Alle inzendingen over wantrouwen OR liefde OR droom

Als wij onze Intuïtieve kennis Voortdurend verdringen En wantrouwen En in plaats daarvan: Tegen autoriteiten opkijken Naar bevestiging Door andere uitzien Onze waarde Buiten onszelf zoeken En waardering Van buiten ons verwachten Geven we onze Persoonlijke kracht weg…

Een leghen tokkelt snibbig na de paas: Bah, daags een flut-ei lozen, wat een baan! Ik voel me nooit kiplekker zonder haan In eigen buik ben ik toch zelf de baas? Ik snak naar kroost, een thuis (géén batterij!) Met toegewijde snoeshaan aan mijn zij…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

kleur in een gezamenlijke deelbaarheid, ontstaat een onschendbaar geheel, som van talenten in meerwaarde in al denkbare modellen en posities van wat we zijn of denken te worden, al staan we daar nog ver vanaf verhult door een vernis van energie die z'n voltooiing overstijgt, als wet van de natuur, de kern van liefde…

beheerst mijn dromen droomt mijn leven leeft door mij voedt mijn verlangen verlangt deze liefde liefde in mij bevrijdt mijn hart hart in leven leven door jou laat me zweven zweven in dromen dromen met jou…

Onze liefde was verloren In een droom Kon ik je nog maar even omarmen Als in een droom Ik heb gebeden voor geluk En hoopte dat het niet te laat zou zijn Stil als de wind Wil ik zijn in je omarming Koesterend mijn verlangen Omarmend mijn liefde voor jou Verlang ik terug naar die droom…

Premier Mark Rutte was geïrriteerd Toen hij weer in de Kamer moest verschijnen Ja, hij liet sms-verkeer verdwijnen Maar daarmee deed hij immers niets verkeerd? Het land is moe van achterklap en leugen Helaas voor Mark: wij hebben wél geheugen…

wie zegt dat hij alles weet geloof ik absoluut niet wie leeft blijft in beweging heen en weer geslingerd ik wantrouw dogmatici die krimpen tussen hun muren ieder wens ik vragen en twijfels het voorkomt opgeblazenheid waarheden hollen van hot naar her uiteindelijk wordt ieder stil .…

Wantrouw elk ondoordacht plan. Verbied alle illusies toegang, tot uw verstilde hersenpan.…

Zonder moties van wantrouwen en parlementaire enquêtes, Zonder onderzoekscommissies, Zonder overjarige, nietswaardige excuses, Niet één voor allen en allen voor één, Maar "At your service -;)", Recht door zee...…

op mijn wandelroute kijkt mij wantrouwend aan al gauw wordt mij duidelijk waarom ik dit zo voel ik loop een stukje verder blik even achterom en zie hij neemt een hapje van de daar liggende drol met afgrijzen aanschouw ik het en verbaas mij steeds opnieuw wat vogels zoal eten en nog smakelijk vinden bovendien…

in dromen droomverleden onder glinsterende sterren stralend over liefde jouw liefde liefste, onze liefde alle liefde snak gewoon naar dat geluk aan het einde van het eiland klinkt ons lied van liefde.…

Hij hield stug vol: nee, hij was niet betrokken Maar wat hij wel had was betrokkenheid Z’n taal is vol van inventiviteit Echt virtuoos, het doet mijn adem stokken Terwijl hij onnavolgbaar bezig was Dacht ik: hoe ging dat vroeger, voor de klas?…

mijn droom waarom maakte je me wakker al mijn liefde tevergeefs mijn droom blijf mij bij blijf bij mij…

Het regent daar smurfen en ìk mag eindelijk blij zijn want mijn vrolijke droom komt uit. Ik zelf weerhield niets slechts resteren: pijn in het hoofd verlangen naar eindeloos leven in het Morgenland, met jou zoals is beloofd.…

ik breek meer in de wereld dan ik bouw bekijk schoonheid met een vaak opgelegd wantrouwen geniet muziek maar hoor feilloos dissonanten in het lied toch eis ik geen perfectie in kritische reflectie maar ga voor de ziel en handen waarmee mensen werken zij bouwen aan de hemel terwijl anderen vroom kerken…

ik wantrouw de stelselmatige stelligheid ik vertrouw daarentegen de zoekenden de breekbare geluiden, de brakke tinten van het ochtendlicht de twijfel, in woorden die moeilijk te omschrijven zijn de hapering, de rimpeling in het water de ommekeer in de rechte lijn de wolken voor de zon de zon die achter de wolken schijnt en het woord dat eigenlijk…

