Alle inzendingen over spiegelen

Ik was gevlucht en schrok Van mijn gezicht, zo bang, zo bleek. Te rond en honend keek Over mijn schouder heen de klok. Wat is er achter ’t beeld? Een stomme blinde muur van steen; En achter mij: alléén de tijd die treitert en verveelt.…

De akker lijkt een spiegel door zon aangeraakt Ik wandel erlangs vertraag mijn pas ontdek in deze spiegel: verten.…

Ik zie het wel en geloof me, ik heb nog nooit zo'n mooi persoon gezien Dus draai je weg ik beloof dat ik je weg zal houden ik houd je vast je gezicht gericht op de horizon Draai je weg van de spiegel die maar tegen je blijft liegen je littekens zijn niets je lichaam is prachtig je angst ongegrond. Kom op, we gooien hem kapot.…

is gemaakt en er nu al eeuwen staat onwrikbaar en van het diepste zwart je kunt er de rest van je leven verdwalen jezelf bewust of onbewust verliezen - langer bewust, korter onbewust en langer onbewust, korter bewust - ofschoon verliezen misschien wel niet het juiste woord is voor de toestand waarin je uiteindelijk verzeilt als je de spiegel…

Leiden anno 2015 Oude en nieuwe rijkdom spiegelen zich in oude grachten De vensters hoog de gevels hoger En erachter speelt zich het leven af Het koren van het kaf al langer gescheiden Leed en lijden met -onzichtbare- hand in willekeur rondgestrooid Aan lager wal geraakt bestolen en berooid Hoe valt -ook- stille…

Aan het huis Wordt gerukt Het huis van zekerheid en stabiliteit Historie en toekomst Tezamen in de tijd Prestige en welvaart Duurzaamheid En tegelijkertijd Dat wat ze meebrengen Is een echo uit het verleden Angst en onzekerheid in het heden Spiegels Van wat er is geweest De samenleving is bevreesd…

De spiegel in de gang, en bij het bad, in de wc die spiegelen mijn ogen en mijn gezicht. De zee spiegelt de zon en haar stralend licht, een plas spiegelt wolken, een bomenrij, de volle maan of een stille zwaan. De sloot 's morgens de nevel.…

Glanzende wolken zie je in 't water terug als spookgestalten.…

Hij steekt de lamp op, kleedt zich ongestoord En in de spiegel zie ik hem zijn das Vaststrikken rond de hoogopstaande boord.…

ik kijk in de spiegel en weet het niet meer: ben ik nu ik of die andere meneer? in spiegelbeeld lijkt hij zo sprekend op mij dat ik me afvraag is ik niet hij? als ik hem vraag: ben ik niet jij?…

Als ik jouw spiegelen mag jouw schoonheid en vervorming je waarheid, echtheid en vermomming kan ik vanuit zachtheid bij je zijn. Als jij mij spiegelen wilt in speelsheid en vertrouwen met een open geest mijn dagelijks oefenterrein voortdurend leren mededogend zijn.…

Als een spiegel ligt de plas in het landschap wat ik nu snap het is een oog tussen het geboomte Het kijkt mij aan ik zie m'n gezicht als in een dicht.…

In de spiegeling zie ik je steeds beter, zoals jij mooi bent.…

beter maken, dan geeft de spiegel je goede raad, begin tegen jezelf te praten, zorg dat je op beide benen staat, dat je op beide benen staat.…

Net zo min kan ik in de spiegel stappen om naar jou te gaan, alle magie is toch maar lullige lariekoek, maar die spiegel is van jou en al eindig ik als een arme clochard onder een Seine-brug, die verbinding zal ik met mij meeslepen.…

ben jij mijn spiegel of mijn beeld? mijn handen geven wat ik neem liefde voor jou om mezelf te warmen aandacht die ik kaats in je ogen beleef ik in jou mijn bestaan dood dan het beeld als je om mij wilt geven…

vol rimpels en pijn en kun je even het geluk niet zien kijk in je spiegel, geef jezelf een tien.…

ben jij mijn spiegel of het beeld mijn handen geven wat ik neem liefde voor jou om mezelf te warmen aandacht die ik kaats in je ogen beleef ik in jou mijn bestaan dood dan het beeld als je om mij wilt geven…

Een spiegeling onherkenbaar tot eigen mozaïek gecomponeerd wegreizend op wijder wordende rimpelingen aan de oever werd uitgedoofd en tot weer spiegelen werd gekeerd.…

Ik spuug de spiegel om dat beeld van rotte vis. Dan klinkt gesmuikt gegiechel alsof het is dat ik mijn eigenlijk bekijk dat klaarblijkelijk nog maar voor even een oerlelijk blijk van leven lijkt te geven.…

woorden, wie het niet gelooft verbergt ze in zijn stijl Negeert ontkent de holocaust en koketteert met 'heil' Het is de stilte van acht uur van toen de vierde mei Een nieuwe lente oud geluid de avond voor vijf mei Een glazen kooi, een glazen brug, de Dam als monument Het bitt're kruid van 't achterhuis - een spiegel…

mijn spiegel te zijn Ik verlang mijzelf te zijn…

spiegel mijn gezicht ouder dan ik voel jonger dan ik ben spiegel mijn gezicht grijzer dan ik wil witter dan ik denk spiegel mijn gezicht kouder dan ik lijk warmer dan ik merk spiegel mijn gezicht wijzer dan ik was dommer dan ik deed…

Zijn bekendste stuk is ‘Spiegel im Spiegel’. Die titel probeert het gevoel van oneindigheid uit te drukken. Het weerkaatsen van wat te zien is in tegenover elkaar staande spiegels. Beluister het op You Tube en je voelt en weet waarschijnlijk wat er wordt bedoeld.…

Zijn bekendste stuk is ‘Spiegel im Spiegel’. Die titel probeert het gevoel van oneindigheid uit te drukken. Het weerkaatsen van wat te zien is in tegenover elkaar staande spiegels. Beluister het op You Tube en je voelt en weet waarschijnlijk wat er wordt bedoeld.…

met m'n kleindochter sta ik voor de spiegel ze herkent zichzelf niet maar na enige aarzeling draait ze haar hoofd om naar mij in de spiegel zie ik iets unieks: ze begint te denken niet eens over haarzelf maar over de wereld die nog wel zo klein is als iemand die haar draagt in de spiegel en in het echt…

Kijkend in een spiegel met voor en achter een spiegel in beeld zie je toch uiteindelijk het oneindige einde van je eigen zelfbeeld…

de spiegel lijkt… je beste vriend als het glas je ego streelt, stralen ogen vol van glorie, bereikt je geest het hoogtepunt een moment van pure geilheid tussen spiegel en jezelf… die abrupt wordt afgebroken wanneer je de spiegel de rug toekeert!…

achter de veilige spiegel ligt het schrikbeeld van de andere wereld vertel me spiegel het meest vreselijke van de andere kant de spiegel omdraaiend gaapt het zwarte gat je groot grijnzend aan fluisterende echo angst voor de angst van je angst je bent maar alleen ook al zijn er altijd mensen om je heen…

Toen de maan de eerlijke spiegel van mijn dromen was ik eerzucht vond in puur geluk toen nam de rivier mijn spiegel mee naar het onheilspellende van de machtige zee; Nu geeft de rivier mijn spiegel terug heb ik mijn rugzak op mijn rug bomen en wolken als kameraden volg ik de golven vastberaden.…