6281 resultaten.
Bijzondere vertakkende boom
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
181 De wind, het licht en de zon,
waren hun vriend geworden
hun lieve takkenvriend
en als ze, de takken,
de grond zouden raken
dan zouden ze spontaan
wortel schieten en
zich verheffen tot bomen!…
Strak geschilderd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
214 tussen je
warm bloeiende
bloemen vond
ik soms de prijs
die wij betalen
voor doorzichtigheid
waar leven
sprankelt in
balans is kou
de andere kant
van het altijd
groen tropische land
er bestaan geen
ruikers ijsbloemen
geplukt uit permafrost
soms schildert
strenge vorst buiten
ze strak op onze ruiten
samengaan
belemmert groei…
Het klimaat
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
300 jij hebt net met
liefde het oudjaar
schilderij met blanke
matte lak afgedekt
nog wat klein herstel
in vorm en kleur voor
de fine fleur
van het gebeuren
leven is nooit
zwart wit maar
waaiert mee in een
situatief bewegen
dat schilderen
maakt je deel van een
bestaan waarvan nooit
alle deuren open gaan
er is nogal wat grijs…
Op de thuisreis
poëzie
3.0 met 21 stemmen
4.283 In het stergedoofde Zuiden,
In het vroeg ondiepe licht
Bleekt een grote wassen maan,
Als een droom niet meer te duiden,
Een verduisterd zielsgezicht
Door de dagen met ons gaan.
Naar het Oosten reikt mijn reizen,
Waar de diepe horizon
Achter donkre heuvlen brandt:
Van hun toppen zie ik rijzen
Straks de stille gouden zon
Over…
blauwe regen
hartenkreet
4.3 met 9 stemmen
303 het klimt en slingert in het rond
wurgt hout en zwakke gevelstenen
van hoog boven tot laag aan de grond
met zijn grijparmen en spillebenen...
een plant in mooi blauwe kleuren
met bloesems die hangen en strelen
verspreiden s' nachts zoet fluwelen geuren
ideaal om dit met je geliefde te delen...
schilderachtig mooi is nu mijn oude huis
s…
Kleuren
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
187 Het levenslicht
komt je tegemoet.
In prachtige kleuren verrijkt de ochtend een ritueel in mooie stilte.
Het is fantastisch als je het rijp op de daken ziet liggen.
Een koude morgen gehuld in
fraaie kleuren.
De dag in al haar schoonheid
moet dan nog beginnen.
Geniet,
er valt zoveel te winnen op deze dag die voor
ons ligt.
Foto…
Ademstorm
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
209 Adem verbindt al wat leeft
met de wolken en de wind.
Zie, hoe wilde gedachten razen
en uitgedoofd weer verder gaan.
Hoor, hoe adem in longen ademt
en uitgewerkt naar buiten gaat.
Voel, ons wilde levensbloed
dat als rivieren stroomt.
Zie, hoe hetzelfde water
door plantenwortels vloeit.
Het is dezelfde lucht
die bladeren doet trillen.…
Parels van dauw
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
192 milde winterwind
schoonheid van de rode bloemen
en zilveren sterren
rondgestrooid
de blauwe hemel
voor 't zonnegloren
haar parels van dauw heeft
uitgespreid
als een vochtige wolk
over dorre aarde
waarin ik verschijn in
een nevelgordijn
wacht op
de gouden zonneschijn…
Kraantje lek
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
259 We kunnen er niet over praten
Alleen zeggen we hoop te hebben
Terwijl een orkaan over land gaat
Geen mens meer is te redden
Pas na een verwoestende storm
Als zijn krachten zijn afgenomen
Zijn sporen een nieuwe vorm
Van wat hij heeft afgebroken
Zo zie ik mezelf ook
Zonder een echt verzetten stap
Ik had blijkbaar alle hoop
In dat klein…
Katwijk kust mij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
233 Het woord elfstedentocht was het hele jaar 2019 niet eens uitgesproken
Ja..., zwemmend
Ik zit met mijn rug gekeerd
Zie in mijn spiegel de zee
..heb hem even niet nodig..
