeds doorgesmeerd…

Brekend als kristal en krijsend week je voor het duistere eiland waar de rouw sluimerde in een herberg van verlangen in het snijpunt van strelingen Woelig gretig vond ik de hitte in versmolten lijven de rare paring van mogen en opgetogen happen naar tederheid Vluchtig als zand in een vuist. Jij bent bestemming en reis.…

Vuurtongen snijden de nacht Sierlijk en vreemd als maankraters Huizen woekeren over de velden Twijfelend aan mijn wandel Sidderend voor de zeis die ons neermaait Bespied ik de heilige honger Van de ander die weet Hoe gretig de uren happen Hoe de avond razernij met stilte verzoent Als een kat voor de sprong.…

lispelende stroom naar beneden Maar nu nog ligt zij hier hevig te herkauwen De noeste boer slijpt de zeis Het kan haar nauwelijks benauwen Haar koele kop geeft geen kik, vormt het bewijs Dat zij haar lui verteren Het gereutel van haar 4 magen Voorlopig niet af wil leren Haar zalig verklaren is een tikje overdreven Alhoewel ik haar nooit zag happen…

geloofden maar daar zijn ze van teruggekomen (refrein) Het is niet de regen daar kun je je op kleden maar het is de wind die geen onderdak vindt Glimmende schoenen liegen taarten vliegen in het rond hat land barst uit zijn voegen vingers wijzen naar elkaar Een dolle hond blaft naar de zee een dolfijn wuift met zijn vin wachters happen…

Ik wil niet religieus gaan spreken En zeer zeker geen moraalridder zijn, noch een loze preek hier af staan steken Want niemand heeft de wijsheid in pacht Al zegt menigeen tijdens het happen van de hostie, en na het nuttigen van een glaasje “heilige” wijn "Ik voel toch werkelijk zijn Goddelijke Kracht, ‘k ben een beter mens dan zij, die niet…

al voor geschreven het scenario aarde wat nu als ze weer gaan staken zal het de figuranten hard raken zolang ik jou kan lezen zullen we dat ook wel overleven wat een rijm o o o me laatste vrije weekend de letters speciaal voor u kakelde maar door niemand geeft gehoor dan zou je zeggen kappen maar dat doen ze al genoeg jij nu snappen happen…

( voor Simon Vinkenoog ) Hij wist zoveel, die drukke man, ik vraag me toch wel af of hij het zelf bevatten kon, maar toch, hij viel maar door, dat woeste water, bedolven raakte ik, bedolven, een lawine van invallen, uitvallen en muizevallen, gevuld met vette kaas, voor wie maar happen wilde, de ijzeren klem verbrijzelde je nek, maar goed…

rapen met een plastic zak En zonder die 30 kilo aan de lijn Had er nooit aan moeten beginnen Maar was 12 jaren terug even "een beetje dom" En voor je het weet haal je zo'n puppie binnen Ohh wat was dat stom Het smakkend likken van zijn zaakie Terwijl ik nog een boterham smeer Zal ik niet missen, of keer op keer Een ruft Die je doet happen…