Alle inzendingen over filosofie

Hoewel niet aan zee Leef ik van golven en wind Vanaf toppen Naar de dalen In eeuwige deining Van horizon tot horizon Stromen mijn gedachten En ideeën Langs stranden Onder zon Of stormen Zonder merkbare Verschuiving van vormen.…

vertel mij nog eens over geboren worden en over de dood mam verhaal nog eens over de schoonheid des levens het verblijf hier op deze aardkloot mam beschrijf nog eens over engelen in het hiernamaals het ter wereld komen in jouw schoot mam vertel mij nog eens dat de dood niet het einde is slechts een geestelijke vorming waar ik zeer…

Al het gezeur omtrent de televisie en aanverwante zaken kunnen je leven er niet makkelijker op maken! Wanneer manlief me vraagt: eens kijken wat er gaat gebeuren is het niet mijn gezicht wat een beetje verkleurde. Zonder op te kijken antwoord ik alleen: wanneer ik gekraak hoor van de tv, gezucht van jou weet ik precies: dat is het nou! Want…

Een dag na-pasen, is net als een dag na-praten, over feest of over eten, want practisch iedereen is zo'n beetje vergeten waar Pasen voor stond!…

Wie denkt dat hij denkt, raakt spoedig uitgedacht. Wie denkt te weten, weet niet dat hij wist. Dat hij niet denkt, maar gist. De mens die weet wie denkt, moet nog uit niets ontstaan. Hij die het meent te weten, heeft de waarheid niet in pacht. Het de dood, die vol vertrouwen op hem wacht. Wat blijft is het heilig niets. Is geest en sterrestof…

Tussen blind en alziend woont een stam waarvan de leden enkel omlaag kunnen kijken. Hun horizon, twee meters in 't rond, verschuift bij iedere pas. In de rotsbodem hebben voorouders pijlen gekrast naar de beek, de heldere, koele. Als de indianen zich oprichten duizelt het hun, de wereld wordt duister. In liefde ontbrand voor een paar voeten…

Zing van de schepping van de morgen in duister nachten .........verborgen Zing van de zon Het Licht dat ons besproeit, besprenkelt waarin wij mogen baden.…

in den beginne zorgde hij voor iets ronds dat hen dragen kon in den beginne plukte zij iets ovaals at er ongevraagd van in den beginne was er hij, toen zij wat langzaam evalueerde in wij…

Gezamenlijk stonden zij te staren Naar een kist gevuld met dood Geen idee wat men moest voelen De sfeer was raar en de verwarring groot "Wij zullen hem missen", sprak een man Pogend tot een soort verhaal "Zijn leven was, eh, dood denk ik en zijn liefdesleven schraal" En toen een vrouw haar neus leegde In een doek van wit katoen Sprak…

Een lichtbaken in de mist Een flits in de duisternis Een flikkerende zaklamp in de tunnel De verlichte maan in de nacht Donker en licht De maan en de zon aan de hemel Een conflict zonder ruzie Tegenpolen omarmd…

Vooral pygmeeën ambiëren zeer De grote aandacht trekkende gebaren. Luidruchtig gaan ze, denken ze, tekeer: Maar uit hun mond komt ijl geruis gevaren. Ze zien zichzelf graag midden op de markt En slijten daar verschrompelde problemen (Met moeite hier en daar bijeengeharkt) Voor nieuwe passies. Roest voor diademen. Al 't minder kleine is…

In antwoord op de vraag, die Jeroen Brouwers per televisie stelde, namelijk waarom sommige mensen wel voor zelfdoding kiezen en anderen niet, terwijl zij aan dezelfde mankementen lijden, meld ik hem, dat sommige mensen niet alleen meer voor hun kiezen krijgen, maar ook nog eens genetisch gezien te weinig afweer hebben en daardoor eindigen…

Gedachtes in mijn hoofd. Water aan mijn voeten. Ik voel de rust. Zie mijn woorden uitmonden in zee. Waar jij ze leest.…

Als ik dood ben zal men mij meer willen, vooral kunnen begrijpen Dan komt al mijn schrijverij tot wasdom gerijpt en met mijn laatste adem geijkt Als ik leef zal men mij best willen begrijpen maar kunnen? Al dat 'geschrijverij', gezwets, zo stom "Jean Fermate, is ie niet 'n beetje dom!"…

zoals seizoenen gaan en komen beleven wij plezier en pijn de zomer wordt ons wreed ontnomen de winter zingt een nieuw refrein de kunst is onverstoord te blijven in ons genot en in ons lijden de onrust uit ons hart te drijven in alle vier de jaargetijden zoals een kaarsvlam rustig brandt indien geen wind haar kan beroeren zo houden wij…

Het is af te lezen in ieders gezicht de tekens en toetakelingen des levens met 't ouder worden als basis gegeven door dit 'zicht', dit inzicht, dit gedicht!…