Ik wandel de wind in
Zo verlaat ik mijn jaloezie
Maar ook een hoop van anderen
Groeten naar de hond die ik passeerde is iets wat ik niet kon en kan
Hij is van aard zichzelf…
Ogen grijs
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
254 je blonde haren
wuiven op het
zingen van de wind
weerbarstig licht
hoogblond het kuifje
boven alles uit
je voorhoofd
glanst de diep
bruine zomer kleur
samen met het zwart
omrande ogen grijs
geef jij je schoonheid prijs
je rankt nog steeds
als het speelse kind
dat alles prachtig vindt
lacht jeugdig blij
op een eindeloos strand…
De zon
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
273 Als er zon schijnt, is er een mooie
frisse lucht.
Als je bij de zee wandelt
ben je lekker actief.
De vrijheid
die er heerst, is vaak
ongekend.
De golven hoog of laag
komen bij de vloedlijn
uit.
Het blijft fraai
om er te zijn.
De zon
heeft meestal een positieve invloed.
De zee en de zon geven.
Foto Dick Voogd…
Geen lucht voor vocalen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
228 zij omvatte
ademloos mijn huid
ik had geen lucht meer
voor vocalen
maar in de bellen
die stegen en daalden
kon men mijn boodschap
uitstekend vertalen
er was geen huis
we stroomden in en uit
al naargelang de stroming
en stemming van de zee
nooit waren wij alleen
vissen zwommen net
zo gebonden als vogels
vlogen in hun rijk alleen…
Regen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
195 Het regent zienderogen stug door.
Aan de kust is er ook nog
veel wind.
De dag is bewolkt,
maar de dag leeft en
je neemt hem zoals hij is.
Regen, wind en ook nog eens grijs.
Het leven gaat verder, ook
op deze dag.
Doe gewoon dingen die leuk zijn,
morgen zal vast en zeker weer anders zijn.…
Beslagen adem
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
245 drogend draaien
de laatste blaadjes
als gebedsmolentjes
aan hun steel
in groene zomer
mantra’s moe
geruizeld kleuren
zij met herfst mee
donkere vennen
weerspiegelen
nog strak de lage
zonnestand in zwart
het warmrijpe
is verdwenen ook
schraalhans heeft de
staart tussen de benen
dan tocht het bos
open plekken stralen
koude…
Stimulans
netgedicht
4.3 met 6 stemmen
281 zachtjes prevelen
stokstijf staan
dit is te mooi
om te beschrijven
te duiden
wat het met me doet
laagjes stilte
beheersen mijn hart
het wordt me gegund
drijfveertjes, een flits
in een schimmig bos
maakt een glunder in me los…
Dichten doe je voor iedereen voor jezelf
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen
248 Het spijt me daarom, dat ik langs liep
en je interessant vond.
Eerlijk waar, dat moet jij toch wel weten.
Dat we verschillen anders zijn als anderen die zo verschillen.., -van mening.
Waakzaam zijn om van alles wat zo
mooi kan spoken.
Ik voel het opkomen, het komt opdagen om voor te dragen.