Neem driehonderd gram beloftes Twee volle schepjes mooie praatjes Drie grote druppels vol met woede Prik in de voorgebakken vorm gaatjes Schep anderhalf ons wantrouwen Roer er wat teleurstelling doorheen Samen met een handje eenzaamheid En drie theelepels veel te lang alleen Verkruimel een hand verloren dromen Vergeet het kopje verloren…

Droom met me mee van een leven vol liefde Droom met me mee als een vlinder zo vrij Droom met me mee van een leven vol kansen Droom met me mee van een leven met mij…

Soms borrelen woorden zomaar op Puur vanuit het hart uit eigen goedheid Je opent je mond al om toe te geven Als je plots pijn voelt ergens binnenin En alles… alles komt weer naar boven… De zon die je net nog verwarmde Verdwijnt voor je eigen getuigende ogen Geen zicht… En de aarde die net nog vrolijk draaide Stort in onder jouw trillende…

Vergeten in dalen schemerrood, dicht bij elkaar, verstopt onder vacht. Verdreven in jacht, als deelgenoot. Verborgen in vroege ochtenddauw, met flarden aarzelend licht. Het drijven van warmte op de kou. Verraden door een mozaïek van geurig zwakke vleugen. Haastig vlucht de leugen, angstig en ziek.…

kijk hier staat het, sprak ze vol plezier twee weken terug al op gewezen wil jij zo naar de buurtsup racen? we zijn haast door ons voorraad papier en waar je dan mee terug kwam sjezen een tas vol gelinieerde schriften vanwaar schrijf je toch zulke dichten? laat mij het even voor je lezen ---------------------------------- Vergeten…

steken door mijn lijf en op mijn brillenglazen beslaat het warme vocht waarin ontsteltenis een uitweg zocht de kou in een bekende stem ontneemt mij de balans en ik verschans mij ijlings in het thuis van een weldadige herinnering aan warme woorden van begrip die mij tot in de tenen bekoorden de hitte van het eindeloos gevecht tegen wantrouwen…

Ik heb oprecht gedacht Oud met je te worden Samen levend als een stel Wat een blunder Wat viel dat tegen Die schone schijn Dat bleek de hel Jouw mooie lach Die is verdwenen Waar ik voor viel Bleek niet zo fijn Daar sta je dan Verzopen in de regen Ik trek een muur op Om mij heen Hou nu iedere vrouw Angstvallig tegen Mijn hart is koud…

verbrand je leugens ik verzacht mijn pijn krankzinnig? laat me eens denken mijn gedachten gaan diep ze worden blootgesteld aan kwaadwilligen… dus laat ik ze rusten mijn ziel afgesloten als u probeert me te breken u die leugen van waarheid niet kan onderscheiden denk dan nog eens na u bent niet kundig, noch wijs als een echo in…

Cynisme veelal verstilt de ander verstikt de relatie!…

dichters dichten over geveinsd geluk dat zich in tegenweer staande weet te houden over koppels die in nimmer aflatende begeerte de grote en kleine beren van het firmament vrijen over trouw en nietsontziende passie en zoveel meer totdat ze stilvallen en men zich afvraagt van 'hoe ging het nu werkelijk ook alweer'…

Beloftes die niet nagekomen zijn hebben valse hoop gecreëerd omgezet in vertrouwen en verwachting wie is de beste in valse toezeggingen niet eenmalig doch telkens weer een onschuldige herhaling dikke bult: belofte maakt schuld voor hoelang!…

Nu leven we gewoon verder zonder elkaar dat we het allemaal toch vergeten moeten zijn hoe het was al die tijd, wij twee samen, met elkaar de ware liefde, de frustratie, de wantrouw, de pijn.…

Wantrouwen en egoisme en alles wat ik maar moet slikken. Het maakt me bang, onzeker, het is mijn wereld niet. Ik wil wel naar een eiland, zonder angsten en verdriet. Waar liefde overheerst en zonder harde woorden, de mensen luisteren naar elkaar en woorden spreken als akkoorden.…