Liefde voor wijsheid hartstocht naar weten jezelf kunnen vinden loslaten en dialoog beginnen Jezelf wortelen en bewegen tot de bladeren als vanzelf vallen delen van alles waar het om gaat het zelf met koesterende leegte vullen…

soms haalt de wind mij eerder in doorheen de traagheid van de dag en schrijft al eerder een eind aan de zin, zo lijkt, en raak ik onverwacht van slag het is niet vreemd dat ik mij hecht ieder mens zoekt immers naar gelijke tred laten varen is niet slecht, zo wordt gezegd doch het gevoel van verlies blijft onverlet het getij is dan op iedere…

Weet iemand wat op aard het schoonste is, Het allerschoonste? welks gelijkenis Hij ziet in alles wat hem vreugde geeft? Waarom hij lief heeft wat rondom hem leeft? Waarom diè rijkdom wil en diè een vrouw En één zichzelf, hoewel ze allen nauw Weten dat ze iets zoeken dan een woord Alleen? Weet iemand dit? Wel, hoort. Het is waarom het kuiken…

Adem van de zee streelt het lichaam en de ziel je geeft je over in vervoering de euforie van geluksontroering heelt door haar macht de kracht want zij haalt alles uit de bron daar verdwijnt de grens die ik verzon in oneindigheid wenkt stralend licht het vergezicht naar kwaliteit van leven hier aan de zee vloeide onze liefde tomeloos…

het wordt niks ik voel dat woorden blijven zweven ze willen niet weergeven wat ik ermee bedoel heb ze geschild van emoties ontdaan ze kijken me kaal aan zinnen hergroeperen werd een wanhopig allerlaatst proberen heb in armoe het werk weggedaan helaas bleef alles staan in het herlezen begon het langzaam vorm te krijgen…

tussen geboorte en dood oefenen we de luchtdans een pas de deux voor die vederlichte vertraging van de val wacht in de schaduw op het verlangen en de verwondering in een lege tussentijd voel de immense stilte van het korenveld in onweerslucht…

ik heb stilte zwart gemaakt voor een intens beleven alle lichten uitgedaan omdat zij leven geven voel de dood geruisloos heen en weer bewegen maar hij krijgt geen kans om op te staan in een herrijzen het sterven is nog niet gedaan we gaan de dag weer prijzen…

Beken tintelen bronnen poriën op de huid, dorstig naar de wortels. Lente opent zich, droomgebied stroomopwaarts, maakt naakt en verlegen. Deelbare verlangens, strohalm en winterslaap, echoput van geluk? Uiterste balans, onvervangbaar wat je kiest, taal ondersteunt het evenwicht Naast rivieren bloed lang uit hun beding getreden…

kan niet ontkennen dat de lente vervlakt het is langzaam wennen ieder jaar wordt de reuk minder seizoenen komen meer onder een dak enkel als mijn kind die ander treft bloeit er in mij iets op, dat raakt alsof mijn toekomst beseft; hou die hand zo lang mogelijk vast daar eens alleen de winter je treft en het ademen het licht uitbraakt…

Stevig in het zadel van het heden Gaat het oude ik hoop tegemoet Denkbeelden waar Kairos nog op broedt Zorg om de planeet, met recht en reden Zelfinzicht, de horizon verbreden Plannen die de mens nog niet bevroedt Stevig in het zadel van het heden Wordt het gouden kalf verwoed aanbeden Nieuwe geestdrift wordt nog niet begroet Neem het voortouw…

Ik wil graag weten wanneer volwassenheid begint. Ik vraag het maar - mijn moeder zegt: hoe oud je ook bent, je blijft altijd mijn kind. Ze heeft haar dood nog niet gepland, is zelfs niet ziek. Ik heb wel alvast gezegd dat ik de kast wil hebben; tegen de tijd dat ik hem erf is hij antiek. Maar dat duurt nog vele jaren. Ze wijst soms naar…

Filosofie is gebonden, aan het kenvermogen van mensen. Filosofie is wetenschap. Poëzie is gebonden, aan inhoud, vorm en ritme. Of aan niets. Filozie stelt levensvragen. Twijfelt aan de waarheid. Overschrijdt grenzen. Vertraagt de tijd. Schept ruimte.…

De elzen lopen uit. De weg van alle vlees gegaan, dagelijks in godvergeten grijs. De wind hield ik niet tegen. Stuifzand dit leven, vliegend schuim. Het leek mij, versteende vogel in regenpak, niet wijs op het glasloos terras te blijven. De vrees voor strop en gas joeg mij het strand langs. Ik wilde meeuw zijn maar vogels sterven ook.…

Wanneer ik me niet zoveel af zou vragen, zou de dag dan langer duren? Wanneer ik me geen zorgen zou maken, zou de wereld dan plat zijn? Wanneer ik zonder liefde leven zou, zou 'k dan: liefdeloos zijn?…