Nu ben ik nog rustig en mezelf,
straks keer ik mij…
Een kapotte balans
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
239 jouw handen
wezen bloemen
de weg om te bloeien
vele kleuren groen
boden zich aan om aan
de basis te mogen staan
van de unieke vorm en
geur waar bevruchtingen
vanzelfsprekend gaan
ook in conclaaf van
wind vliegen en bijen
aan wie nu de eer om als
stuifmeeldrager
nog te echten na
talloze nectargevechten
zacht zingt
je lach…
Najaar
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
297 Het Leven is moe
De takken verdorren
De bladeren sterven
Onaangeraakt
Tot aards stof vergaan
Om weder te keren
Uit 't hemels' sterrenstof
Bij Lentemaan…
woestijnwind
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
223 de geknakte woestijnpalm
laat in schroeiende
hitte haar getergde
oren hangen
een andere bezweek
onder haar eigen last
in dit oord verdwijnt het
leven onder zand
in de verte trekken
weerbarstige palmen
ten strijde tegen de
goden van de wind
in de wolken wordt
historie geschreven
van bloedige
confrontaties op de grond…
Op de rug van een libelle
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
442 Toen een libelle mij mee voerde
Naar zonnige waterkanten
Trof ik daar dansende groepjes muggen aan
Trompetbloemen bliezen hun engelachtige klanken
Voor het menselijk oor onhoorbaar
Zachtjes over de gladde waterspiegel
Vele viooltjes vielen bij
Om het lied der natuur te vervolmaken
Dit vertoon werd foutloos belicht
Door de luister van de…
Het verdwenen pad
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
243 zelden hoor
ik nog de
fluitende wind
vocalen ontbreken
als bladeren
zijn verdreven
dan gieren
hoge tonen langs
sprieterige takken
alsof het bos
zijn man zijn
heeft laten zakken
het donker
passionele is alweer
van even geleden
in zomerse
overvloed brachten
bladeren hun groet
nu schraalt schichtig
wat omzichtig door…
Synoniem van licht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
233 Synoniem van licht, waar ga je je
verstoppen? Achter kim annex
horizon, het vlinderlicht slaapt
achter sterren bij het opstaan
voel je het met je ogen dicht
het heeft een betamelijke
verlegenheid draagt z’n stralen
in appelrode wangen, niet
om te proeven of te vangen, je
kunt ze aan de kale taken hangen,
ze zijn de gave als onbevruchte…
Ruige zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
185 Ruig is de zee en de Stena Line mag
zich manoeuvreren naar Engeland.
De storm, de zee, brengt
vaak capriolen met zich mee
als er zware storm heerst.
Van land naar land, je geeft je
over aan het schip en de kapitein.
Natuurlijk heb je vertrouwen
dat het helemaal goed komt.
Ruige zee
Foto Dick Voogd…
Woud bij nacht
poëzie
3.3 met 3 stemmen
2.347 Luister.... tussen de stammen van het woud
Gaan zachte schreden... zacht en zachter: 't Leven
Dat wegtrekt en zich neervlijt. Alle dreven
Zijn leeg nu van geluid; de Stilte houdt
Haar intree en de Schemering, gedreven
Door hare broeder Nacht, blust snel het goud
En alle purperglansjes, die op 't hout
En op de verre wolken zijn verheven.
De…
Haar kleedje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
229 zij kende het pad
draaide de bocht naar
een uitlichtende zon
schiep een paradijsje
in de luwterijke kom
landschap was
haar kleedje in
de dagelijkse tooi
seizoengebonden
en innoverend mooi
zij ontving het
vriendenbezoek dat
op vleugjes wind werd
gedragen en cirkelend
entree maakte
er was voor
elk iets speciaals
stuifmeel en…
De eerste regens
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
241 ik heb de ochtend
zien schemeren tot in
de diepste tinten rood
verglijdend in oplichten
stierven zij een zonnige dood
de vlokjes die
het langste bleven
dreven voor de zonnewind
als lieve roze schaapjes
wolkten zij in wit de kudde in
verloren kleur in
contrasterende onderkanten
waar grijs en zwart de
eerste regens droegen die
met…
Het zielenraken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
224 ik zag vogels
schichten om
door de zon
hun kleuren
op vleugels
voor jou uit
te laten lichten
zij zwermden
opgewonden door
jouw aanwezigheid
verdrongen zich in
vlucht en schreeuw
om je blik voor even
te mogen kruisen
pas toen jij
ging zitten konden
zij zich gauw in
discipline schikken
op een lage tak
die een schitterend
uitzicht…
Alles stroomt,
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
197 Schaduwen, begraven onder
het natte mos, woelen als
tentakels tussen wortels,
hongerig naar voedsel wat
de laatste zomer bracht
roerloos drapeert de mist
zijn vitrage over de velden
ganzen strekken hun poten
in de vloeibare lucht, de ziel
van het seizoen blijft achter,
ingebed in veren van de
overwinteraars, waarvan al
velen zijn…
Een Belgische wit blauw...
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen
238 verstomd staan gapen
met die ogen zo treurig
die wit blauw geschapen
op een heide zo fleurig
het gras laat je smaken
een stukje wilde natuur
geen harde noten te kraken
op deze wei, vol passie elk uur
ik slenterde verder... wat doelloos
langs die bomen en heide
geen rook en geen auto's,
alleen... een koe op de weide!…